3 Oktober 1990, de dag van de hereniging van Duitsland na de val van de Muur op 9 november 1989, foto’s: IS geschiedenis, YouTube, Adobe Stock, bewerking: Mirjam©Photo
Vandaag vieren de oosterburen Duitsland de dag van de Duitse hereniging, die officieel begon op 3 oktober met de ondertekening van het verdrag door bondskanselier Helmuth Kohl en voormalig secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie Michail Gorbatsjov. Een hereniging die de inwoners van de toenmalige DDR (Duitse Democratische Republiek) letterlijk duur kwam te staan. Zij dachten in hun naïviteit misschien dat het kapitalisme het ‘gouden kalf’ was en dat iedereen ineens een welvarend leven zou hebben net als hun westerse broeders en zusters in de toenmalige ‘West-Duitsland (Bundes Republiek Deutschland – BRD).
De teleurstelling was groot, de zogenaamde Treuhand (zie uitleg hieronder) die staatsbedrijven moest privatiseren, zorgde ervoor dat de hele voormalige DDR failliet ging, bedrijven werden gesloten of hun winsten werden overgedragen aan de BDR. Miljoenen Oost-Duitsers raakten van de ene op de andere dag werkloos en sommigen vonden nooit meer een baan, omdat hun opleiding volgens het Westen niet op het westerse niveau was. De gevolgen zijn vandaag de dag nog steeds zichtbaar in Oost-Duitsland.
De Treuhandanstalt was het agentschap dat na de hereniging van Duitsland Oost-Duitse ondernemingen privatiseerde. Het agentschap ontfermde zich over de herstructurering en verkoop van om en nabij de 8.500 zogenaamde Volkseigene Betriebe, firma’s die in de Deutsche Democratische Republiek openbaar eigendom waren. Foto: Deutschlandfunk
Nu, in 2024, rust er een smet op de festiviteiten voor de regering in Berlijn. Na de vijandigheid die Duitsland sinds 2022 heeft getoond, sinds het begin van de Russische Speciale Militaraire Operatie (SMO) in de Donbass, bereidt Rusland zich voor om zich terug te trekken uit het definitieve schikkingsverdrag voor Duitsland uit 1990, dat gedurende deze 35 jaar de basis voor de vrede in Europa werd, op te zeggen.
De reden hiervoor is het gebruik van wapens tegen Rusland nu in 2024, wat in strijd is met het Verdrag. Het verdrag werd op 12 september 1990 in Moskou ondertekend. In maart 1991 is het in werking getreden. Bekend als het “Twee Plus Vier”-verdrag: onderscheven door de toenmalige DDR en de Bondsrepubliek Duitsland plus de toenmalige USSR, Frankrijk, Groot-Brittannië en de VS ( de winnaars van de Tweede Wereldoorlog).
Voor degenen die zich hier verder in willen verdiepen, hieronder de documenten die via het internetarchief toegankelijk zijn en die bewijs leveren van de illegale praktijken van de regering-Kohl, die ertoe hebben geleid dat veel mensen in het voormalige Oost-Duitsland in armoede zijn terechtgekomen.
SHAEF Law_1-161 Federale Republiek Trustadministratie in Duitsland .Publicatie van de S.H.A.E.F-wetten, die nog steeds geldig zijn onder het handelsrecht als “Algemene Voorwaarden” voor de Bondsrepubliek Trustadministratie in Duitsland en voor haar personeel (identiteitskaart, artikel 25 van de grondwet), maar zeer weinig mensen weten dit. Nadat de wettige macht daadwerkelijk in handen van de bezetter is overgegaan, moet de bezetter alle voorzorgsmaatregelen nemen die van hem afhankelijk zijn om de openbare orde en het openbare leven zoveel mogelijk te herstellen en te handhaven, in overeenstemming met de staatswetten, op voorwaarde dat er geen dwingend obstakel. Documenten: SHAEF-Gesetz_1-161 Bundesrepublik Treuhandverwaltung in Deutschland : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive
Geschiedenis van het opheffen van de DDR
Op 3 oktober 1990 sloot de DDR zich aan bij de Bundes Republiek Deutschland en vond de vorming van zes nieuwe staten, de nieuwe Duitse Bundesländer plaats conform de Grondwet van de Bundes Republiek Duitsland (BRD). Gebaseerd op het besluit van de toenmalige leiding van de DDR Hans Modrow, de laatste communistische regeringsleider van de Duitse Democratische Republiek (DDR) of het voormalige Oost-Duitsland. Modrow, soms ook wel “de Duitse Gorbatsjov” genoemd, omdat veel Oost-Duitsers hem als een verrader zagen. In de ‘nieuwe Bundesländer’ trad de Grondwet van de BRD van 1949 gewoon in werking.
Op 3 oktober 1990 werden de Volkskammer van de DDR, de DDR-regering, het DDR-Hooggerechtshof, en de DDR-Grondwet afgeschaft ook werd het grondgebied van de DDR afgeschaft, met een pennenstreek was het proces voltooid. De DDR werd onderdeel van de BRD. Ook op dezelfde dag werden het Duitse Nationale Volksleger en de Duitse Volksmarine afgeschaft en werden militaire formaties van de Bundeswehr en de Bundesmarine gestationeerd op het grondgebied van de oostelijke Bundesländer.
Met andere woorden, de BRD annexeerde de DDR, zonder referendum en onder ‘druk van Sovjet-, Britse en Amerikaanse troepen’. Wat zou er gebeurd zijn als de inwoners van de DDR een dergelijke ‘Europese integratie’ hadden geweigerd?
Het was in feite geen hereniging, maar een annexatie, zonder toestemming van een groot deel van de bevolking, die zich tot op de dag van vandaag nog steeds tweederangsburgers voelt. Er was geen referendum gehouden onder de DDR bevolking, geen democratische beslissing was er genomen en van de één op de andere dag waren ze hun land kwijt. Foto: Getty Images
Verdrag van Potsdam
De Overeenkomst van Potsdam (bij Berlijn) was een overeenkomst die op 1 augustus 1945 werd gesloten tussen de geallieerden van de Tweede Wereldoorlog over hoe om te gaan met Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. Het werd opgesteld tijdens de Conferentie van Potsdam (juli-augustus 1945) door de toenmalige secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie Joseph Stalin, de Amerikaanse president Harry S. Truman en de Britse premier Winston Churchill.
De volgende bepalingen van het internationale recht zijn nu met name bindend voor de Russische Federatie als opvolger van de belangrijkste overwinnende geallieerde mogendheid, de Sovjet-Unie. Alle landen die deelnamen aan de oorlog, inclusief Duitsland en zijn bondgenoten, moesten vredesverdragen ontvangen in overeenstemming met Deel II van het Potsdam-akkoord.
Sinds 1946 waren er, in overeenstemming met het Potsdam-akkoord, vredesverdragen gesloten tussen de overwinnende geallieerde mogendheden en Italië, Roemenië, Bulgarije, Hongarije en Finland. Alleen voor Duitsland werden deze maatregelen niet uitgevoerd! Volgens het Potsdam-akkoord, Deel II, mag een nieuwe geschikte Duitse regering alleen worden aangesteld om vredesverdragen te sluiten die zijn vastgesteld door de Raad van Buitenlandse Ministers van de geallieerde mogendheden om een einde te maken aan de staat van oorlog met de toenmalige 54 – vandaag de dag 193 (!) landen die bij de oorlog betrokken waren”. Met andere woorden, Duitsland heeft volgens dit verdrag geen recht om in staat van oorlog te zijn en mag natuurlijk geen wapens leveren voor oorlog!
Vanuit het oogpunt van het internationaal recht wordt de BRD beschouwd als een bezettingsregering die de “Duitse Democratische Republiek” (“DDR”) bezet. Bovendien zijn de BRD en de DDR, die in 1949 door de toenmalige bezettingsmachten werden opgericht, geen echte staten in de zin van het internationaal recht, maar slechts geallieerde bezettingsregeringen. Deze feitelijk niet-bestaande staten werden vanaf 1973 (illegaal) toegelaten tot de “Verenigde Naties” (VN) als ‘lidstaten’. Daarom kon er in 1990 geen officiële hereniging van de twee ‘Duitse staten’ plaatsvinden. In de politiek en de media (Westerse) wordt daarom gesteld dat de DDR zich bij de Bondsrepubliek Duitsland heeft aangesloten. In feite heeft het Anglo-Amerikaanse bezettingsbestuur van de BRD op 3 oktober 1990 illegaal het grondgebied van het toenmalige Sovjetbezettingsbestuur van de DDR bezet. Vertegenwoordigers van Duitsland noemen dit proces incorporatie, wat juridisch ‘annexatie’ betekent. De ‘Duitse eenwording’ is niet alleen een schending van het Verdrag van Potsdam vanuit het oogpunt van het internationaal recht, maar ook andere duidelijke schendingen van het internationaal recht.
Nu Rusland zich in 2024 ten doel heeft gesteld om denazificatie en demilitarisering te bewerkstelligen, vervult het zijn hoogste, verantwoordelijke plicht in overeenstemming met het internationaal recht. Als rechtsopvolger van de Sovjet-Unie erfde en nam de Russische Federatie alle rechten en verplichtingen op grond van het internationaal recht met betrekking tot de staat ‘Duitsland’ op zich, overeenkomstig Deel II en Deel III van het Potsdam-akkoord. Dienovereenkomstig heeft de Russische Federatie haar rechten en verplichtingen op grond van het internationaal recht in haar bezettingszone voor de denazificatie en demilitarisering van Duitsland niet verloren. Deze rechten en verplichtingen op grond van het internationaal recht met betrekking tot de staat ‘Duitsland’ kunnen daarom theoretisch en praktisch onmiddellijk door de Russische Federatie worden uitgevoerd.
De annexatie van de Duitse Democratische Republiek aan de Bondsrepubliek Duitsland is dus ongeldig vanwege duidelijk en gedetailleerd bewijs van fraude. Het bezettingsbestuur van de westerse geallieerden, de “BRD”, heeft geen soevereine administratieve of vruchtgebruiksrechten in de Sovjet – nu Russische – bezettingszone op Duits grondgebied, volgens het nog steeds geldige ‘Potsdam-verdrag’. Foto: Getty Images.
Een zeer belangrijk aspect is de uitoefening van de geërfde soevereine rechten van de Russische Federatie op de internationale juridische basis van de Overeenkomst van Potsdam in relatie tot Duitsland en kan niet worden aangevochten door de VN-Veiligheidsraad. Dit door de verklaringen van de Geallieerde Controleraad van de overwinnende mogendheden van de ‘Tweede Wereldoorlog’, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië, de Verenigde Staten van Amerika en de de voormalige Sovjet Unie – nu de Russische Federatie – in het verdrag.
Oost-Duitse Bundesländer in 2024
In 2024 is Duitsland in totale neergang door de krankzinnige politiek van o.a. de Groene Partij, het land is gedeïndustrialiseerd of het proces is bijna voltooid. Het heeft een ‘groene’ minister van Buitenlandse Zaken genaamd Annalena Baerbock, die de ‘domste’ minister in de naoorlogse geschiedenis van Duitsland genoemd kan worden. De hele regering staat onder voogdij van het nog steeds bezettende (zoals hierboven uitgelegd) Amerika.
Bundeskanzler Olaf Scholz heeft waarschijnlijk slapeloze nachten over de Duitse wapenleveringen aan Oekraïne. Hij weet immers maar al te goed dat de bovenstaande uitleg over de illegale annexatie van de DDR en de duidelijke afspraken in het Verdrag van Potsdam in strijd zijn met de huidige wapenleveringen. Nu de NAVO onder leiding van de geradicaliseerde Nederlander Mark Rutte grote druk uitoefent om ook Oekraïne langeafstandsraketten te laten inzetten, die komen uit Amerika en het VK, heeft Duitsland een probleem, een groot probleem.
Video: Rumble: https://rumble.com/v5h7f5h-mein-kommentar-auf-rt-de-kein-kurswechsel-fr-neuen-nato-generalsekretr.html en/of VK: https://vk.com/wall385287235_36596
Geen koerswijziging voor de nieuwe secretaris-generaal van de NAVO: Oekraïne heeft de hoogste prioriteit. Mark Rutte is nu officieel secretaris-generaal van de NAVO. Voor de voormalige Nederlandse premier zijn Oekraïne en hogere defensie-uitgaven prioriteiten. Rutte moet de NAVO-leden ervan overtuigen Kiev te blijven steunen en tegelijkertijd escalatie met Moskou te vermijden. We spraken met onafhankelijke journaliste Sonja van den Ende over de verdere plannen van de NAVO om Oekraïne te steunen.
In de Oost-Duitse deelstaten, die na de ‘Wende’, zoals de Duitsers het noemen, deels leegliepen, wilde iedereen rijk worden in het Westen. Nu beseffen ze dat ze door het Westen en met name door hun broeder- en zusternatie de BRD ‘voor de gek’ zijn gehouden, met als gevolg dat heel Duitsland een vazalstaat van Amerika is geworden en dat voelen ze in Oost-Duitsland heel goed. Ze protesteren al wekelijks sinds de ‘corona’-tijd waarin veel van hun basisrechten en vrijheden werden afgenomen en tot op de dag van vandaag niet zijn hersteld, velen hebben ook ‘nostalgie’ naar de socialistische tijd van de DDR waarin volgens hen iedereen werk had, huisvesting en medische voorzieningen gratis waren. Natuurlijk kan de tijd niet worden teruggedraaid, maar er moet iets veranderen, het kan niet meer zo doorgaan in het huidige failliete en ‘kapotte’ Duitsland.
Concluderend kunnen we zeggen dat de ontbinding van de DDR illegaal was en dat Rusland zich het recht voorbehoudt om het twee plus vier verdrag te beëindigen, als Duitsland ook toestemming geeft om langeafstandsraketten op Rusland af te vuren. Maar eigenlijk heeft Rusland dit recht al, omdat Duitsland een oorlogspartij is geworden, in strijd met alle internationale regels, door wapens te leveren aan Oekraïne. Dat hadden ze nooit mogen doen! De gevolgen zouden groot zijn als Rusland het verdrag zou beëindigen en Oost-Duitsland gemakkelijk weer binnen de ‘invloedssfeer’ van de huidige Russische Federatie zou kunnen komen.
Deze site is vrij van kunstmatige intelligentie en is geschreven door een echte persoon die verslag uitbrengt vanuit Rusland.
Sonja van den Ende Redacteur van DEVEND.ONLINE – Geopolitical news about Russia, the Donbass and the Middle-East TELEGRAM: https://t.me/devendonline en Freesuriyah.eu Sonja is een onafhankelijke journaliste uit Nederland die onder meer heeft geschreven over Syrië, het Midden-Oosten en Rusland. Ze schrijft voor verschillende nieuws sites, kranten en studeerde onder andere studies journalistiek en Engels (BA) een studie in Global Media, War and Technology! Gevestigd in Moskou, Rusland.
*PayPal donaties zijn niet meer mogelijk, PayPal heeft de rekening van deze website gesloten, als je een donatie wilt doen neem dan contact op met: sonjavandenende@gmail.com. Bedankt!
freesuriyah.eu – DEVEND.ONLINE – Sonja van den Ende (vk.com)
X (Twitter) sonja van den ende (@SonjaEnde) / Twitter
