De recente opheffing van in totaal 13 controleposten in het centrum van Damascus die volgde op de bevrijding van oost- Ghouta van radicale jihadisten die de burgerbevolking van de Syrische hoofdstad kwelden met hun eindeloze beschietingen, moord en kidnapping, lokte een positieve reactie uit in het Midden-Oosten.
Deze ontwikkeling wordt veel besproken in het kader van de successen van de Syrische strijdkrachten (SAA) die weer de controle hebben over het grootste deel van het grondgebied van hun land. Zo zijn de communicatieroutes tussen de provincies, in het bijzonder de snelweg Homs-Hama, schoongeveegd van terroristische elementen, mijnen opgeruimd, dus explosies komen er tegenwoordig zelden voor.
Een steeds toenemend aantal Arabische en Europese landen voelt zich gedwongen om de nieuwe realiteit van Syrië te erkennen, het feit dat Damascus meer dan zeven jaar ononderbroken oorlog heeft doorstaan met de steun van haar bondgenoten, waaronder Rusland. Een aantal artikelen concentreert zich op de rol die Rusland heeft gespeeld bij de huidige realiteit in Syrië.
Onder de krantenkoppen, kan men o.a. vinden: “Poetin is de belangrijkste speler in de regio” (Al-Watan, Egypte), “Waarom was de overwinning van Rusland in de Syrische crisis zowel impactvol als historisch?” (Rai Al-Yaum, Londen), “Moskou beperkt de invloed van Iran en baant de weg naar een politieke oplossing in Syrië” (Al-Bayan, VAE), enz.
Rusland heeft een duidelijke overwinning behaald in Syrië, zegt een Libanese onderzoeker genaamd Hasan Mneinam van het “Washington Institute of the Middle Eastern Studies”. Het hielp zijn bondgenoot, Damascus, om alle pogingen van het westen om de legitieme regering van Syrië te vernietigen, te doorstaan en te overleven. Het is belangrijk dat Rusland door het oplossen van de Syrische crisis op regionaal niveau het evenwicht kon bereiken tussen de krachten/landen die niet in staat waren overeenstemming te bereiken over een compromis. Onder hen kan men Israël, Turkije en Iran vinden …
Moskou wordt gezien als een belangrijke bemiddelaar die botsingen tussen Israël en Iran zou kunnen voorkomen, al is het moeilijk gezien de retoriek van de VS en Israël. De verdienste van de Russische diplomatie is dat zij pleitte voor de eenwording van Genève, Astana en Sochi in één gezamenlijk proces.
De crisis die in 2011 in de Syrische Arabische Republiek ontstond, werd grotendeels geprovoceerd door de media- (westerse zoals CNN, BBC, Le Monde, NRC), samen met de militaire (FSA gesponsord door het westen), religieuze (al-Queda- Wahabi ideologie – Saoedi-Arabië) en andere factoren die een rol speelden bij de destabilisatie van het land.
Ten minste zestig verschillende tv-zenders uit de hele regio (Arabische) en ontelbare Westerse MSM, hadden de taak om leugens over de Syrische autoriteiten en haar bevolking naar buiten te brengen en zoals dat mooi heet “debunken”, een gruwelijke moeilijke klus, die ons tot de dag van vandaag bezig houdt en samen met een verantwoordelijk aantal internetportalen, gedrukte media en individuele bloggers in Syrië en de rest van de wereld, zoals Eva Bartlett, Vanessa Beeley, Tom Duggan, Janice Kortkamp, Tim Anderson, Afraa Dagher, Mudar Barakat, Lars Jorgensen, ikzelf en vele vele andere die ik hier niet genoemd heb!
In deze oorlog zijn voor het eerst de moderne mediamogelijkheden getest door het Westen om haar agenda te bevorderen. Echter heeft het ertoe bijgedragen dat we nu het begrip “fake” nieuws hebben, het establishment is bang geworden, haar leugens komen naar buiten en dan noem je het gewoon “fake”nieuws of “complotdenken”!
Een groot koor anti-Syrische stemmen werd betaald door de constante stroom van petrodollars, of in de EU door subsidies. Deze stemmen schreven dubieuze beweringen die gebaseerd waren op verklaringen van allerlei anonieme activisten, allemaal gericht tegen de legitieme regering om de publieke opinie te manipuleren. In het repertoire van de auteurs zijn er een aantal samenvattingsbegrippen, waarvan de meest gebruikte: “wreedheden van regeringstroepen en bloedbaden op burgers”, “gebruik van massavernietigingswapens tegen kinderen”, de Russen en Syriïers bombarderen de bevolking. Assad is een moordenaar”, chemische aanvallen. Al die onbevestigde uitspraken werden gebruikt als een instrument om gewetenloos (mis) gebruik te maken van het internationale recht, om de goedkeuring van unilaterale beslissingen in de VN voor het Westen te rechtvaardigen om in te kunnen grijpen in de soevereine Syrische staat en Rusland in diskrediet te brengen.
Maar Syrië, haar leiders, haar soldaten en het volk weigerden te buigen en hun gevecht op te geven. Daarom zijn we nu getuige van het bittere einde van ontelbare verschillende terroristische groeperingen, waaronder de grootste van hen, die ISIS wordt genoemd, het laatste verzet wordt geboden in Dara’a en Idlib. Zelfs volgens de pro-Saudische krant Al-Sharq Al-Awsat, werd de zogenaamde oppositie “knock-out geslagen”.
Het negatieve beeld van de Syrische regering en haar loyale troepen, gemaakt door propagandisten namens het Westen, diende hen een slechte dienst. De krachten die zogenaamd gedoemd waren te mislukken, slaagden erin de overhand te krijgen tot grote verrassing van degenen die begonnen te geloven in de leugens die ze zelf verzonnen hadden.
Nu moeten dergelijke mediabronnen een poging doen om hun gezicht te redden. Onlangs verschenen een aantal nieuwe begrippen in hun retorica. Een aantal auteurs beweren dat het gemakkelijker is oorlog te voeren tegen de terroristische groepering van IS en de oppositie dan daadwerkelijke vrede in Syrië tot stand te brengen. Ze proberen te bewijzen dat voor het “regime” van Damascus, de vooruitgang van het politieke proces het einde betekent van het militair-politieke systeem, enz. Het doel is duidelijk – om degenen die faalden op te vrolijken, om de overwinning en de strijd te vertragen. De vredesregeling en het proces van Genève, te boycotten om de vrede te presenteren als een onmogelijk feest.
Bijzondere aandacht wordt besteed aan de relaties in de driehoek tussen Moskou, Ankara en Teheran. De reguliere MSM zoeken naar verborgen betekenis in de verklaringen van officiële vertegenwoordigers van Rusland en Iran, verspreiden geruchten over de bestaande argumenten tussen de partijen en voorspellen het toekomstige meningsverschil tussen hen.
Hoewel Damscus de overhand heeft op het slagveld, gaat de massale media en westerse politieke aanval tegen Syrië en haar bondgenoten gewoon door. Dit bemoeilijkt natuurlijk de strijd voor politieke stabiliteit in het land, maar zal niet in staat zijn om de overwinning onomkeerbaar te maken die de Syrische bevolking wist te bemachtigen ten koste van hun bloed, zweet en tranen. Zoveel slachtoffers en vele offers zijn gebracht, dat na 7 jaar zij nooit en ook nooit zullen opgeven!
Al-Msaifra, al-Ghurba, al-Nuaymah en Saida liggen ten oosten van Dara’a.
Locatie van de stad Daraa in het gelijknamige district en gouvernement.
Daraa ( Arabisch) درعا ,is een stad in het zuidwesten van Syrië , gelegen op ongeveer 13 kilometer ten noorden van de grens met Jordanië . Het is de hoofdstad van de provincie Daraa , historisch gezien een deel van het oude Hauran- gebied.De stad ligt ongeveer 90 kilometer ten zuiden van Damascus op de snelweg Damascus-Amman en wordt gebruikt als een stopplaats voor reizigers.Nabijgelegen plaatsen zijn Umm al-Mayazen en Nasib in het zuidoosten, al-Naimeh in het oosten, Ataman in het noorden, al-Yadudah in het noordwesten en Ramtha, Jordanië in het zuidwesten.
Al-Queda and ISIS houden de bevolking gegijzeld, de terroristen hebben hun bases in het nabij gelegen Jordanië, waar ze getraind, ondersteund, gevoed en bewapend worden door de VS en haar coalitie, zo ook Nederland.
Zij noemen hen rebellen, maar de Syrische bevolking terroristen. De meeste bewoners zijn al lang van te voren gewaarschuwd om hun dorpen te verlaten en terug te keren zodra het veilig is.
De immense kampen die zien zijn (gisteren avond ) bij de staatsomroep NOS, is een leugen, er stonden misschien 4 tenten.
Ze lieten foto’s en beelden zien van ZATARI, een vluchtelingkamp, georganiseerd en opgezet door bovengenoemde coalitie ism met NGO’s, al begonnen voor 2011. Een bolwerk van terroristen!
Gisterenavond was er overeenstemming over de migratiecrisis, schrijven de kranten (MSM) vol enthousiasme en lof, wir Schäffen das is Merkel’s motto samen met de arrogante Macron en de neo-liberaal Rutte vinden zij zichzelf een geweldig team, met een geweldig plan. We zetten gewoon (detentie) centra op in zuid-Europa, lekker makkelijk, dan kunnen de ambtenaren van bovengenoemde landen een selectie maken (deden ze in WOII ook) wie kan werken in Europa en wie naar welk land gaat!
De oost en zuid-Europese landen zijn het kind van de rekening, aankomst en nieuwe kampen, je kan ze bijna met de concentratiekampen uit WOII vergeleken, zonder gas en op vrijwillige basis natuurlijk!
Ik heb al eerder gezegd de echte oorzaak van emmigratie wordt NIET aangepakt. Dat is precies wat het plaatje boven zegt, uitbuiting, al eeuwen lang, door m.n. Frankrijk, Engeland, Nederland en Duitsland zit met schuldcomplex (deels aangepraat) door WOII.
AFRIKA
Mineralen uit CONGO, Sierra Leone, Liberia (gedolven door westerse landen) en gexploiteerd door Israël , met hun diamtairs in Belgie (Antwerpen) en Amsterdam. Olie uit Sudan, nu is China in het spel gekomen, samen met de VS zuigen zij de olie uit de bodem, vergiftigen ze het land en water zie onderstaande documentaire.
Bloed diamanten
De totale vernietiging van Libië, onder Gadaffi (wat je ook van hem vindt) het rijkste land in Afrika, die de Afrikaanse Unie oprichtte, tot ergenis van de VS en EU!
MIDDEN-OOSTEN
De totale vernieting van Irak, de laatste 15 jaar, door de VS en bondgenoten NAVO. De destabilizering van Syrië. Oorlogen in Libanon door bondgenoot Israël. De langzame vernietiging van de Palestijnen. De vernietigende oorlog in Jemen door bondgenoot Saoedi Arabië.
AFGHANISTAN
Een nietsontziende oorlog sinds 2001, die volgens laatse cijfers wel een miljoen Afghanen het leven gekost heeft, zie onderstaande documentaire over de grens met Pakistan
Amerikaanse dronesaanvallen hebben meer dan 2000 mensen gedood aleen inde provincie Waziristan. Deze hartverscheurende film getuigt van mensen in een afgelegen deel van Pakistan, in de buurt van de Afghaanse grens, wiens leven nog steeds wordt vernietigd door de aanslagen.
“Dit kind is ook tijdens een aanval gedood”, zegt een lokale journalist terwijl hij door foto’s van slachtoffers van droneslachtoffers bladert. Kindergezichten die uit zijn foto’s tevoorschijn komen, zijn in tegenspraak met de bewering dat aanvallen met drones alleen gericht zijn op “verdachte terroristen”. Volgens het Amerikaanse leger worden alle mannen van de militaire leeftijd in een stakingsgebied geteld als terroristen. Dit idee verstoort Karim, die zijn broer en zoon verloor bij een drone-aanval. “Er is geen grotere terrorist dan Bush of Obama, die bommen op onze huizen achterlaten.” Ondertussen, met verschillende drones die laag over de dorpen vliegen, zet de constante angst voor bombardement en verdriet een psychologische druk op de overlevenden. “Ik voel me schuldig omdat ik leef”, bekent Saddam, die zijn schoonzus en een 1-jarige nicht verloor bij een drone-aanval. Deze opvallende film biedt een zeldzaam beeld van het menselijke gezicht van nevenschade.
De grootste rijkdom van Afghanistan is Opium, waar heroine van gemaakt wordt en verkocht en verhandeld naar Europa en de VS.
De oorlog in Afghanistan (2001-heden) verwijst naar de interventie door de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en geallieerde troepen in de voortdurende Afghaanse (burger) oorlog. De oorlog volgde op de (zogenaamde) aanslagen van 11 september, en haar publieke doelen waren om Al-Qaeda te ontmantelen en het een veilige basis van operatie in Afghanistan te ontzeggen door de Taliban van de macht te verwijderen. Red. Taliban is geen Al-Queda, het was een handige truc om de ex-leider van Al-queda in Afghanistan te laten onderduiken.
De Amerikaanse president George W. Bush eiste dat de Taliban Osama bin Laden overhandigde en om Al-Qaida te verdrijven. De Taliban vroegen Bin Laden het land te verlaten, maar weigerden hem uit te leveren zonder bewijs van zijn betrokkenheid bij de aanslagen van 9/11. De Verenigde Staten weigerden te onderhandelen en lanceerden operatie Enduring Freedom op 7 oktober 2001 met het Verenigd Koninkrijk. De twee werden later vergezeld door andere krachten, waaronder de Noordelijke Alliantie (ook Nederland heeft vele mensen daar gedood). De VS en haar bondgenoten verdreven de Taliban en bouwden militaire bases bij grote steden in het hele land. De meeste al-Qaeda en de Taliban werden niet gevangengenomen, ontsnapten naar het naburige Pakistan of trokken zich terug op landelijke of afgelegen bergachtige gebieden. Zo is de officiele versie.
In december 2001 richtte de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties de International Security Assistance Force (ISAF) op, die toeziet op militaire operaties in het land en de Afghaanse nationale veiligheidstroepen traint. Op de Bonn-conferentie in december 2001 werd Hamid Karzai gekozen om de Afghaanse interim-regering te leiden, die na een loya jirga (stammen vergadering) uit 2002 in Kabul de overgangsregering van Afghanistan werd. In de populaire verkiezingen van 2004 werd Karzai tot president van het land gekozen, nu de Islamitische Republiek Afghanistan genoemd.
In 2003 nam de NAVO de leiding over van ISAF, met troepen uit 43 landen. NAVO-leden vormden de kern van de strijdmacht. Een deel van de Amerikaanse troepen in Afghanistan opereerde onder NAVO-bevel; de rest bleef onder direct Amerikaans commando. Talibanleider Mullah Omar reorganiseerde de Taliban beweging en lanceerde in 2003 een opstand tegen de regering en ISAF.
Hoewel de Taliban-opstandelingen, met name het Haqqani-netwerk en Hezb-e-Islami Gulbuddin, enorm gewapend en in de minderheid zijn, voerden ze asymmetrische oorlogsvoering met guerrilla-aanvallen en hinderlagen op het platteland, zelfmoordaanslagen tegen stedelijke doelen en liquidaties tegen coalitiekrachten. De Taliban hebben zwakke punten in de Afghaanse regering, één van de meest corrupte ter wereld, uitgebuit om opnieuw invloed uit te oefenen op plattelandsgebieden in het zuiden en oosten van Afghanistan. ISAF reageerde in 2006 door het verhogen van troepen voor counterinsurgency-operaties om dorpen en “nation building” -projecten “te wissen en vast te houden” om ‘zogenaamde “harten en geesten te winnen” lastig met zoveel slachtoffers .
Terwijl ISAF bleef vechten tegen de opstand van de Taliban, verplaatsten de gevechten zich naar het naburige Noordwest-Pakistan. In 2004 begon het Pakistaanse leger te botsen met lokale stammen die al-Qaeda en Taliban-militanten verborgen hielden. Het Amerikaanse leger lanceerde drone-aanvallen in Pakistan om opstandige leiders te vermoorden. Dit resulteerde in 2007 in de start van een opstand in Waziristan.
Op 2 mei 2011 hebben de Navy SEAL’s van de Verenigde Staten Osama bin Laden gedood in Abbotabad (zeggen ze) , Pakistan. In mei 2012 hebben de NAVO-leiders een exitstrategie goedgekeurd voor het terugtrekken van hun troepen. VN-gesteunde vredesbesprekingen hebben sindsdien plaatsgevonden tussen de Afghaanse regering en de Taliban. In mei 2014 kondigden de Verenigde Staten aan dat de gevechtsoperaties zouden eindigen in 2014, waardoor slechts een kleine restmacht in het land overblijft tot het einde van 2016.
Nu in 2018, zijn er weer meer troepen naar Afghanistan, ook Nederlandse, die onlangs vertrokken zijn. De VS en haar bondgenoten houden nooit woord en vinden altij een excuus om hun imperialisme uit te breiden en hun bases te vergroten. Resulterend in miljoenen vluchtelingen, oorzaak en gevolg.
Vanaf 2013 zijn tienduizenden mensen gedood in de oorlog. Meer dan 4000 ISAF-soldaten en civiele aannemers evenals meer dan 10.000 Afghaanse nationale veiligheidstroepen waren gedood. Het geschatte aantal is één miljoen
IRAN
Nog is het geen oorlog in Iran, maar duisterse krachten zijn aan het werk, de duistere krachten zijn de VS, Israelisch regime en de EU/NATO.
Het eindspel is in zicht, resulterend in Rusland, die naar gisteren werd aangekondigd haar sancties verlengd krijgt, dit werd op de immigratietop besloten, voor de duur van minstens 6 maanden!
Ik schrijf over voetbal omdat ik dat erg leuk vind om te doen, en omdat ik later voetbaljournalist wil worden. Bekijk alle berichten van voetbalblog
Duitsland leed gisteren in Kazan een zeer pijnlijke nederlaag tegen Zuid-Korea. De voetballers annex militairen versloegen de titelverdediger van het WK met 2-0 door 2 goals in blessuretijd. De uitschakeling van Duitsland is nog nooit voor gekomen.
De uitschakeling is zeker terecht, Duitsland speelde zeer slap, slecht en belabberd. Het ging allemaal in bejaardentempo. In de eerste helft creëerde Duitsland geen een kans en was zelfs de grootste voor Zuid-Korea. In de tweede helft wel maar die werden gemist. Eerder verloren de Duitsers al van Mexico met 1-0 en wonnen ze op zijn Duits in de laatste minuut met 2-1 van Zweden. Daar sta je dan als Duitser.
Duitsland maakte de Nederlanders zelf nog belachelijk dat Nederland niet meedoet aan het WK in Rusland. Dan krijgen die arrogante Duitsers nu een lekker koekje van eigen deeg. Beter niet meedoen dan afgaan tegen landen als Mexico, Zweden en Zuid-Korea. Duitsland denkt dat echt dat ze het uitgevonden hebben. Maar sinds de herfst van 2017 heeft die mannschaftgeen een goede wedstrijd meer gespeeld. Om dan de affaire Erdogan erbij te halen als oorzaak is laf, arrogant en zwak. Duitse voetballers Mesut Ozil en Ilkay Gondogan waren met de Turkse ”president” op de foto geweest.
Hier enkele leuke plaatjes:
Oorzaak wanprestatie
Het lag echter aan andere spelers als keeper Manuel Neuer ( die denkt dat hij kan voetballen en bijna blunders maakte) , verdediger Jerome Boateng ( die veel te traag is en denkt dat hij voorin iets kan), verdediger Mats Hummels ( die grote opgelegde kansen miste), rechtsback Joshua Kimmich ( veel balverlies, weinig goede voorzetten), aanvaller Thomas Muller ( die geen bal goed geraakt heeft vooral gisteren). Sami Khedira is veel te traag en Jonas Hector en Timo Werner zijn simpelweg niet goed genoeg. De trainer hield bovendien mensen die een topseizoen speelden zoals keeper Marc-Andre Ter-Stegen van Barcelona op de bank en vleugelspeler Leroy Sane werd helemaal niet opgenomen in de selectie. Julian Brandt die 2 keer prima inviel en wat toevoegde kreeg tegen Zuid-Korea ook maar een kwartier speeltijd.
Zestien juli a.s., zullen Poetin en Trump elkaar in Helsiniki, Finland, ontmoeten. Voorafgaand aan het bezoek was John Bolton, al op bezoek. Bolton een man met een slechte reputatie, een “havik – oorlogszuchtige nationale veiligheidsadviseur”.
Bolton, die vóór zijn eigen benoeming al waarschuwde dat Washington met risico, voor Rusland en Iran, zou gaan onderhandelden met Poetin.
Volgens hem is directe communicatie tussen de Verenigde Staten, tussen hem en president Poetin in het belang van de Verenigde Staten, “vertelde Bolton aan diverse verslaggevers, van de reguliere MSM.
Bolton oefende al druk uit op Poetin en de Russische regering om vooral Iran te dwingen, zich terug te trekken uit Syrië, met de loze belofte dat President Assad aan zou mogen blijven, als Iran zich terugtrekt!
Bezoek van Bolton aan president Poetin.
Bolton een jurist van beroep, was werkzaam als top–ambtenaar op het ministerie van Justitie van 1985 tot 1989 en diende als onderminister op het ministerie van Buitenlandse Zaken onder president George H.W. Bush van 1989 tot 1993. Bolton was wederom onderminister op het ministerie van Buitenlandse Zaken onder president George W. Bush van 2001 tot 2005, daarna diende hij als ambassadeur van de Verenigde Naties onder president Bush van 2005 tot 2006. Na zijn vertrek als ambassadeur was Bolton werkzaam als medewerker van het American Enterprise Institute van 2006 tot 2018. Onder de regering van George W. Bush was Bolton onderminister voor Wapenbeheersing en Internationale Veiligheid. Hij was de mede aanstichter van de slachting in Irak, Afghanistan,Libië, Syrië en nu Iran. Bolton heeft een bronzen handgranaat op zijn werkkamer om te laten zien hoe trots hij is op zijn reputatie als bommenwerper.
Axes of Evil speech in 2002, zijn geen loze woorden van de VS, de deep state heeft duidelijk gezegd (door hun marionet Bush jr.) wie ze gaan aanvallen en zo mogelijk vernietigen!
“In de komende maanden kunnen we verwachten dat we getuige zullen zijn van een toenemend aantal toespraken en artikelen waarin Iran wordt gedemoniseerd, samen met een groeiend aantal ‘ernstige incidenten’, die zullen worden gebruikt om de ontkenning van de nucleaire deal te rechtvaardigen. De schijnoorlog tegen Iran is een nieuwe fase ingegaan. Het Likud-feest onder leiding van Netanyahu, de Trump-administratie, gesteund door het Wahhabi regime in Riaad, … hebben absoluut geen interesse in collaboratieve oplossingen in het Midden-Oosten. Hun doel is regime verandering in Iran, voorheen Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Rusland, Venezuela, Bolivia, Mali, Cuba, in Europa momenteel Macedonïe, na Oekraïne, het laatste bolwerk om bij de NAVO te horen (gecontroleerd door de VS, geloof Trump zijn woorden niet, NAVO is VS).
“Israël en de Verenigde Staten hebben in het geheim een vergaand gezamenlijk memorandum van overeenstemming ondertekend dat voorziet in volledige samenwerking bij de aanpak van Iran, inzake de nucleaire deal, de raketprogramma’s en andere bedreigende activiteiten … Amerikaanse en Israëlische ambtenaren hebben een stappenplan ontworpen en de standpunten zijn uiteengezet door president Donald Trump in zijn 13 oktober (2017) speech over Iran, waarin hij de nucleaire deal van Iran decertified=opzegd “.
“De Verenigde Staten bereiden zich voor op een nieuwe massamoord, wat zij oorlog en gerichte aanvallen noemen, het hangt in de lucht, al een tijd lang en wie goed de media volgt, ziet de aanwijzigen voor de komende slacht met Iran”!
Bron: Al-Hayat, Yetnews, Yout-tube, Reuters, Wikipedia
Het WK in Rusland loopt voor veel topteams toch niet altijd even soepel. De Toplanden als Frankrijk, Spanje, Argentinië, Duitsland en Brazilië stellen eigenlijk allemaal teleur.
Zo speelde Spanje gelijk tegen Portugal en won het nipt en zeer moeizaam door een klutsgoal van Diego Costa van het nietige Iran. Neem daarna Frankrijk, de 2 overwinningen waren zeer moeizaam met 1 goal verschil tegen Australië en Peru! Dan heb je Argentinië wat helemaal teleurstelt met een gelijkspel tegen IJsland en een dikke nederlaag tegen Kroatië. Brazilië wat tegen Zwitserland gelijkspeelde en pas in de blessuretijd Costa Rica over de knie wist te leggen. Dan de Titelverdediger van het Wereldkampioenschap voetbal Duitsland verloor ‘maar’ met 0-1 van Mexico wat dik verdiend was, het had namelijk wel 0-4/ 0-5 kunnen zijn. Tegen Zweden werd dan wel gewonnen met 2-1, de winnende werd pas in blessuretijd gemaakt. Anders was Duitsland bijna uitgeschakeld geweest!
De Uitslagen wat overzichtelijker:
Portugal- Spanje 3:3 , Iran- Spanje 0:1
Frankrijk- Australië 2:1 , Frankrijk- Peru 1:0
Argentinië- IJsland 1:1 , Argentinië- Kroatië 0:3
Brazilië- Zwitserland 1:1 , Brazilië- Costa Rica 2:0
Duitsland- Mexico 0:1 , Duitsland- Zweden 2:1
Het kan natuurlijk komen door de vermoeidheid van alle spelers die veel wedstrijden hebben gespeeld in dit seizoen en daarom de krachten sparen voor de betere tegenstanders in de knock-out fase.
President Bashar al-Assad bevestigde dat elke constitutionele hervorming in Syrië zou moeten gebeuren door een nationaal referendum en dat het een volledig Syrische kwestie is, die op geen enkele manier verband houdt met de wil van de Verenigde Naties of het buitenland.
In een interview met het Russische NTV Channel zei president al-Assad dat de oorlog in Syrië vanaf het begin geen burgeroorlog is geweest, maar een internationale oorlog, erop wijzend dat de Verenigde Staten de wereldkaart politiek en misschien militair wilden hertekenen, Syrië is één van de belangrijkste slagvelden om dit te bereiken.
De president bevestigde dat de Syrisch-Russische vriendschap dateert sinds zes decennia, waarin de Russische militaire en politieke aanwezigheid in Syrië en het Midden-Oosten wordt omschreven als “zeer belangrijk” om het internationale evenwicht te bewaren en het terrorisme te bestrijden.
President al-Assad bevestigde opnieuw dat Syrië sinds 2013 geen chemische wapens heeft, wat aangeeft dat het Westen het chemische verhaal alleen gebruikt wanneer haar terroristen in Syrië worden verslagen om zo als voorwendsel gebruikt worden voor een directe militaire interventie tegen het Syrische leger.
Hieronder staat de volledige tekst van het interview van NTV met president Bashar-Al-Assad.
Vraag 1: Meneer de President, nu kunnen we een samenvatting van de situatie maken, omdat ISIS bijna verslagen is, Damascus veilig en onder controle staat van de regeringsstrijdkrachten. U leidt nu een operatie in het zuiden en in de oosten (Dara’a, Deir-ez-zor). Kunt U mij vertellen, als een president door het lot en als een dokter eigen keus, hoe het kon gebeuren … dat U de eerste symptomen van deze oorlog niet gezien heeeft , de eerste symptomen van deze invasie in uw land, omdat u het een invasie noemt. Hoezo?
President Assad: we moeten een onderscheid maken tussen de interne symptomen en de externe symptomen. De interne symptomen; we hebben problemen zoals elke andere samenleving in onze regio, omdat dat we deel uit maken van deze regio (Midden-Oosten)maar we bespreken deze problemen altijd. Misschien hadden we een tekort aan het oplossen van het probleem dat we misschien vóór de oorlog hadden kunnen oplossen, misschien niet; dit is voor elke Syriër subjectief en je zou dat vanuit verschillende gezichtspunten kunnen zeggen. Als je het wilt hebben over de externe factor, die is erg belangrijk, bij het creëren en ontstaan van deze oorlog, omdat geen enkel ander land in deze regio een vergelijkbare oorlog heeft meegemaakt, hoewel we dezelfde samenlevingen hebben en je ergere problemen hebt, zoals in de Golfstaten, waar je helemaal geen vrijheid hebt, noch voor vrouwen noch voor mensen, voor wat dan ook.
Vraag 2: Maar waarom zag u het niet – bijvoorbeeld, toen ik enkele maanden geleden naar Oost-Ghouta kwam, heb ik de tunnels overal gezien, die gebouwd werden door de ingenieurs van de terroristen, door enorme machines, door bulldozers – hoe kon u dat missen ? Heeft u nu een verklaring, hoe zijn ze erin geslaagd om deze ondergrondse steden te maken?
President Assad: Natuurlijk hebben ze (terroristen) de instrumenten kunnen gebruiken die ze al in dat gebied hadden, gestolen van de Syrische overheid, van privébedrijven, enzovoort. Ook kregen ze steun vanuit Jordanië, ze transporteerde materialen rechtstreeks door de woestijn naar al-Ghouta, daar waar de woestijn leeg is en niemand het kan beheersen of observeren en we hebben natuurlijk niet de middelen zoals satellieten, om dit allemaal te zien. Tegelijkertijd, toen ze begonnen met graven, gingen ze onder de steden te graven, iets wat je dus niet kunt zien.
Vraag 3: Toen ik naar Oost-Ghouta kwam, ontmoette ik mensen die konden bewijzen wat ze hebben gezien hoe Jahbat -al – Nusra de chemische wapens naar hun gebieden bracht. Ik heb al deze chemische ingrediënten gezien in het veroverde hoofdkwartier van al-Nusra, door het Syrische leger. Het Westen vertelt dat u, uw eigen mensen met chemische wapens hebt vergiftigd. Waarom is dat, waarom luistert niemand naar de mensen in al-Ghouta, en waarom is Westen zo gebrand u de schuld te geven?
President Assad: Omdat het chemische verhaal deel uitmaakt van hun belangrijkste verhaal tegen de regering in Syrië, maar ze gebruiken het alleen wanneer hun troepen, de terroristen (huurlingen), in bepaalde gebieden in Syrië zijn verslagen. Ze gebruiken dit verhaal om een voorwendsel te hebben om rechtstreeks militair te interveniëren en het Syrische leger aan te vallen. Dat is heel vaak gebeurd en elke keer dat ze dit doen, is het alleen wanneer hun proxies, de terroristen zijn verslagen. Het zou – logischerwijs, laat staan de realiteit moeten zijn, dat we sowieso geen chemische wapens hebben, we gaven ze immer op …in 2013!
Journalist: U heeft geen enkel chemisch wapen?
President Assad: Dat hebben we niet, nee. Zoals ik al zei sinds 2013 hebben we die niet. Maar, zelfs als je het zou hebben, dan zou je deze wapens moeten gebruiken als je verslagen wordt, niet als je de oorlog wint! En eigenlijk, elke keer dat we winnen, gebruiken ze het, dat is tegen elke logica in, maar zoals ik al zei dit wordt gebruikt als voorwendsel om de terroristen in Syrië te ondersteunen.
Vraag 4: Is er een manier om al deze provocaties te voorkomen, omdat het Russische Ministerie van Defensie vertelt dat één van deze provocaties in Deir Ez-zor momenteel wordt voorbereid. Hoe is dit te stoppen?
President Assad: Dat kan niet, omdat dit niet het gevolg is van onze realiteit; dit is het resultaat van hun verbeelding, van hun media, dit is iets dat gecreëerd is in hun eigen media en Westerse landen en wordt vervolgens over de hele wereld verspreid op het internet of in verschillende media. Dus je kunt de provocatie niet voorkomen. De Amerikanen vertellen alleen leugens en ze vallen meteen aan. Als je geen internationaal recht hebt om gerespecteerd te worden, als je geen effectieve, onafhankelijke, instellingen zoals de Verenigde Naties hebt, kun je niet praten over het voorkomen van provocaties, omdat het nu een jungle is, over de hele wereld, een jungle van de sterkste en geen respect voor internationaal recht.
Vraag 5: U (Syrië) bent aan het winnen, u bestuurt de meeste delen van het land, maar er zijn zoveel spelers in Syrië, zoveel onderdelen, die zoveel belangen hebben. Amerika onderhandelt met Turkije over Manbij, Israël onderhandelt ergens anders, de Iraniërs onderhandelen, de Koerden hebben hun eigen belangen. Hoe het allemaal op te lossen, hoe Syrië verenigd te houden? Omdat het tegenwoordig lijkt alsof Syrië verscheurd is. Hoe is dit te stoppen? Omdat u altijd zegt “één Syrië voor één natie.”!
President Assad: als je het wilt hebben over een Syrië dat verscheurd wordt, dan gaat het er om, laten we zeggen, de geografie, niet om de maatschappij; de samenleving is verenigd, dus hier hebben we geen probleem mee. Dus, kunnen we naar Syrië kijken als verenigd land, zolang de mensen verenigd zijn. Uit elkaar gescheurd, dit noem ik bezetting; verschillende delen van Syrië worden bezet door de terroristen met de steun van het Westen, voornamelijk de Verenigde Staten en hun bondgenoten. (VK, Frankrijk, Duitsland en de rest van de coalitie). Dus, als je het over de toekomst van Syrië wilt hebben, houden we daar geen rekening mee. Praten over het politieke proces, dit is en wordt een politiek-Syrisch politiek proces. We houden geen rekening met de belangen van een ander land met betrekking tot iets dat intern is. Als je het over de oorlog hebt, het is nu een internationale oorlog, want zo is het begonnen. Eigenlijk ging het niet alleen om de regering in Syrië; de regering in Syrië is onafhankelijk, we hebben goede betrekkingen met Rusland, met China en andere landen, de Verenigde Staten wilden de politieke wereldkaart en misschien wel militair, opnieuw tekenen, dus Syrië was één van de belangrijkste slagvelden voor het opnieuw tekenen van deze wereldkaart, in ieder geval in het Midden-Oosten. Dat is de reden waarom en wanneer je over deze belangen praat, dit is een gevecht tussen deze machten: de belangrijkste macht zijn: de Verenigde Staten en hun bondgenoten die de terroristen steunen, het doel is om (wereld) hegemonie te hebben en de andere macht is Rusland met zijn bondgenoten, hun doel is om het terrorisme te bestrijden en de internationale wetgeving te herstellen.
Vraag 6: Maar waarom is Syrië geselecteerd voor deze oorlog of regime-change?
President Assad: om veel verschillende redenen. Syrië maakt deel uit van de groep landen die als onafhankelijk worden beschouwd: Syrië, Iran, Noord-Korea, Venezuela, Bolivia en Rusland allemaal onafhankelijke landen. Het Westen accepteert dus geen onafhankelijke positie. Amerika aanvaardt geen enkele Europese onafhankelijke positie. Daarom heb je een probleem in Rusland met de VS, omdat je onafhankelijk wilt zijn, ze accepteren je niet, zelfs als je een grote “superpower of wereldmacht als Rusland” bent of niet, je kunt en mag van hen niet onafhankelijk zijn.
Dit is één reden. We (Syrië) zijn een klein land, hoe kunnen we nee zeggen of ja? We moesten alleen ja zeggen. Zie het reslutaat van het “nee”!
Ten tweede, de geopolitieke ligging van Syrië, de historische rol van de Syrische samenleving, hoewel deze erg klein is, het is een breuklijn, een sociale breuklijn tussen de verschillende sekten en etniciteiten, wanneer je dit gebied controleert, zou je controle kunnen hebben over de rest van het Midden-Oosten, is hun gedachtegoed. Daarom begon de strijd tegen Syrië al, tijdens het tijdperk van de farao’s en het eerste vredesverdrag in de wereld was twaalfhonderd vóór Christus, het was een verdrag tussen de farao’s en de Hettieten, komende uit het noorden en zuiden, zij vochten tegen Syrië en zij ondertekenden het eerste verdrag in de geschiedenis. Dus, de geopolitieke ligging van Syrië is heel erg belangrijk, het controleren van Syrië was één doel voor de grote mogendheden sinds vroegere tijden tot nu toe. Het maakt dus niet uit of Syrië groot of klein is, of groter of kleiner, het heeft een belangrijke, strategische ligging.
Vraag 7: Wat verwacht u van Rusland? Omdat er zoveel spelers zijn waarvan u verteld heeft dat ze allemaal Syrië moeten verlaten. Wat verwacht u van Rusland? Omdat we bondgenoten zijn, vrienden in de strijd?.
President Assad: de vriendschap met Rusland is al zes decennia een feit tussen Syrië en Rusland en we hebben het militaire verdrag met hen al meer dan vier decennia geleden ondertekend. We hebben dus twee verwachtingen: ten eerste, Syrië en Rusland hebben er beiden belang bij om het terrorisme te bestrijden en te verslaan, in Syrië en Rusland, waar ook ter wereld. Dit is dus de eerste verwachting en het doel.
De tweede: Rusland is erg belangrijk voor het mondiale evenwicht dat we hebben verloren sinds de val van de Sovjet-Unie. Het is daarom van groot belang dat Rusland hier militair en politiek aanwezig is, in Syrië en in het Midden-Oosten, maar ook in de rest van de wereld. Het is niet alleen belangrijk voor Rusland zelf en voor de andere grote mogendheden; het is erg belangrijk voor kleinere landen zoals Syrië om dit evenwicht te hebben. Dus dat is wat we van Rusland verwachten op beide niveaus: terrorisme bestrijden en een globaal evenwicht hebben.
Vraag 8: Ik ben in Oost-Ghouta geweest en ik heb gezien hoe erg het vernietigd en verwoest is, voor zover ik weet, heeft u 400 miljard dollar nodig om het land te herbouwen, maar het Westen zegt dat ze het niet zullen doen. Ze geven u geen cent als u nog aan de macht bent (zegt het Westen). Wat kunt u in deze situatie doen, om het land te herbouwen?
President Assad: Eerlijk gezegd, is dit de beste Westerse uitspraak tijdens de hele oorlog, dat zij geen deel zullen uitmaken van de wederopbouw in Syrië, omdat we eenvoudigweg dat niet toestaan dat ze er deel van uitmaken, of ze nu met geld komen of niet, of ze met een lening komen, of met een gift, met een subsidie, wat dan ook; we hebben het Westen niet nodig! Het Westen is niet eerlijk, ze geven niet, ze nemen alleen. Allereerst hebben we Syrië niet gebouwd door buitenlands geld; we hebben het zelf gebouwd met ons geld, met onze menselijke hulpbronnen. We hebben nog steeds – ondanks de oorlog – nog steeds de menselijke hulpbronnen om elke sector in ons land te herbouwen. Daar maken we ons geen zorgen over.
Wat het geld betreft, hadden we voor de oorlog geen schuld (IMF), omdat we ons land bouwden met wat leningen van onze vrienden. Dus we hebben geen geld of schuld. Je kunt lenen van je vrienden, je kunt geld krijgen van Syriërs die in het buitenland wonen, Syriërs die in het land wonen en het geld van de overheid. Dus daar maken we ons geen zorgen over. Het kan een langere tijd duren, maar we zijn helemaal niet bezorgd over de wederopbouw van Syrië. Vergeet niet dat de wederopbouw na de oorlog, als je het hebt over 400 miljard, minder of meer – dit is een schatting – een hele economie is, het is een hele markt, het is een hele investering. Dus, de Europeanen praten over komen voor wederopbouw, ze komen niet om Syrië te helpen; ze komen om geld te verdienen. En veel Europese bedrijven leggen nu contact met ons om de deur te openen voor hen om te komen beleggen in Syrië.
Journalist: Privébedrijven en investeerders?
President Assad: natuurlijk. Maar met de steun van hun regeringen. Ze hebben een nieuwe markt nodig, ze bevinden zich economisch gezien in een zeer moeilijke situatie sinds 2008, de meeste Europese landen, ze glijden af dat zie je. Ze hebben veel markten nodig, Syrië is er één van maar we laten ze niet toe om deel te nemen aan deze markt, heel eenvoudig.
Vraag 9: Wanneer we het hebben over het herstel van het hele land, betekent het herstel van vertrouwen en vriendschap tussen mensen, omdat we dit gedeeltelijk kunnen zien als een burgeroorlog wanneer de broer de broer neerschiet, vanwege de verschillende religieuze of andere verschillen. In dit geval begin je met een constitutioneel comité. De oppositie maakte hun lijst voor de constitutionele commissie. Gaat u voor de volgende presidentiële termijn en hoe kun je deze politieke structuur in Syrië herstellen?
President Assad: Ten eerste wil nogmaals benadrukken we hebben geen burgeroorlog, omdat een burgeroorlog gebaseerd moet zijn op sektarische lijnen, etnische lijnen, religieuze lijnen, enzovoort. Dat hebben we niet in Syrië. Je kunt overal heen, vooral in de gebieden onder controle van de overheid, waar je het volledige spectrum van de rijke Syrische samenlevingen die nog bestaan en mensen die samen leven kunt zien. Eigenlijk – en dit is niet overdreven, dit is een feit – de oorlog was een heel belangrijke les. Deze diverse samenleving wordt dus veel meer verenigd dan vóór de oorlog, omdat we een belangrijke les hebben geleerd. Als je naar de gebieden gaat die onder de controle van de terroristen staan, vertegenwoordigen ze niet één kleur van deze maatschappij, eigenlijk weerspiegelen ze alleen hun incubator en de mensen die geen andere keuze hebben dan in die gebieden te wonen, zij heb geen andere keuze. We hoeven ons dus geen zorgen te maken over de burgeroorlog. Het zijn geen Syrische mensen die op elkaar schieten; het zijn de huursoldaten (natuurlijk zullen er Syriërs bij aangesloten zijn voor diverse redenen, criminele), het zijn ordinaire terroristen. Je hebt altijd terroristen in je eigen land, in Rusland, die zijn Russisch, maar ze vertegenwoordigen geen deel van de samenleving, ze vertegenwoordigen hun eigen ideologie, een criminele ideologie. Deezelfde situatie geldt in Syrië. Dus met betrekking tot de eenwording van de mensen hebben we daar geen probleem mee.
Wat het voorzitterschap betreft, heeft het twee factoren: de eerste, mijn wil en mijn wil is gebaseerd op de tweede factor, de wil van het Syrische volk. We hebben nog steeds drie jaar de tijd. Is het Syrische volk in 2021 klaar om die persoon, die president, te accepteren of niet? Zo nee, waarom zou ik president worden? Ik kan dan niets doen, ik kan niet slagen, ik kan mijn land niets geven, dus het antwoord zal nee zijn. Zo ja, zal ik er in 2021 erover nadenken, maar het is nog vroeg, we hebben nog steeds drie jaar tot die tijd.
Journalist: Maar hoe zit het met al deze constitutionele hervormingen die door de Verenigde Naties zijn gevraagd?
President Assad: we hebben in 2012 hervormingen doorgevoerd en nu hebben we de Sochi-conferentie gehad, die ze zullen bespreken. Elke constitutionele hervorming, is niet gerelateerd aan de president, is niet gerelateerd aan de overheid; maar is gerelateerd aan het Syrische volk, dus er moet – als we enige vorm van amendement of verandering gaan aanbrengen of wat dan ook – zal het door een nationaal referendum zijn. Als er een nationaal referendum is en de mensen een nieuwe grondwet zullen steunen, zullen wij die wijzigingen uitvoeren, maar dit is niet gerelateerd aan de wil van de Verenigde Naties of aan andere buitenlandse mogendheden. Dit is en wordt een volledige Syrische aangelegenheid. Als de Syriërs geen verandering willen, is er helemaal geen verandering.
Vraag 10: één van de belangrijkste spelers zijn de Verenigde Staten en Trump, die onlangs een ontmoeting had, in Singapore met President Kim, van Noord-Korea. Onlangs vertelde Iran dat Iran Trump nooit zal ontmoeten, wel Kim omdat Kim niet moslim is, zegt Iran. Zult u, als het nodig is, Trump direct of indirect ontmoeten? Denkt u dat het nodig is om met Trump te praten?
President Assad: Wij zijn van mening dat het spreken of praten met of onderhandelen met je tegenstander, welke dan ook, productief is, maar in dit geval, sinds we de eerste onderhandelingen met de Verenigde Staten hebben gevoerd in 1974, hebben we nooit iets bereikt in niet één onderwerp. Het probleem met de Amerikaanse presidenten is dat ze gegijzeld worden door hun lobby’s (deep state), door de reguliere media (deep state) en door de grote bedrijven (multinationals waar ook de media ondervalt = deep state), financiële instellingen, olie, bewapening, enz. Ze kunnen je vertellen wat je wilt horen, maar ze zullen het tegenovergestelde doen, dit is het geval nu met President Kim en het wordt steeds erger, Trump is hier een heel goed voorbeeld van, onbetrouwbaar. Dus praten en discussiëren met de Amerikanen zonder reden, zonder iets te bereiken, is gewoon een verspilling van tijd. We zijn er niet tegen om met Amerikanen te praten alleen omdat ze Amerikanen zijn. We staan klaar om met iedereen te spreken, gesprekken, onderhandelingen die productief kunnen zijn, maar we geloven niet dat de Amerikaanse politiek in de nabije toekomst anders zal zijn. Dus het is gewoon, opnieuw, een verspilling van tijd.
Vraag 11: Telkens wanneer ik aan Syrië denk, herinner ik me dat u van huis uit een dokter bent, dat u lang in Londen hebt gewoond, dat u misschien in die maatschappij bent geïntegreerd geweest en dat de maatschappij u nu als een , “symbool van het kwaad op aarde”, omschrift en het aan de Engelse bevolking, iedere dag weer vertelt- de kranten – politici – dat u, uw mensen vergiftigt met chemische wapens, u doet al deze vreselijke dingen tegen uw eigen bevolking. Hoe voelt u zich en legt het een emotionele druk, op u en uw familie? Hoe legt u ze uit wat er aan de hand is?
President Assad: emotioneel leven we eigenlijk al zeven jaar met de ramp in Syrië. Dus als je een grotere ramp hebt, zul je geen kleinere druk voelen. Ik bedoel te zeggen dat elk druppel bloed dat dagelijks wordt vergoten van één enkel Syrische persoon veel meer emotie zal creëren dan de nepverhalen uit westen – het VK – in dit geval. Dit al eerste. Ten tweede, als je weet dat ze liegen, voel je niets emotioneels. Je zou iets kunnen voelen als er geloofwaardige kritiek is, gebaseerd op feiten en overtuigende verhalen. Dit is waar je, laten we zeggen, pijn of emotionele druk kunt voelen. Het probleem met het Westen is dat ze geen (echte) staatslieden meer hebben. De plaatsvervanger (president of premier) van staatslieden en echte politiek is valse politiek en valse politiek heeft valse verhalen nodig, chemische verhalen maken deel uit van deze nepverhalen. Eigenlijk, de westerse politiek – ik heb het niet over de mensen, alleen over de politici – hebben helemaal geen moraal, ze hebben helemaal geen waarden. Dus, wanneer je te maken hebt met mensen zonder waarden, zonder moraal, wekken ze niets op in je hart, in je hersenen of in je geest, misschien afschuw en ongeloof.
Vraag 12: de laatste vraag is waarschijnlijk dat we elke keer als we naar Ghouta komen, de borden zien die ISIS of al-Nusra achterlieten: “we zullen terugkeren.” Voor ons is het eng, omdat we (Rusland) veel geld uitgegeven hebben, we verloren veel levens in (Russen) Syrië en steunen haar in de strijd tegen het “kalifaat”. Dus voor ons is best eng, de gedachte, dat het op een dag kan terugkeren. Wat is u inschatting?
President Assad: Allereerst, dit is hun ideologie, dit is een duistere ideologie die de afgelopen vijf decennia lang werd gepromoot – het begon in de late jaren van 1960, het was niet alleen in de jaren ’90 of daarna – overal ter wereld -, voornamelijk verspreid door de Saoedische Wahhabi’s, natuurlijk met de steun van de Verenigde Staten en het Westen in het algemeen. Dit is een extreem religieus gevaar vermengt met politieke steun, het is beiden, een dodelijk combinatie. Het is niet spontaan gekomen. Ze zullen natuurlijk terugkeren, omdat ze door de Westerse mogendheden keer op keer zullen worden gebruikt, maar misschien onder verschillende namen. Al-Queda is dertig jaar geleden gemaakt, in Afghanistan (Osama-bin-Laden) en Reagan noemde ze ‘heilige strijders’, hij noemde ze geen terroristen. Nu worden ze terroristen genoemd, maar ze gebruiken nog steeds dezelfde terroristen (nieuwe lading), de helige strijders, vroeger, nu en in de toekomst. Misschien zullen ze over tien jaar ergens anders in de wereld onder een ander naam worden gebruikt; hetzelfde product, maar ze hernoemen dit product. Het is dus een westerse gereedschap.
Ik snap je vraag het voelt eng aan.
Dit ten eerst. Ten tweede, je hebt gelijk als je deze zorg voelt, zelfs in Rusland, niet omdat je levens van heldhaftige Russiche soldaten in Syrië verloren hebt; maar omdat je hetzelfde terrorisme ook in Rusland hebt. Hoe ik ernaar kijk? Als die terroristen in Rusland waren geslaagd, ben ik ook in gevaar; ze zullen naar Syrië en naar andere landen komen en vice versa. Dus jouw land heeft de Syriërs verdedigd, maar ook, indirect de Russen verdedigd. Dus je hebt de prijs in Syrië betaald voor de verdediging van de Syriërs, maar ook voor de Russen, omdat terrorisme geen politieke grenzen kent; voor hen is het één slagveld van Rusland naar Syrië, misschien naar Indonesië, misschien naar Marokko tot aan de Atlantische Oceaan en in Europa.
Vraag 13: Hoe kun je de bezetting in Noord-Syrië stoppen vanwege deze overeenkomst tussen Amerika en Turkije, op Syrische bodem?
President Assad: we hebben twee manieren gekozen: de eerste en de belangrijkste is de verzoening; het is gelukt. Dit is hoe we die gebieden terug naar hun normaliteit konden brengen waar de mensen een normaal leven leiden en de overheid het leven van de mensen controleert via de overheids instellingen. De andere manier, bedreig de terroristen wanneer ze zich niet opgeven en zich verzoenen. We vallen ze aan en nemen de controle over met geweld, wat niet de gunstigste of juiste manier is, maar het is vaak de enigste manier om controle over het land te krijgen.
Journalist: Maar zoals ze de gebieden scheiden; ze zijn onderling namelijk erg verdeeld, ik bedoel de Amerikanen en Turkije ze beschouwen het als hun territorium dat de …
President Assad: geloof dat maar niet; Amerika controleert alles, controleert Turkije en Amerika stuurt Turkije aan, al zoeken ze toenadering tot Rusland, Amerika heeft Turkije gestopt, vijf jaar geleden, en voorkomen dat Erdogan Syrië wilde binnenvallen, zij (de Amerikanen) vertelden hem (Erdogan) nee. Waarom? Omdat de tijd nog niet rijp was voor de terroristen om te overwinnen, zij waren nog in training in Turkije en Jordanië, dus waarom hadden ze Erdogan toen nodig? niet dus! Toen de terroristen zich terugtrokken en verloren, vertelden ze (de Amerikanen) Erdogan; nu kun je ingrijpen, omdat het Syrische en Russische leger, i.s.m Iran, Hezbollah en Liwa-al-Quds aan de winnende hand zijn, dus je kunt je nu maar beter bemoeien om het te destabiliseren, dat is wat er nu gebeurt, maar al deze gebieden zijn onder de controle van de Verenigde Staten, niemand anders, alle andere Westerse landen en zo ook Turkije, zijn vazalstaten van de VS!
Journalist: Dat is de reden waarom zij ook zo’n sterke druk uitoefenen op Iran, bedoelt u?
President Assad: Precies om verschillende redenen, ze controleren ISIS in het oosten, ze steunden al-Nusra in Idlib in het noordwesten en ze steunden al-Nusra en ISIS en andere facties in het zuiden, de Amerikanen! Maar ze geven verschillende rollen aan verschillende landen. Soms vragen ze de Turken, soms vragen ze de Saoedi’s, soms Qatari, enzovoort, maar al die landen, inclusief de Fransen, Duitser (en alle andere NAVO landen die mee moeten doen) en de Britten, allemaal Amerikaanse poppen en vazalstaten, zonder eigen soevereiniteit in hun land, om het heel eenvoudig uit te leggen en duidelijk te zijn.
De opbouw van Syrië (Aleppo, dankzij de Russiche en Chinese regeringen en het moedig Syrische volk wat standhield onder het juk en aanvallen van het westen! (Foto Maram)
Afgelopen week stond er een klein bericht in het Algemeen Dagblad en de Volkskrant (spreekbuis van de politiek), dit opmerkelijk bericht stond er:
Nederland draagt financieel bij aan lokale verkiezingen Syrië (AD)
De Nederlandse overheid heeft door een hulporganisatie te steunen lokale verkiezingen in Syrië gefinancierd, dat schrijft de Volkskrant. De verkiezingen werden in vier gemeenten gehouden in het gebied Oost-Ghouta. Dat gebied was lang in handen van rebellen, maar is dit jaar heroverd door het leger van president Bashar al-Assad.
Nederland heeft dus steun gegeven aan LOKALE OVERHEDEN. Deze lokale overheden bestonden tot afgelopen april uit TERRORISTISCHE groepen, zoals ISIS, Jahbat-al-nusra en vele andere, wiens naam er eigenlijk niet toe doet, het zijn stuk voor stuk terroristen die de bevolking van bovengenoemde gebieden jarenlang gegijzeld gehouden hebben, vermoord, verkracht, ontvoerd!
De Nederlandse regering heeft geld gegeven aan deze rebellen, na zeggen ze, aanbeveling van een stichting:
De organisatie LDSPS krijgt in totaal 3,6 miljoen van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Tot op heden is daarvan 1,2 miljoen al uitbetaald. Het geld wordt volgens de organisatie gebruikt om lokale verkiezingen op te zetten in gebieden waar de rebellen aan de macht zijn. Nu Assad de macht in Oost-Ghouta terug heeft, is de uitslag van de verkiezingen niet meer geldig. In andere gebieden gaan de acties nog wel door.Directeur van LDSPS, Fady Dayoub, denkt dat het de moeite waard was in Oost-Ghouta. ,,Ik ben ervan overtuigd dat het zich in iets goeds zal vertalen.
Ja de terroristen hebben 1,2 miljoen al gekregen van de Nederlandse belastingbetaler. Maar wie zijn zij en wie is deze stichting LDSPS? Dat schrijven de reguliere MSM er natuurlijk niet bij , onderzoeksjournalistiek is zo dood als een pier, of verboden in het kader van de nieuwe privacy wetgeving!
– Een groep activisten die betrokken was bij de civiele activiteiten van de Syrische revolutie sinds haar oprichting in 2011
-Vorige of huidige leden van de lokale coördinatiecomités (LCC), maar onafhankelijk opererend
– Een gecombineerd internationaal team
Verklaring van de VDC en de LDSPS over de ontvoering van activiste Razan Zeitouneh en haar collega’s.
Dan komt het leukste: In gebieden die bevrijd zijn van de controle over het Syrische regime proberen Syriërs een normaal leven te herstellen en worden geconfronteerd met echte problemen bij de wederopbouw van civiele en economische diensten zoals scholen, openbare diensten (vuilnis en straatreiniging, brandbestrijding, …), bakkerijen, meubelassemblages, … Een van de grootste problemen is om deze activiteiten gefinancierd te krijgen. Terwijl een aantal internationale NGO’s en overheidsfondsen proberen civiele en reconstructieactiviteiten in Syrië te ondersteunen, hebben lokale projectmanagers of ondernemers geen toegang tot deze organisaties en missen de nodige knowhow om projectvoorstellen te structureren waarin hun behoeften worden uitgelegd (vooral in het Engels) en verder meer rapporteren over hun voortgang aan hun financiers.
Deze lokale gebieden stonden en staan nu nog gedeeltijk onder controle van; Al-Queda, Jash-al-Islam, ISIS e.a. terroristische bendes, die hebben dus 1.2 miljoen aan Nederlands belasting geld gekregen voor hun misdaden!
Daarna schrijven ze op hun website die weer herleid wordt naar een andere website namelijk: https://scm.bz/en/wo-we-are
Dat veel hun leden, bestaande uit mensenrecht advocaten, gesponsord door de EU, nota bene gekidnapt zijn en er nooit meer iets van hun vernomen is wordt in de kranten niet vermeld. Ze zijn niet door de boze Assad en zijn leger, maar door terroristen gekidnapt, terwijl zij hun werk uitoefende, een verdraaing van de feiten, waar de Nederlandse en Westerse overheden meester in zijn, zo goed, dat zelfs de gesponsorde overheids MSM zich hier niet aan durft te wagen, het is een kluwen van organisaties en leugens, die je niet goed kunt ontrafelen, als je niets van de echte situatie in Syrië afweet!
Op deze website is te lezen:
Ontvoerd door leden van niet-geïdentificeerde gewapende groepen, op 9 december 2013, in de buitenwijk Douma in Damascus
Haar lot en verblijfplaats blijven onbekend
Samira Khalil is een vreedzame politieke activist. Op 9 december 2013 was ze samen met drie collega’s (Wael Hamada, Razan Zaitouneh en Nazem Hamadi) ontvoerd door gemaskerde gewapende mannen en meegenomen naar onbekende verblijfplaatsen.
Ze werden ontvoerd uit het kantoor voor het Documentatiecentrum voor Overtredingen (VDC) en de Lokale Ontwikkeling en Kleine Projecten Ondersteuning stichting (LDSPS) in de buitenwijk van Damascus Douma, onderdeel van Oost-Ghouta, een gebied onder controle van een aantal gewapende oppositiegroeperingen die wordt belegerd door regeringstroepen. De VDC is een onafhankelijke niet-gouvernementele organisatie die voornamelijk schendingen van de mensenrechten door de Syrische regering in het kader van het conflict heeft gedocumenteerd. De LDSPS biedt humanitaire hulp, met name aan medische centra in gebieden zoals Oost-Ghouta.
Wat een aanfluiting, daar staat letterlijk zij zijn EEN NIET GOUVERNEMENTELE ORGANISATIE ( gesponsord door de Nederlandse regering en misschien is dat wel het topje van de ijsberg) die de schendingen van de Syrische regering heeft gedocumenteerd..Fout, als je op deze volgende website kijkt:
Het Documentatiecentrum over schendingen in Syrië (VDC) werd in juni 2011 opgericht om te zorgen voor zorgvuldige en onafhankelijke documentatie van allerlei mensenrechtenschendingen in Syrië. Het doel was om een referentie te worden, niet alleen voor de media, maar ook voor alle toekomstige verantwoording en gerechtelijke procedures voor Syrië. Tegen 2012 was het aantal willekeurige moorden en andere mensenrechtenschendingen, waaronder gevangenneming zonder proces en foltering, schrikbarend snel gegroeid en de situatie in Syrië was geëscaleerd naar een gewapend conflict (volgens de juridische kwalificatie van het ICRC), met de toepasbaarheid van de Geneefse Conventies en het gebruikelijke internationale humanitaire recht. Deze ontwikkelingen, samen met het harde optreden van de Syrische regering tegen degenen die worden geacht verslag uit te brengen over de situatie (journalisten, bloggers, activisten van sociale media, enz.), Hebben de VDC ertoe aangezet haar rol uit te breiden en omvatten de dekking van nieuwe systematische schendingen.
De VDC is een van de grootste mensenrechtenorganisaties met stafleden en contacten in Syrië, met aanwezigheid in alle gouvernementen en de meeste steden. De activisten nemen grote risico’s om de mensenrechten en internationale schendingen van het humanitaire recht door de Syrische regering en andere gewapende actoren in het conflict te documenteren. De VDC is een geloofwaardige verwijzing naar juristen en media-beoefenaars vanwege de robuuste methodologie en de naleving van internationale wettelijke normen, ongeacht de dader. De bevindingen worden vaak aangehaald door internationale media, de VN en andere justitiegerelateerde mechanismen. De VDC wordt vaak gevraagd diepgaande informatie te geven aan internationale fora, zoals de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
Hoewel oorspronkelijk een uitloper van het Syrische Centrum voor Media en Vrijheid van Uitdrukking (SCM), werd de VDC een onafhankelijke entiteit nadat de SCM werd overvallen door de Syrische veiligheidstroepen en 16 personeelsleden, waaronder het hoofd van de organisatie, de heer Mazen Darwish , zijn gearresteerd.
In de nacht van 9 december 2013 stormde een groep gewapende mannen het kantoor van de VDC binnen in Douma en ontvoerde Razan Zaitouneh, het hoofd van de VDC, en haar collega’s – Wael Hamada (ook haar echtgenoot), Samira al-Khalil en Nazem Hamadi. Sindsdien is er geen nieuws bekend over hun verblijfplaats.
Zover het welkomsverhaaltje, één contradictie is direct te bespeuren, de laatste alinea, zij zijn ontvoerd, zoals het westen wil beweren door de boze Assad en zijn troepen, maar daar is totaal geen bewijs voor, wie er achter zat!
Op hun andere website staat iets anders, zoals ik boven vermeld https://scm.bz/en/wo-we-are
Ik persoonlijk ben al sinds jaren op de hoogte van het VDC en kijk regelmatig op hun site, het geeft namelijk de namen van alle gedocumenteerd gevallen soldaten van het leger van Assad, naam, rang, plaats van geboorte en overlijden en door wat en/of hoe ze gedood zijn! Ook burgers worden vermeld die gedood zijn door terroristen en/of bombardementen.
Even nog een laatste gedachte over de bombardementen van de “slechte Assad en Poetin”! Ja zij hebben gebombardeerd op grote schaal. Maar dit gebeurde en dat heb ikzelf gezien in Syrië in 2015, op gebieden, dorpen en steden, waar de meeste burgers al hun huizen verlaten hadden, waarom zijn er anders zoveel “levende”vluchtelingen denken jullie”? Juist ze waren al gevlucht, met name voor de rebellen, lees terroristen, die hun dorpen innamen. Een klein gedeelte, te arm, of collobarateuren met terroristen zijn in steden als Aleppo (oost) en Ghouta en Harasta (al in de jaren 90 een bolwerk van Moslimbroeders) blijven wonen en daarvan zijn er zeker mensen omgekomen.
Dus het verhaal over Assad bombardeert zijn eigen bevolking is hiermee verwezen naar het land van fabeltjes en slechte sprookjes! Al willen ze het fabeltje over de zogenaamde FSA (Free Syrian Army) overeind houden, dit is wat eigenlijk het FSA is en was.
Er is veel geschreven en gezegd over Syrië, in het westen de officiële versie: het is een burgeroorlog, omdat het Syrische volk opstond tegen de regering van president Assad.
De Syriërs, Russen e.a., hebben het bewijs dat er geen sprake is van een burgeroorlog, het is een oorlog, gevoerd en gesponsord door het westen, die onder invloed van de VS “Regime Change”roepen en daarmee eigenlijk de ondersteuning en het vernietigen van Syrië en het Midden-Oosten, toestaat en zodoende zich indirect schuldig maken aan imperialisme en geopolitiek veranderingen, als leidraad altijd de VS, die deze praktijken sinds WO II bedrijven.
Hier zijn een aantal feiten en bewijzen hoe het begon en de huidige situatie:
Het begin:
Er was een vreselijke droogte sinds 2010 in het oostelijke deel van Syrië, de mensen in Hasaka / Da’ara hielden spontane demonstraties, om hun aandacht te richten op deze vreselijke droogte voor hen. Onder de demonstranten waren veel leden van de Moslim Broederschap en andere islamisten, ze zagen hun voordeel in, van de situatie ,en begonnen een gewelddadige gewapende opstand, door het doden van soldaten en burgers..Ze zeiden dat de soldaten van de overheid hen vermoorden en Assad een vreselijk regime was:
2011 (volgens de officiële westerse verklaring)
De stad Dara’a, in de buurt van de Jordaanse grens, was het epicentrum van de protesten die het begin van de anti-regerings sentimenten eigenlijk het toneel was van een gewelddadige terroristische opstand , de oorzaak was uitgegroeid als gevolg van een recente toestroom van boze en wanhopige families onteigend door wat een deskundige noemde “de slechtste langdurige droogte en meest ernstige reeks van misoogsten sinds de agrarische beschavingen begonnen in de Vruchtbare Halve Maan vele millennia geleden”.
Wat er eigenlijk gebeurde ( bronnen aan de grond) : President Assad probeerde de situatie te kalmeren door hoge regeringsfunctionarissen met familieachterban in de stad te sturen , medeleven en zijn persoonlijke betrokkenheid bij degenen die verantwoordelijk waren voor deze gewelddadige opstand en dit te benadrukken. Hij ontsloeg de provinciale gouverneur en een generaal in het politieke veiligheidsmacht, voor hun slechte rol, het niet onder controle kunnen houden van geweld. President Assad kondigde ook een aantal nationale hervormingen aan. Zoals samengevat door een onafhankelijke onderzoekscommissie over Syrië van de Verenigde Naties, “Deze stappen omvatten de vorming van een nieuwe regering, de opheffing van de noodtoestand, de afschaffing van het Opperste Gerechtshof voor de Staatsveiligheid, de toekenning van de algemene amnestie en de nieuwe regelgeving op het recht van burgers om deel te nemen aan vreedzame demonstraties. ” Tegelijkertijd echter, volgens een ander rapport, doodde onbekende schutters in Dara’a 19 Syrische militairen.
Nu is de cirkel bijna rond, het Syrische leger zuivert Dara’a van westerse gesponsorde terroristen en is een groot offensief begonnen. Merkel, Nethanyahu, Bin Salman en Kusner, zien hun plannen in rook opgaan en hebben zich haastig richting Jordanië begegeven, direct honder miljoen aand koning gegeven (Abdullah van Jodanië) om zo de terroristen te redden, onder het mom van de vluchtelingen!
Foto: Berlijn, in januari 2015, een mars voor tolerantie verenigde politiek en islamitische leiders in reactie op de aanval op Charlie Hebdo in Parijs. Madame Merkel marcheerde arm in arm met Aiman Mazyek, algemeen secretaris van de Centrale Raad van moslims in Duitsland. Hoewel hij beweert met de Moslimbroederschap gebroken te hebben en een open dialoog onderhoudt, biedt dhr. Mazyek binnen zijn organisatie bescherming aan de Milli Gorus (de suprematische organisatie van Recep Tayyip Erdoğan) en de Moslimbroederschap (de matrix van jihadistische organisaties, onder het internationale presidentschap van Mahmoud Ezzat, ex-rechterhand van Sayyid Qutb). (Foto Voltaire)
Dit is een verkorte versie van een toespraak van John Pilger op een betoging in Sydney, Australië, om de zes jaar durende opsluiting van Julian Assange in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen te markeren.
De vervolging van Julian Assange moet eindigen. Of het zal eindigen in een grote tragedie.
Toespraak John Pilger:
John Richard Pilger is een Australisch journalist en documentairemaker, wonend in Londen. Hij was tweemaal Brits journalist van het jaar. Zijn documentaires hebben prijzen gewonnen in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië
De Australische regering en premier Malcolm Turnbull hebben een historische kans om te beslissen welke het zal zijn.
Ze kunnen zwijgen, waardoor de geschiedenis zal veranderen. Of ze kunnen handelen in het belang van rechtvaardigheid en menselijkheid en deze Australische burger naar huis brengen, in naam van democratie en vrijheid.
Assange vraagt niet om een speciale behandeling. De regering heeft duidelijke diplomatieke en morele verplichtingen om Australische burgers in het buitenland te beschermen tegen grove onrechtvaardigheid: in het geval van Julian, een grove schending van gerechtigheid en het extreme gevaar dat hem wacht, zou hij onbeschermd uit de Ecuadoriaanse ambassade in Londen moeten lopen.
We weten uit de Chelsea Manning-zaak wat hij kan verwachten als een Amerikaanse uitleveringsbevel succesvol is – een speciale VN-rapporteur noemde het marteling.
Ik (John Pilger) ken Julian Assange goed; Ik beschouw hem als een goede vriend, een persoon met buitengewone veerkracht en moed. Ik zie een tsunami van leugens die hem overspoeld, eindeloos, wraakzuchtig, perfide; en ik (John Pilger) weet waarom ze hem besmeuren.
In 2008 werd een plan om zowel WikiLeaks als Assange te vernietigen uiteengezet in een uiterst geheim document van 8 maart 2008. De auteurs waren de Cyber Counter-intelligence Assessments Branch van het Amerikaanse ministerie van Defensie. Ze beschreven in detail hoe belangrijk het was om het “gevoel van vertrouwen”, het zwaartepunt van WikiLeaks, te vernietigen.
Dit zou worden bereikt, zo schreven ze, met de dreiging van “blootstelling (en) strafrechtelijke vervolging” en een niet-aflatende aanval op zijn reputatie. Het doel was om WikiLeaks, zijn redacteur en uitgever tot zwijgen te brengen en te criminaliseren. Het was alsof ze een oorlog op één enkel mens en op het principe van de vrijheid van meningsuiting gepland hadden.
Hun belangrijkste wapen zou een persoonlijk aanval zijn. Hun stoottroepen zouden in dienst genomen worden in de media – degenen die bedoeld zijn om het de waarheid te berichten en te vertellen.
De ironie is dat niemand deze journalisten heeft verteld wat ze moeten doen. Ik noem ze Vichy-journalisten – na de regering van Vichy die de Duitse bezetting van Frankrijk in oorlogstijd diende en mogelijk maakte.
Afgelopen oktober (2017), interviewde de Australische Broadcasting Corporation-journalist Sarah Ferguson Hillary Clinton, ze schreef erover als ‘het icoon voor onze generatie’.
Red: ook in Nederland is deze huichelachtige journalistiek aan de gang, Eva Jinek kreeg de eer van de staatomroep (NOS) om dezelfde Clinton te interviewen, ze hemelde haar op en het was gewoon walgelijk om te zien en had niets met journalistiek te maken, maar eerder meet een puber die haar idool ontmoette!
Verder met Pilger: Dit was dezelfde Clinton die dreigde Iran volledig “van de kaart te wissen” en die, als de Amerikaanse staatssecretaris in 2011, één van de aanjagers was van de invasie en vernietiging van Libië als een moderne staat, met het verlies van 40.000 levens en een land terug in de middeleeuwen, waar zelfs slavernij heerst. Net als de invasie van Irak was het gebaseerd op leugens leugens en leugens, ook in Syrië.
Toen de Libische president publiekelijk en gruwelijk met een mes werd vermoord, werd Clinton lachend en juichend gefilmd. Mede dankzij haar werd Libië een broedplaats voor ISIS en andere jihadisten. Mede dankzij haar vluchtten tienduizenden vluchtelingen met gevaar voor eigen leven over de Middellandse Zee en velen verdronken, nog steeds.
red: Nu is er een vluchtelingentop (EU), waar alleen gesproken wordt over de mensenhandelaren, hekken bouwen, Frontex..etc, de werkelijke oorzaak, het imperialisme, de uibuiting, olie, diamanten en land-onteigening van o.a. Amerikaanse oliemaatschappijen (onderdeel van de “deep-state”) wordt natuurlijk niet als oorzaak genoemd, huiver en kijk naar onderstaande documentaire:
Verder met Pilger: Gelekte e-mails gepubliceerd door WikiLeaks onthulden dat de stichting van Hillary Clinton – die ze deelt met haar man (ex-president Bill Clinton, dat type van de sigaar) – miljoenen dollars heeft ontvangen van Saoedi-Arabië en Qatar, de belangrijkste achterban van ISIS en terrorisme in het Midden-Oosten.
Als minister van Buitenlandse Zaken, heeft Clinton de grootste wapenverkoop ooit, ter waarde van $ 80 miljard dollar, goedgekeurd aan Saudi-Arabië, één van de belangrijkste weldoeners van haar stichting. Tegenwoordig gebruikt Saudi-Arabië deze wapens om uitgehongerde en getroffen mensen te verpletteren in een genocidale aanval op Jemen, waar de westerse wereld haar mond dichthoudt.
Sarah Ferguson, een zeer goed betaalde verslaggever (de waarheidzoekers en echte journalisten krijgen geen riante vergoedingen), heeft hier niets over gezegd tegen Hillary Clinton die ze intervieuwde (dat heet betaalde journalistiek).
Sarah Ferguson: Australian Broadcasting Corporation(ABC)
Prijzen: Logie Award voor meest uitstekende public affairs verslag
AACTA Awards – Beste documentaireserie
Tv-programma’s: Four Corners
In plaats daarvan nodigde ze Clinton uit om de “schade” te beschrijven die Julian Assange “persoonlijk aan haar ” had aangedaan. In reactie hierop, belastte Clinton Assange, een Australische burger, als “zeer duidelijk een hulpmiddel van de Russen (natuurlijk wat verwacht je anders als antwoordt van een Clinton) en “een nihilistische opportunist die het bevel voert van een dictator”.
Ze gaf geen bewijs – en het werd haar ook niet gevraagd – om haar ernstige beschuldigingen te weerleggen.
Assange kreeg nooit het recht om te antwoorden op dit schokkende interview, de door het Australische publiek, gefinancierde staatszender zou verplicht moeten worden om hem dat recht te geven, het is immers “publiek geld”, zoals vele zenders in het westen, ook in Nederland.
Alsof dat nog niet genoeg was, schreef de uitvoerend producent van Sarah Ferguson, Sally Neighour, na het interview de volgende vicieuze tweet: “Assange is de teef van Poetin. We weten het allemaal!” Dat noemen ze dus journalistiek en is niet alleen in Australië, maar ook in Nederland gaat dat zo!
Google is direct betrokken bij de campagne van Hillary Clinton”, zei hij eerder in een video. “Natuurlijk, wanneer zij aan de macht is… Ze is een probleem voor de vrijheid van meningsuiting. Zij heeft het plan opgezet voor de vernietiging van Libië – zij was betrokken bij het proces van overname van het Libische wapenarsenaal en de overheveling ervan naar Syrië […] Haar persoonlijkheid, gecombineerd met haar slechte beleidsbeslissingen hebben rechtstreek bijgedragen aan de opkomst van IS
Verder met Pilger: er zijn nog veel meer voorbeelden van Vichy-journalistiek. The Guardian, naar verluidt ooit een grote liberale krant, voerde een vendetta uit tegen Julian Assange. Als een afgewezen minnaar richtte de Wachter zijn persoonlijke, onbeduidende, onmenselijke en lafhartige aanvallen op een man wiens werk het ooit publiceerde en daarvan profiteerde.
De voormalige redacteur van de Guardian, Alan Rusbridger, noemde de WikiLeaks onthullingen, die zijn krant in 2010 publiceerde, “één van de grootste journalistieke scoops van de laatste 30 jaar”. Awards werden gegeven en gevierd werd er, buiten Assange om, alsof Julian Assange niet bestond.
De onthullingen van WikiLeaks werden onderdeel van het marketingplan van The Guardian om de oplage van de krant te verhogen. Ze verdienden geld, vaak veel geld, terwijl WikiLeaks en Assange moeite hadden om te overleven. Zo gaat het in heel de westerse wereld! Verschillende kranten en TV programma’s in Nederland zijn daar ook schuldig aan!
Met geen cent dus naar WikiLeaks, het leidde zelfs tot een hype, een Guardian-boek dat werd verfilmd in een lucratieve Hollywood-filmdeal. De auteurs van het boek, Luke Harding en David Leigh, misbruikten Assange als een “beschadigde persoonlijkheid” en “ongevoelig”.
Ze onthulden ook het geheime wachtwoord dat Julian de Guardian in vertrouwen had gegeven en dat was ontworpen om een digitaal bestand met de Amerikaanse ambassadekabels te beschermen.
Nu Assange vastzit in de Ecuadoriaanse ambassade, stond Harding, die zichzelf over de ruggen van zowel Julian Assange als Edward Snowden had verrijkt, naast de politie buiten de ambassade en schreef op zijn blog dat “Scotland Yard het laatste zal lachen, m.a.w. ze zullen Julian wel krijgen”.
De vraag is waarom.
Julian Assange heeft geen enkele misdaad gepleegd. Hij is nooit beschuldigd van een misdrijf. De Zweedse aanklacht over verkrachting was nep en een farce zoals we nu weten.
Katrin Axelsson en Lisa Longstaff van Women Against Rape vatte het samen toen ze schreven: “De beschuldigingen tegen (Assange) zijn een rookgordijn waarachter een aantal regeringen proberen WikiLeaks te pakken te krijgen omdat ze hun geheime plannen ook tegen hun eigen publiek hebben onthuld. Oorlogen en bezettingen , moord en vernietiging … De autoriteiten geven zo weinig om geweld tegen vrouwen dat ze beschuldigingen van verkrachting naar believen manipuleren. Dit zijn de “zieke regeringen, de “Puppets – regeringsleiders en parlementsleden, voor hun telt macht en geld de waarheid is bijzaak”!
Deze waarheid is allang verloren gegegaan en begraven in een media-heksenjacht die Assange schandelijk beschuldigde van verkrachting en vrouwenhaat (riekt naar #Metoo). De heksenjacht bestond uit stemmen die zichzelf beschreven als links en als feministen. Ze negeerden willens en wetens het bewijs van het extreme gevaar als Assange zou worden uitgeleverd aan de Verenigde Staten.
Volgens een document vrijgegeven door Edward Snowden, staat Assange op een “Manhunt-lijst”. Een gelekte officiële memo zegt: “Assange gaat een leuke bruid in de gevangenis maken (ik hoef hier niet uite leggen wat dit betekent), hij zal voor altijd kattenvoer eten.”
In Alexandra, Virginia – “staat een huis” –
George Washington Masonic Memorial is een zeer groot bouwwerk dat geïnspireerd is door de Pharos van Alexandrië. Naast een groot standbeeld van Washington vindt men er voorwerpen die betrekking hebben op de vrijmetselarij. Het is gebouwd op Shuter’s Hill.
Het Freedom House werd gebouwd in 1812 en diende als hoofdkantoor voor de slavenhandelsfirma van Franklin, Armfield & Co. Van 1828-1861 werden er meer dan 10.000 slaven verkocht. Meer dan 3.750 slaven werden verkocht om te werken op de katoen- en suikerplantages in de zuidelijke staten. Toen in 1861 de Amerikaanse Burgeroorlog begon werd het een militaire gevangenis voor zwarte soldaten, maar tegen het einde van deze oorlog werd het een ziekenhuis voor zwarte soldaten en voor slaven die het zuiden ontvluchtten. Tegenwoordig is het een museum van de Northern Virginia Urban Leage en is het te bezichtigen. Eigenlijk een tempel van de Vrijmetselaars, waar de “elite van in ieder de VS toebehoren, presidenten en kandidaten worden uit deze groep gekozen”.
” Voor de Amerikaanse elite, voor oorlogsvoering en zelfs een eigen rechtbank – het heeft een geheime grand jury, een terugkeer naar de middeleeuwen,. Dit “huis” heeft zeven jaar lang geprobeerd een misdaad te verzinnen waarvoor Assange vervolgd kan worden!
Dit is niet makkelijk; de Amerikaanse grondwet beschermt uitgevers, journalisten en klokkenluiders. De misdaad van Assange is, de stilte te hebben gebroken.
Geen enkele onderzoeksjournalistiek kan tijdens mijn leven ( zegt John Pilger) het belang evenaren van wat WikiLeaks heeft gedaan om de roofzuchtige macht ter verantwoording te roepen. Het is alsof het morele scherm in één richting is teruggedrongen om het imperialisme van liberale democratieën bloot te leggen: de toewijding aan eindeloze oorlogvoering en de verdeling en degradatie van “onwaardige” levens: van Grenfell Tower tot Gaza.
Harold Pinter was een Brits toneelschrijver en Nobelprijswinnaar. Hij was een van de meest vooraanstaande Britse toneelschrijvers van na de Tweede Wereldoorlog
Toen Harold Pinter in 2005 de Nobelprijs voor de Literatuur aanvaardde, verwees hij naar “een enorm tapijt van leugens waar we ons mee voeden”. Hij vroeg waarom “de systematische wreedheid, de wijdverspreide gruweldaden, de meedogenloze onderdrukking van het onafhankelijke denken” van de Sovjetunie tot in het Westen welbekend waren, terwijl de keizerlijke misdaden in Amerika “nooit gebeurden … zelfs terwijl ze gebeurden, gebeurden ze nooit . “.
In zijn onthullingen over frauduleuze oorlogen (Afghanistan, Irak, Libië, Syrië) en de leugens van regeringen (de Chagos-eilanden), heeft WikiLeaks ons laten zien hoe het imperiale spel in de 21e eeuw wordt gespeeld. Dat is de reden waarom Assange in levensgevaar verkeert.
Zeven jaar geleden, in Sydney, ontmoette ik (John Pilger) een prominent liberaal lid van het federale parlement, Malcolm Turnbull.
Malcolm Bligh Turnbull is een Australisch politicus van de Liberal Party. Sinds 15 september 2015 is hij de 29e premier van Australië. Eerder was Turnbull van 2013 tot 2015 minister voor Communicatie onder premier Tony Abbott
Ik wilde hem vragen om een brief van Gareth Peirce, de advocaat van Assange, af te geven aan de regering. We hadden het over zijn beroemde overwinning – in de jaren tachtig, toen hij als jonge advocaat de pogingen van de Britse regering om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken en de publicatie van het boek Spycatcher te bestrijden, hij had ook had gestreden, op zijn manier, een Wikileaks van die tijd, voor het openbaarde de misdaden van de staatsmacht.
De premier van Australië was toen (zeven jaar geleden) Julia Gillard, een politicus van de Labour Party die WikiLeaks “illegaal” had verklaard en het paspoort van Assange wilde afnemen – tot haar werd verteld dat ze dit niet kon: dat Assange geen misdaad had begaan: dat WikiLeaks een uitgever is, wiens werk werd beschermd krachtens artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, waartoe Australië één van de oorspronkelijke ondertekenaars was.
Door afscheid te nemen van Assange, een Australische burger en zijn vervolging – voorlopig – te stoppen , dwong het buitensporige gedrag van premier Gillard, de erkenning, onder internationaal recht, als een politieke vluchteling wiens leven in gevaar was. Ecuador beriep zich op de Conventie van 1951 en schonk Assange zijn toevlucht in haar ambassade in Londen.
Gillard is onlangs verschenen in een optreden met Hillary Clinton; ze worden gezien als baanbrekende feministen.
Als er iets is om Gillard eraan te herinneren, zij gaf een oorlogszuchtige, gênante toespraak voor het Amerikaanse Congres kort nadat ze de illegale intrekking van Julian’s paspoort eiste.
Malcolm Turnbull is nu de premier van Australië. De vader van Julian Assange heeft geschreven aan Turnbull. Het is een aangrijpende brief waarin hij de premier heeft opgeroepen om zijn zoon mee naar huis te mogen nemen. Hij verwijst naar de reële mogelijkheid van een tragedie.
Ik (John Pilger) heb Assange’s gezondheid zien verslechteren in zijn jaren van opsluiting zonder zonlicht. Hij heeft een meedogenloze hoest opgelopen, maar het is hem niet eens toegestaan naar een ziekenhuis te gaan voor een röntgenfoto.
Malcolm Turnbull kan zwijgen. Of hij kan van deze gelegenheid gebruik maken en de diplomatieke invloed van zijn regering gebruiken om het leven van een een Australische burger te verdedigen, wiens moedige openbare dienstverlening wordt erkend door talloze mensen over de hele wereld. Hij kan Julian Assange naar huis brengen.
Red: de toekomst zal het leren, ook zal de toekomst uitwijzen hoe met deze misdadige, zognaamde, pseudo democratieën, in westerse landen, om te gaan en de immense schuld die zij op zich hebben genomen om de halve wereldbevolking te vermoorden, verkrachten, verslepen en hun alles af te pakken!
Onze moslimbroeder vriendin – Rena Netjes beweert in haar opiniestuk “One-world” dat gevluchte Syriërs hun huizen kwijtraken…zucht…heb het al meedere malen gezegd, geschreven, pure propaganda, het was niet voor niets zo druk bij de Syrische Ambassade in Libonon, toen ik er was vorige maand en precies wat Preseident Assad zei, het kan volgens de wet helmaal niet propaganda propaganda!
2015: Rena Netjes, de Nederlandse journaliste Rena Netjes is vandaag bij verstek veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar, wegens de verspreiding van valse informatie en voor het bieden van een platform aan de verboden Moslimbroederschap. Dat bepaalde de rechtbank in Caïro. De aanwezigen, onder wie drie journalisten van al-Jazeera, zijn veroordeeld tot gevangenisstraffen van zeven jaar voor samenzwering en hulp aan terroristen. De afwezigen, onder wie Netjes, zijn veroordeeld tot straffen van tien jaar.
Netjes werd samen met negentien andere journalisten veroordeeld. Tegen de Nederlandse en de drie andere buitenlandse journalisten was vijftien jaar cel geëist. Tegen de zestien Egyptenaren werd tien jaar meer geëist. Van de buitenlandse journalisten zit alleen de Australiër Peter Greste in de Egyptische gevangenis.
Zoals deze uitspraken in het blad : En hoe moet je je eigendom claimen? Wie als Syrische vluchteling in het buitenland woont en naar Syrië terugkeert, verliest enerzijds zijn rechten hier en riskeert anderzijds in Syrië gearresteerd te worden, bijvoorbeeld omdat je je dienstplicht hebt ontlopen. Het regime zal dan zeggen dat je iemand ter plaatse kunt machtigen, maar ook dat is gevaarlijk. Niemand durft dat te doen, je riskeert gearresteerd of ontvoerd te worden, zeker nogmaals daarom was het zo druk bij de Ambassade in Libanon, omdat ze zoooo bang zijn toch? ze krijgen er geen genoeg van in de media! Propaganda uit de duim gezogen, de meeste die erover schrijven waren nooit in Syrië, tijdens het conflict en zuigen veel dingen uit de duim!
Hier maar weer het antwoord van Assad: AP(journalist in mei):
Er is de laatste tijd enige kritiek geweest, omdat u blijkbaar een wet hebt die zegt dat iedereen die binnen een maand zijn eigendom niet claimt, niet meer terug kan komen. Is dat een manier om sommige mensen uit te sluiten die het niet met uw eens zijn?
PBAssad: Nee, we kunnen niemand van hun eigendom onteigenen, door een wet, omat de grondwet heel duidelijk is over het eigendom van een Syrische burger. Dit zou via een speciale procedure moeten gaan. Het is niet de eerste keer dat we zo’n wet hebben gehad om de illegale gebieden opnieuw in te richten, omdat je te maken hebt met een mix van verwoeste en illegale voorsteden in verschillende delen van Syrië. Dus deze wet gaat niet over het onteigenen van iemand. Dat kan niet, ik bedoel, zelfs niet als hij een terrorist is. Laten we zeggen dat als je iemand wilt onteigenen, je een uitspraak van het gerechtelijk apparaat nodig hebt – je kunt het niet laten gebeuren door de gewone wet. Dus, er is een verkeerde interpretatie van die wet, of een voornemen om, laten we zeggen, een nieuw verhaal over de Syrische regering te creëren om het vuur van de publieke opinie in het Westen tegen de Syrische regering nieuw leven in te blazen. Maar over de wet, zelfs als u een procedure wilt, gaat het om het lokale bestuur, het gaat om het verkozen bestuur in verschillende gebieden, om die wet te implementeren, niet de overheid.
Zij claimen EERLIJKE journalistiek te bedrijven, ondersteund door een hele reeks aan sponsoren: Waarvan vele NGO’s CEO’S bekende persoonlijkheden zijn zoals het Aids-Fonds – Prinses Mabel (lekker onafhankelijk)
Amnesty International – die keer op keer politiek gekleurde hulp biedt zoals de zogenaamde Sednaya file, totaal uit de lucht gegrepen
ASN bank (een bank zegt genoeg)
Oxfam Novib: Verkrachtingszaken in Afrika
PAX: Steunt jihadisten in Kafranbel (Syrië)
PLAN: gedwongen adoptie en ga maar door…geen kaas gegeten van het geopolitiek schaakbord in Syrië, of simpel weg een onderdeel van de Nederlandse en schaduwregering!
1%CLUB
Academie van de Stad
7Senses
ActionAid
AFEW International
African Diaspora Policy Centre
Aids Fonds – Soa Aids Nederland
Alert – fonds voor jongeren
Amnesty International
Artsen zonder Grenzen
Arusha Volunteers
ASN Bank
Avance
Better Places Travel
Boeren & Buren
CARE Nederland
Casa de la Alegria Stichting
CEDLA, Centrum voor Studie en Documentatie van Latijns-Amerika
Centre for Safety and Development (CSD)
China Plus
CHOICE for Youth and Sexuality
Christelijke Hogeschool Ede
CINI Holland
CNV Internationaal
Critical Mass
Cross Your Borders
De Nieuwe Liefde
De Regenboog Groep
Dienstencentrum Gered Gereedschap
Dier&Recht
Dodore
Dokters van de Wereld
Dorcas
EerlijkWinkelen
Evert Vermeer Stichting
FNV Jong
FNV Mondiaal
Foodwatch
Free Press Unlimited
Friends of the Earth International
Future Furniture
GPPAC Foundation
GreenDreamCompany
Greenpeace Nederland
Habitat for Humanity Nederland
Han Valk Fundraising Consultancy and Interim Management
Hivos
Hogeschool Leiden Centrum Management & Bedrijf
Horizons
Hotel con Corazón
IBO-Nederland
ICCO
ICS
IDEA, International Debate Education Association
Johannes Wier Stichting
JoHo Foundation
Landelijke India Werkgroep
LeidenGlobal
Lendahand
Letscare
Live Now
Maganda Shoes
Mainline
Make Autism Really Known
Mama Cash | Fund for Women
Marine Stewardship Council
Max Havelaar
Medair
Stichting Melania – Ontwikkelingssamenwerking
Mensen met een Missie
Milieudefensie
Morgen – de landelijke studentenorganisatie voor een duurzame toekomst
Museum voor Vrede en Geweldloosheid
Nationale Jeugdraad
Nationale UNESCO Commissie
NCDO
Nederlands Albert Schweitzer Fonds
Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten
NpM, Platform for Inclusive Finance
Oikocredit International
Partos
Oneplanetcrowd
Ontmoet Afrika
Pakhuis de Zwijger
Partos Vereniging
Peace Brigades International
People 4 Earth
Plan Nederland
ProFound – Advisers In Development
Profundo B.V.
PURE! Dream Centre
Questionmark
Radio La Benevolencija Humanitarian Tools Foundation
Rutgers
Samsam
Save the Children
Society for International Development
Simbolica Fair Trade
SIW Internationale Vrijwilligersprojecten
Society of African Missions
SNV – Netherlands Development Organisation
Social Enterprise NL
SocialStart
Solar Cooking KoZon
Solidaridad
SOMO
Starters4communities
Stichting IVN Woesteland
Stichting Move
Stichting Otherwise
Stichting Vluchteling
The Innovation station
The ONE Campaign
Twiga
UTZ
Variatie in de Keuken
VBDO
VC4Afrika
ProVeg
Vredesbeweging Pais
Vrijopnaam
VSO Nederland
WakaWaka Foundation
Wakibi
War Child
Wemos
Wilde Ganzen
Wildlife Film Festival Rotterdam
WO=MEN
Women’s International League for Peace and Freedom