De Oktoberrevolutieparade werd dezer dagen op het Rode Plein in Moskou nagespeeld, met een tentoonstelling van militair materieel uit die tijd en gezang en een show met patriottische liederen uit die tijd. Foto’s en bewerking: Mirjam©Photo
De Oktoberrevolutieparade van 7 november 1941 was een parade ter ere van de Oktoberrevolutie van 24 jaar eerder, de revolutie van 1917. Het is de beroemdste parade omdat het plaatsvond tijdens de slag om Moskou tijdens de Grote Patriottische Oorlog zoals de Russen het noemen, in het Westen bekend als de Tweede Wereldoorlog. De secretaris-generaal van de Communistische Partij, destijds Jozef Stalin, hield een toespraak tot de soldaten voordat de parade begon op het Rode Plein, deze soldaten moesten direct na de parade ten strijde trekken. Veel van de soldaten in de parade zouden in de strijd worden gedood door nazi-Duitslands troepen. Elk jaar op 7 november is er een feestdag in Rusland ter ere van de parade van 1941 en ter nagedachtenis aan alle soldaten (en burgers) die hun leven verloren ter verdediging van Moskou en natuurlijk de rest van Rusland.
Een deel van Stalins toespraak uit 1941, gericht aan de dappere soldaten die de strijd moesten aangaan tegen de fascistische horde, zoals ze werden genoemd (Engelse ondertiteling).
De Slag om Moskou was een militaire campagne die plaatsvond tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie van 30 september 1941 tot 7 januari 1942. Het was het hoogtepunt van Operatie Barbarossa van nazi-Duitsland, die gericht was op het veroveren van Moskou, de hoofdstad van de toen Sovjet-Unie. De goede verdediging van de Sovjet-Unie verijdelde de Duitse aanval op Moskou, wat een belangrijk militair en politiek doel was voor Hitler en zijn bondgenoten.
Operatie Taifun (Unternehmen Taifun) was een plan van de Duitse militaire leiding om Moskou te bezetten en te veroveren. Het uiteindelijke plan dateert van eind augustus 1941. De operatie was onderdeel van Operatie Barbarossa, de invasie van Rusland, waarbij de Duitsers roemloos werden verslagen in Stalingrad en het keerpunt was in de Tweede Wereldoorlog. Amerikanen en andere bondgenoten horen graag dat zij alle eer verdienen voor deze bloedige oorlog en overwinning op nazi-Duitsland. Maar het waren de Russen die ook een bittere strijd voerden en meer dan 26 miljoen doden leden, het meest van allemaal, en het waren de Russen die het grootste Duitse vernietigingskamp, Auschwitz in Polen, bevrijdden.
“Mijn vader werd bevrijd in de Tweede Wereldoorlog in Berlijn-Tegel tijdens de Slag om Berlijn. Hij moest daar bijna 3 jaar werken bij Rheinmetalborsig in Tegel. Ik ben de Russen nog steeds dankbaar. Ik had de verhalen van mijn vader op moeten schrijven. Als ik er niet meer ben, zal niemand weten wat deze mannen hebben meegemaakt. Deze brief is een bewijs dat ook veel Nederlander geleden hebben en de Russen dankbaar waren”. Bron: Willem Sodenkamp brief van zijn vader
Huidige situatie
Natuurlijk kun je het niet helemaal vergelijken met de huidige situatie, de oorlog in Oekraïne, maar er zijn wel veel parallellen te vinden. Het is niet voor niets dat Rusland veel van de Oekraïense bataljons, zoals die van Azov en Aidar, fascisten en nazi’s noemt. Het zijn inderdaad nazi’s. Uit eigen ervaring (Donbass verslaggeving), maar ook uit de geschiedenis, blijkt dat veel Oekraïners, Letten, Esten en Litouwers nooit zijn gedenazificeerd. Hele generaties zijn na de Tweede Wereldoorlog met deze ideologie opgegroeid. Ondergronds uiteraard, want na de Tweede Wereldoorlog werden ze onderdeel van de Sovjet-Unie.
Na de val van de Sovjet-Unie kwamen ze aan de oppervlakte, net als in de jaren 80 en begin jaren 90 in Oost-Duitsland, waar het een echte trend was om “neo-nazi” te zijn. Dat werd snel onderdrukt, maar niet in de Baltische staten en Oekraïne. In de Baltische staten mag tot op de dag van vandaag niet gesproken worden over de vervolging van Joden (wat iets anders is wat de huidige staat Israël doet, het heeft namelijk nu zelf een fascistische regering) en hoe bijna de hele bevolking daaraan deelnam.
Een uur durende documentaire van de bekroonde filmmaker Danny Ben-Moshe over “dubbele genocide” en het herschrijven van de Holocaustgeschiedenis in Litouwen en daarbuiten. Oorspronkelijk uitgebracht in 2012 op SBS TV in Australië, met speciale vertoningen in meerdere landen, waaronder in het LA Holocaust Museum en door de United Synagogue in het VK, deze versie uit 2016 bevat updates over dubbele genocide in Polen en elders. Ga voor meer informatie over dubbele genocide naar www.defendinghistory.com en www.identity-films.com
Volgens luchtfoto’s kwamen experten tot de vaststelling dat een van de eerste bloedbaden plaatsvond in Litouwen, kort na de lancering van operatie Barbarossa. Huizen werden in brand gestoken en alle bewoners werden gedood door het Duitse leger in de overwegend Joodse wijk. Later in de documentaire werden meer voorbeelden genoemd van roekeloze moordpartijen op Joden, ditmaal door lokale Litouwers. Op een van die plekken werden 700 Joden (80% van de lokale bevolking) gedood door de lokale Litouwers die binnen 24 uur de totaliteit van de nu leegstaande Joodse huizen bezetten (volgens een opmerking van Rūta Vanagaitė, de enige Baltische laureaat van de prestigieuze Person of Valor-prijs van het Simon Wiesenthal Center). Dergelijke roekeloze moordpartijen werden door de lokale bevolking gepleegd in ongeveer tweehonderd plaatsen in Litouwen en zeventig in Letland.
Wat Letland betreft, de film heeft een lange sequentie over het bloedbad in Liepāja, met de bekende beelden van een groep mannelijke Joden die van een vrachtwagen af klimmen, naar een zanderige omgeving rennen en vervolgens in de kuil belanden waar ze hun moordenaars onder ogen moeten komen, van dichtbij worden beschoten en achterover vallen. Daarna bedekken sommige mannen hun lichamen met zand.
Tegenwoordig zouden Poetin en Rusland een onmenselijke en barbaarse oorlog voeren tegen Oekraïne, wat natuurlijk absurd is, het zijn Oekraïne en het Westen (het is een proxy-oorlog van de VS en EU/NAVO) die een burgeroorlog in Oekraïne hebben uitgelokt met de staatsgreep door het Westen in 2013. Het geeft deze Baltische staten en Oekraïne nog meer voer voor fascisme en ze voelen zich gerechtvaardigd! Ze willen de hele Russische bevolking in de Donbass vernietigen.
Daarom is de realiteit tegenwoordig afschuwelijk en walgelijk: Oekraïners, Letten, Litouwers en Esten verheerlijken de Holocaust-daders op de straten van Vilnius en Kaunas, Lvov en vele andere steden tijdens hun fakkeltochten. Het is de hoogste tijd voor een nieuwe generatie, een onverschrokken frisse generatie om op te staan en dit eens en voor altijd te veranderen. Om vrede te zoeken met de Russen en vooral om hun eigen verleden onder ogen te zien en afstand te nemen van het fascisme.
De meeste huidige inwoners van Letland en Litouwen hebben de oorlog niet meegemaakt, hebben niet deelgenomen aan misdaden tegen de menselijkheid of genocide. Toch steunen en houden ze zich aan de stellingen van doofpotaffaires en stemmen ze op politici die deze immorele positie verdedigen. Dit is ronduit walgelijk, omdat deze landen deel uitmaken van de Europese Unie en geacht worden dezelfde waarden in de EU te delen. Litouwen en Letland, die de Duitse bevrijders overweldigend verwelkomden met bloemen en met “vrijwillig enthousiasme” hielpen vrijwillig een handje bij het vermoorden van hun eigen burgers, buren met een Joodse achtergrond of communisten en oppositie, en zo de genocide inluidden.
.
Natuurlijk ligt de focus van deze fascisten vandaag de dag op de Russen, maar zoals ik altijd zeg kunnen Joden ook fascisten zijn, omdat fascisme een politieke beweging is die gebaseerd is op raciale ongelijkheid (we zien het nu bij Palestijnen en Arabieren) en kolonialisme. De Baltische staten en Oekraïners hebben een immense haat voor de Russen, zoals ze dat toen hadden voor de Joden en de West-Europese landen zijn er nu mee besmet, het fascismevirus onder het mom van democratie is een opnieuw een pandemie geworden in Europa!
Sonja van den Ende (hoofd) Redacteur van DEVEND.ONLINE – Geopolitical news about Russia, the Donbass and the Middle-East TELEGRAM: https://t.me/devendonline en Freesuriyah.eu Sonja is een onafhankelijke journaliste uit Nederland die onder meer heeft geschreven over Syrië, het Midden-Oosten en Rusland. Ze schrijft voor verschillende nieuws sites, kranten en studeerde onder andere studies journalistiek en Engels (BA) een studie in Global Media, War and Technology! Gevestigd in Moskou, Rusland.
*PayPal donaties zijn niet meer mogelijk, PayPal heeft de rekening van deze website gesloten, als je een donatie wilt doen neem dan contact op met: sonjavandenende@gmail.com. Bedankt!
Deze site is vrij van kunstmatige intelligentie en de artikelen worden geschreven door een echt persoon.