President Bashar Al-Assad’s Interview met de Russische krant Pravda over de 3e wereldoorlog

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 3

 

Vertaling Sonja, Pravda en SANA

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=dZNHXDL7zdo&feature=youtu.be

Vraag 1: Hartelijk dank, mijnheer de President. Het is een grote eer voor mij en ik ben er erg trots op om U te interviewen. Oké, ik zal beginnen met mijn vragen. De situatie in Syrië wordt gevaarlijker en onvoorspelbaarder. Waarom? Omdat dit conflict groter wordt met meer deelnemers en meer spelers. Bijvoorbeeld,  we hebben nu  Syrië, Iran, Libanon – Ik bedoel Hezbollah-Rusland en Turkije, tegen de grote coalitie van de VS en China toont interesse. Ik bedoel, heeft U enige zorgen dat dit conflict resulteert in een derde wereldoorlog, of misschien is het al het begin van de derde wereldoorlog?

President Assad: Als we het probleem willen oplossen, moeten we de bron van het probleem aanpakken; het is terrorisme. En het maakt niet uit wie er nu in Syrië vecht, het belangrijkste is wie de terroristen ondersteunt, elke uur en elke dag. Dat is het belangrijkste probleem. Als we dat probleem oplossen, is dit gecompliceerde beeld dat u beschreven heeft niet van belang  … Ik bedoel, het is geen groot probleem, we kunnen het probleem oplossen. Dus, het gaat niet om hoeveel landen er nu meedoen, het gaat om hoeveel landen de terroristen ondersteunen, omdat de Russen, Iran en Hezbollah  bondgenoten zijn en ze kwamen hier legaal in Syrië . Zij ondersteunen ons tegen de terroristen, terwijl de andere landen die u beschrijft die zich ermee bemoeien, de terroristen ondersteunen. Dus, het gaat niet om het aantal, het gaat om het belangrijkste probleem dat terrorisme is. Ten tweede gaat het over de 3e wereldoorlog. Deze term is onlangs veel gebruikt, vooral na de recente escalatie en de situatie in Syrië. Ik zou zeggen de situatie die we, de afgelopen weken  hebben gezien en de laatste paar maanden meer is dan een koude oorlog, maar net nog geen 3e wereldoorlog. Ik weet niet wat ik het moet noemen, maar het is niet iets dat ooit bestaan heeft, omdat ik  denk dat het Westen en vooral de Verenigde Staten, zelfs na de ineenstorting van de Sovjetunie, hun koude oorlog nooit hebben stopgezet.

Journalist ja het gaat nog steeds door de koude oorlog

President Assad: Je hebt veel fasen in deze oorlog  en Syrië is een belangrijke speler. Je ziet meer escalatie dan afgelopen jaren, maar het gaat erom het in stand houden van de hegemonie van de Amerikanen over de hele wereld, waardoor niemand een partner kan zijn op politieke of in de internationale arena, Rusland of zelfs hun bondgenoten in het Westen. Dit is de kern van deze oorlog die je beschreef als de derde wereldoorlog die bestaat, het is een wereldoorlog, maar het is geen militaire oorlog. Een deel ervan is militair, een deel terrorisme en zogenaamde veiligheid en het andere is politiek en propaganda. Dus, juist, maar op een andere manier, niet alleen  Syrië; Syrië maakt onderdeel uit van deze oorlog.

Vraag 2: Maar U zei … Syrië werd onderdeel van deze oorlog. Waarom Syrië? Ik bedoel, Syrië is een  groot land, ik bedoel, er is olie, maar niet zoals Saoedi-Arabië. Waarom precies Syrië?

President Assad: het heeft veel aspecten Als u over het regionale conflict wilt praten, heeft Syrië een goede relatie met Iran, een probleem voor Saoedi-Arabië, die Iran volledig willen vernietigen, misschien in politieke zin en misschien in materiële zin of in de feitelijke zin, om verschillende redenen. Dus ze wilden dat Syrië tegen Iran  gaat vechten, daarom zou het de vernietiging van Syrië negatief kunnen beïnvloeden.

Zij, Syrië en Rusland zijn al decennia lang bondgenoten. Hun gedachte en tactiek is  de positie van Syrië te ondermijnen en hoe kunnen we de Russen negatief beïnvloeden. Maar er is nog iets anders; Het gaat om de historische rol van Syrië. Syrië heeft al eeuwenlang deze rol in de regio gespeeld, het was altijd het middelpunt van de geopolitieke dynamiek in het Midden-Oosten. Dus, het beheersen van Syrië – sinds de farao’s, nog voor Christus.

Zo heeft het een rol, geopolitiek, de samenleving, omdat Syrië het middelpunt tussen de verschillende culturen in deze regio is; Wat er ook in Syrië gebeurt, zal de regio altijd negatief en positief beïnvloeden, zodat het bestaan van Syrië erg belangrijk is. Hoewel Syrië klein is, is het heel belangrijk om de rest van de regio te beheersen. Ten tweede, Syrië is een onafhankelijk soeverein land, en het westen accepteert geen onafhankelijk en soeverein land, Syrië als een klein land, of Rusland als een grote macht. Dat is hun probleem met Rusland, Syrië en alle andere soevereine landen!

Vraag 3: Sommige westerse media vinden dat de oorlog in Syrië nu een rechtstreeks conflict tussen Rusland en de VS word. Ben U het daarmee eens?

President Assad: Ja, om een ​​simpele reden: wat ik in het begin zei over de kwestie van het terrorisme; Rusland wilde om verschillende redenen het terrorisme bestrijden, niet alleen in Syrië, niet alleen in  Rusland, maar in de rest van de regio, in Europa en de rest van de wereld. Ze begrijpen wat de betekenis an terrorisme is, terwijl de Verenigde Staten altijd sinds de Afghanistan oorlog in de vroege jaren tachtig tot en met vandaag denken dat ’terrorisme een speelkaart is’ die we kunnen spelen en aftroeven.

Journalist: Ja.

President Assad: Je kunt het zo uitleggen. Zo praat je over twee verschillende entiteiten, twee verschillende ideologieën, twee verschillende benaderingen. Dat is natuurlijk om dit in een conflict te hebben; zelfs als er een dialoog is, zijn ze niet op dezelfde radio frequentie zo te zeggen!

Vraag 4: We  hebben nu we een nieuwe speler in deze regio. Oké, ik bedoel, het was een Turkse interventie en niemand spreekt erover, alsof  er niets gebeurd is. Wat is uw mening over de rol van Turkije in deze oorlog en over deze interventie (Idlib)?

President Assad: Als we vanaf vandaag beginnen, is het een invasie.

Journalist: Invasie!

President Assad: Deze aanval is een inval, of het nu een op een klein of een groot deel van het Syrische grondgebied is; Het is invasie, tegen de internationale wet, tegen de moraal, tegen de soevereiniteit van Syrië. Maar wat willen de Turken met deze invasie? Ongeacht het masker dat ze dragen om hun intentie, echte bedoelingen te bedekken?  Hun echte intentie is dat zij  ISIS en Al-Nusra ondersteunen, sinds het begin van het conflict.

Journalist: U denkt dat ze het nu nog steeds steunen?

President Assad: Ze ondersteunen het nog steeds, maar ze zeggen: “We vechten tegen ISIS.

Journalist: Het is belachelijk. Wat ze vertellen, is het belachelijk wanneer ze zeggen dat we tegen ISIS vechten . Zij maakten ISIS (samen met de VS).

President Assad: Natuurlijk hebben ze  ISIS gemaakt, zij hebben ISIS ondersteund, ze geven (nog steeds) alle logistieke ondersteuning en ze laten ze onze olie verkopen door terroristen (ISIS), door hun grondgebied open te stellen, met de deelname van de zoon van Erdogan, die een grote rol speelt! Ze waren allemaal allemaal betrokken bij de relatie met ISIS. De hele wereld weet dit. Maar met deze invasie wilden ze laten zien dat niet meer met ISIS samenwerken, zo spreken ze nu over nieuwe gematigde krachten (gematigde rebellen), die dezelfde zijn als ISIS . Gewoon een spel, het is gewoon een toneelstuk voor de rest van de wereld. Omdat hij Al-Nusra in Syrië wilde steunen.

Journalist: Hij ondersteunt al-Nusra.

President Assad: Ja en hij wilde – Erdogan  – een rol in de oplossing voor Syrië , het maakt hem niet uit wat voor soort rol. Hij voelde dat hij  het afgelopen jaar geïsoleerd was vanwege ISIS.

Journalist: Maar zijn doel is nog steeds om Syrië als een deel van het Ottomaanse Rijk te zien. Voor hem is het slechts zijn grondgebied.

President Assad: precies zijn ideologie is een mix tussen de broederschap ideologie die gewelddadig en extremistisch is en het Ottomaanse Rijk, of Sultanaat.

Journalist: Ambities, ja.

President Assad: En zo denkt hij met deze twee ideologieën, hij wil een mengsel maken om deze regio te beheersen. Daarom steunde hij het Moslim Broederschap in elk land, waaronder Syrië.

Vraag 5: Nadat een Russische vliegtuig door de Turken werd neergeschoten, stopte Rusland de relatie met Turkije. Nu heeft hij zijn excuses gemaakt, en … het het lijkt weer op een vriendschap uit te draaien, toerisme, diplomatieke relaties etc…. Poetin noemde dit een “mes in de rug” toen dit vliegtuig door de Turken werd neergeschoten. Denk je dat de Russen misschien een fout maken om Erdogan weer te vertrouwen na zijn verraad?

President Assad: Nee, eigenlijk,  kijk ik positief naar deze relatie.

Journalist:  positief ?

President Assad: Ja, positief. Waarom?

Journalist: Waarom?

President Assad: We hebben het over twee partijen, we houden er rekening mee dat deze twee partijen, ze zijn in verschillende posities; Rusland baseert zijn beleid op het internationale recht, respecteert de soevereiniteit van andere staten en begrijpt de gevolgen van het terrorisme dat overal ter wereld heerst, terwijl de andere partij, de Turkse partij, zijn beleid baseert op de ideologie van het Moslim Broederschap.  Ze respecteren de soevereiniteit van Syrië niet en ze ondersteunen de terroristen. Dus, je kan zien dat er polarisatie is,  precies of helemaal tegenover elkaar. Dus, door middel van deze toenadering, laten we zeggen tussen Rusland en Turkije, dat het de enige hoop is die we hebben als Syrië, misschien kan Rusland enkele veranderingen in het Turkse beleid maken of althans proberen. Dit is onze hoop en ik ben ervan overtuigd dat dit de eerste keer is van de Russische diplomatie naar Turkije ; teneinde de schade van de verwoesting met het Syrische grondgebied door de Turkse regering te verminderen of stoppen. Ik hoop dat ze hem kunnen overtuigen dat ze moeten stoppen met het ondersteunen van terroristen, stop met de doorstroming van terroristen en geld voor terroristen door hun grenzen.

Journalist: Maar voor Erdogan zijn deze terroristen een instrument van invloed. Hij zal nooit dit instrument opgeven, het is zijn volk, en als hij met hen wil vechten, zullen ze met hem vechten. Ik bedoel, hij … het is een groot risico voor hem om sponsoring van terrorisme te stoppen, het is een groot risico voor zijn macht.

President Assad: Ja, daarom heb ik niet gezegd dat de Russen zijn beleid zullen veranderen; Ik zei dat ze de schade zullen kunnen verminderen, omdat hij – ik bedoel, iemand die tot de gewelddadige en extremistische en fanatische ideologie van het Moslim Broederschap behoort,  geen rechtstreeks persoon kan zijn, ik bedoel eerlijk te zijn en realistisch. Dus, waar je over praat is heel realistisch. Ik ben het honderd procent met u eens. Maar je moet het proberen, als hij maar een procent veranderd, is dat goed, als hij tien procent veranderd, beter. Je hoeft niet de volledige verandering te hebben en we hebben geen hoop, we verwachten niet veel, vooral niet met iemand zoals Erdogan en zijn clique, maar elke verandering op dit moment, is goed en deze hoop, hebben we, door deze relatie. En ik denk dat dit de wijsheid is van de beweging van de Russische regering naar de Turkse regering, niet omdat ze deze regering vertrouwen, maar ze hebben goede relaties met landen en mensen nodig en dat is helemaal correct.

Vraag 6: Voor mij is het vreemd. Daesh, ISIS, met hun ideologie, bedreigen nooit Israël, en Israël bedreigt nooit Daesh, ISIS. Het is een soort overeenkomst misschien niet op vriendschap – maar neutraliteit. Waarom denkt U dat het zo is? En wat is de rol van Israël in deze oorlog?

President Assad: Niet alleen ISIS, natuurlijk, of Daesh, niet alleen al-Nusra. Iedereen, elke terrorist die naar de wapens grijpt  en in Syrië begon te doden en te vernietigen, werd door Israël ondersteund, ofwel indirect door middel van de logistieke steun aan de grens, of soms door de directe inbreuk door Israël tegen Syrië in verschillende gebieden in Syrië. Waarom? Omdat Israël onze vijand is, omdat zij ons land bezetten en ze naar Syrië als vijand kijken en zij denken dat ze  de positie van Syrië ondermijnen en het zwakker maken als een geheel, zoals de samenleving, als leger, als staat, het zal niet voorkomen dat Israël  vrede krijgt en dat ook niet wil,  de prijs van de vrede is om de “Golan Height”s aan Syrië terug te geven. Dus, voor hen is Syrië nu druk  met een ander probleem, en denkt niet meer aan Golan of het vredesproces , of zelfs maar iets te doen om zijn land terug te krijgen. Daarom ondersteunt Israël elke terrorist en er is geen tegenstrijdigheid tussen Israël en een organisatie zoals Al-Nusra of ISIS of een organisatie met een al-Qaeda-verbonden organisatie.

Vraag 7: Uw leger heeft veel mensen verloren, dat is natuurlijk, maar aan de andere kant, wanneer ik in Damascus zit in cafés, zie ik in de cafés in de ochtend vele jonge mensen koffie drinken en vraag mij af : “wie zijn deze jonge mannen, waarom zijn ze niet aan het vechten? “Het zijn studenten, ook zie ik fitnesscentra vol jongeren wat doen ze daar? Stuur ze allemaal naar het leger! Ik bedoel, ik begrijp niet waarom heb je deze algemene mobilisatie van het leger niet ? Zoals we dit in de patriottische oorlog zien, in het algemeen, toen wij in Rusland de grote oorlog hadden, stuurden we alle mannen naar het front!

President Assad: Wat we nu hebben is een gedeeltelijke, laten we zeggen, mobilisatie. Waarom gedeeltelijk? Wat is de betekenis van gedeeltelijk? Algemene mobilisatie betekent dat iedereen moet vechten, anders zeggen we, militaire fronten. Het betekent dat je niemand op de universiteiten hebt, dat je geen leraren hebt op scholen, dat je geen werknemers hebt om iets te doen, zelfs de vrachtwagens, de auto’s, worden beheerd door de overheid en alles wat dat zou doen, moet dan deel uitmaken van deze oorlog. Dat zou wel goed zijn als deze oorlog een paar weken of een paar maanden zou duren, maar voor een oorlog die al bijna zes jaar woedt, betekent dit de verlamming van de samenleving en de verlamming van de staat en je zal de oorlog niet winnen als je een verlamde samenleving hebt. Zo moet je evenwicht hebben tussen de oorlog en tussen de basisbehoeften van de samenleving, de universiteit en de diensten die u aan de mensen moet aanbieden. Daarom is het cruciaal om dat evenwicht te maken. Dus, dat is ons standpunt.

Vraag 8: Maar zelfs bij  TV-programma’s, al begrijp ik geen Arabisch, maar als ik deze zie, is het net alsof het vrede is, weinig van de oorlog, en daarna sport, kinderen, scholen. Ik kijk dit en denk ‘oh mijn god!’ In het land hoor ik hoe mijnen en explosies in de stad afgaan, maar niets op TV. Misschien is het te veel, misschien moet je mensen … als je patriottisme in mensen wilt uitdrukken, elke dag moet uitleggen, ‘jongens, we zijn in een grote oorlog!’ En dat is precies wat elk land doet, maar ik doe het niet zoals deze foto van vreedzaam leven. Het bestaat hier niet!

President Assad: Onze, laten we zeggen,  media zijn niet losgekoppeld van wat er aan de hand is, maar je moet het evenwicht hebben tussen hoeveel je een natuurlijk leven moet hebben, niet helemaal een normaal leven natuurlijk … Dus je hebt dit evenwicht nodig. Uiteraard heeft u veel verschillende standpunten over de media, omdat de media over de perceptie gaat en wat u zegt, waarover u het nu spreekt, horen we het in Syrië; hoe doen ze dit? En als ze te veel naar de oorlog gaan, zeggen ze Oke, niet alles is oorlog, we moeten een normaal leven proberen te leven of we moeten het leven laten doorgaan, laten we zeggen, niet het normale leven; maar om het leven aan de gang te houden. Dus, deze balans is niet makkelijk, je hebt verschillende standpunten, maar op het einde is de belangrijkste uitdaging niet alleen de oorlog; De grootste uitdaging is hoe kunt u leven op de dagelijkse basis. Als u dit leven niet probeert te leven, zullen de terroristen u verslaan, omdat dat hun doel is.

Journalist: We leefden tijdens de Grote Patriottische Oorlog , alle steden waren leeg, er waren alleen vrouwen. Oké, artsen natuurlijk, een soort leraar, maar iedereen was weg naar het front. Ik zal u een voorbeeld geven van mijn familie: er waren vier broers naar het front samen met mijn vader en mijn vader verliet de school, met dertien jaar ging hij naar de fabriek om bommen te maken. Dat het was niet normaal natuurlijk.  Maar we zouden deze oorlog nooit winnen als we niet al onze mannen naar het front zouden sturen.

President Assad: Ja, maar als je over oorlog praat, is oorlog niet alleen militair; oorlog is alles. Het belangrijkste deel van onze oorlog, zijn niet alleen terroristen, die evenwijdig, of even belangrijk is als het terroristische probleem, is de economie. We zijn onder embargo, dus we moeten ons best doen om dit wiel vooruit te bewegen.

Journalist: ik begrijp het.

President Assad: Daarom moet je al je inspanningen in dit leven leggen, want zonder dit, een natuurlijke leven kan je geen economie hebben, als iedereen thuis wil blijven en alleen het leven van de oorlog leeft, produceert je niet.

Vraag 9: Waarom vroeg ​​u hulp aan Rusland bijna op het meest kritiek moment? Bijna alles was ingestort, het leger bijna verslagen?

President Assad: In de eerste plaats is er altijd een traditionele relatie tussen Syrië en Rusland geweest en tijdens de ergste tijden in ons land en na de ineenstorting van de Sovjetunie, was de relatie goed, het was nooit slecht.

Journalist: daarom kon Syrië hulp vragen?

President Assad: Nee, we hebben vanaf het begin  hulp gevraagd, maar de escalatie was nog niet zo erg als in 2015 , daarvoor was het Syrische leger  in opmars om onze vijanden te elimineren, toen ze zagen dat we gingen winnen, begon het te escaleren door meer terroristen uit het buitenland te brengen, buitenlanders (huurlingen) uit meer dan honderd landen. Syrië is een klein land, en de bevolking is niet erg groot. Dus, we hadden de hulp nodig van onze vrienden. Iran heeft ingegrepen, Hezbollah maar  Rusland als een grote macht was van cruciaal belang om het machtsevenwicht op de grond te veranderen. Daarom vroegen we de hulp van Rusland. Zij hebben ons eerder geholpen; Misschien niet direct met de luchtmacht (bombardementen), maar ze zonden ons alles, elke logistieke ondersteuning die we wilden hebben al voor de oorlog.  Er wonen en werken vele Russen bij ons, we hebben militaire experts die al vier decennia lang in Syrië wonen. Zij zagen  dat het in d 2014  begon te veranderen ten gunste van de terroristen, met steun van het Westen en andere landen zoals Saoedi-Arabië, Turkije en Qatar, toen waren de Russen bereid om direct in te grijpen. Daarom hebben we hen uitgenodigd en hun hulp gevraagd en omdat we ze  vertrouwen. We vertrouwen op hun politiek, een politiek op basis van moraal voor belangen. We vertrouwen erop omdat we weten dat ze ons wilden steunen omdat ze de terroristen wilden elimineren, niet omdat ze ons iets anders van ons  willen vragen, dat hebben ze nooit gedaan. Tot op dit moment hebben ze ons nooit gevraagd, in ruil voor hun hulp. Al deze factoren hebben mij, de Syrische regering en de instellingen aangemoedigd om de Russische hulp te vragen en te accepteren.

Vraag 10: Voor deze zogenaamde revolutie weet ik zeker dat Uw land zogenaamde hulp en dreigingen hebt ontvangen van de huidige vijanden; een soort aanbod, zeg maar. Wat wilden ze eigenlijk? Ik hoorde bijvoorbeeld, dat Qatar een pijpleiding door Syrië wilde maken. Is dat waar of niet? Heeft U ooit een soort zeg maar aanbod gehad?

President Assad: De zogenaamde hulp en bedreigingen begonnen direct na de crisis. Journalist: Ah-ha, oke. President Assad: Omdat ze de crisis wilden gebruiken ; ‘zoals Als je dit doet, zullen we je helpen.’

Journalist: Maar wat wilden zij precies?

President Assad: Voor de crisis was er geen zogenaamde hulp of dreiging.  Ze wilden indirect gebruik van Syrië. Geen hulp aanbieden, ze wilden ons overtuigen om iets te doen. Het belangrijkste probleem was destijds de nucelaire macht van Iran. Het was het belangrijkste probleem over de hele wereld en Syrië moest Iran overtuigen om tegen zijn interesses, in te gaan. Frankrijk probeerde en Saoedi-Arabië wilde dat we destijds de relatie met Iran zouden vebreken, ze haten Iran.

Journalist: Maar hoe zit het met deze pijpleiding? Is het echt waar dat ze deze pijpleiding door Syrië wilden maken?

President Assad: Nee, ze hebben er niet over gesproken, maar omdat Syrië in dit opzicht een kruispunt zeg maar zou zijn, dachten ze een pijpleiding door het oosten; Iran, Irak, Syrië, en het zuiden van Eurpa, van de Golf staten naar Europa. Ik denk niet dat het Westen dacht dat Syrië dit zou accepteren – want Syrië is en was geen “puppet” van  het Westen. Zo vinden we dat dit een van de factoren is waar ze niet direct over hebben gesproken maar boos over waren. Toen ze zagen dat het conflict bijna ten einde was, begonnen de Saoediërs direct met …

Journalist: Direct van wie?

President Assad: van de Saoediërs.

Journalist: Van de Saoediërs?.

President Assad: Zij zeiden als je de relatie met  Iran verbreekt, gaan we je helpen. Zo zeiden ze het letterlijk .

Vraag 11: U zei in een van uw interviews dat deze oorlog heel heel erg moeilijk is. U zei het is eenvoudig om terroristen te doden, maar een ideologie doden, veel moeilijker is. En toen ik aan het front was en met diverse officieren sprak zeiden ze:  ‘Als je met een man moet vechten, die niet bang is om te sterven’ , want voor jihadisten is het gewoon plezier om te sterven,  72 maagden wachten op hem in het paradijs, tja, dan is dat  moeilijk. En onze mensen (het Syrische leger en alliantie), zijn “normale” mensen, ze zijn bang om te sterven, zoals een ieder. Hoe moeilijk is het om deze ideologie te doden?

President Assad:  Correct Als je praat over die strijders, die ideologische strijders of terroristen, laten we zeggen, die tegen ons leger vechten, is de enige manier  om tegen ze te vechten hen te doden. Je hebt geen andere manier of keus. Ze zijn niet klaar voor een dialoog dus heb je geen tijd om een ​​dialoog te voeren, je wilt je burgers beschermen, dus je moet ze doden. Maar dat is niet genoeg; het is alsof het regenereert … zoals videospelletjes; je regeneert alles wat je wilt. Je vermoordt één, je krijgt er weer tienvoor  terug, dus er is geen einde aan dat probleem. Het belangrijkste is op de middellange termijn en op de lange termijn deze ideologie te bestrijden via een soortgelijke maar matige ideologie. Ik bedoel dat je geen extremisme in de islam kan bestrijden met een andere ideologie maar de gematigde islam.  Dat is dus, de enige manier, maar dat heeft tijd nodig, het duurt generaties, werk aan deze jonge generaties, maar het geld dat wordt betaald door de Saoedische-regering en Saoedische-NGO’s en Saoedische instellingen zijn ter bevordering van hun Wahabi-ideologie over de hele wereld. U kunt niet zeggen: “Ik ga deze ideologie bestrijden” en tegelijkertijd hun sheikhs of imams toestaan ​​om in hun madrasa’s  deze  donkere ideologie te bevorderen. Het is onmogelijk. En dat is wat er nu  sinds vele jaren in Europa gebeurt. U praat over generaties die nu al voor deze generaties in Europa wonen, de derde of vierde generatie die in Europa woont, dit zijn de terroristen uit Europa. Ze leefden nooit in het gebied van herkomst van hun ouders, ze spreken bijna geen Arabisch, misschien lezen ze de Koran zonder te weten wat er staat, het zijn extremisten.  Europa staat toe dat deze  Wahabi-ideologie  geinfiltreerd is in hun landen en moskeeën. Dus, we moeten met veel dingen tegelijk omgaan; je moet met de media omgaan, hoe moeijlijk het is om met hun geindoctrineerde media te maken te krijgen in Europa, weet Rusland maar al te goed, deze mediaoutlets worden door de petrodollar uit Saoedi-Arabië en andere Golfstaten gefinancierd  om wederom extremisme te bevorderen. Hoe met dit om te gaan? U ziet het heeft veel aspecten en heeft veel parallelle paden tegelijk nodig. Dit is de enige manier om hen te verslaan.

Vraag 12: Vele van deze strijders hebben altijd iets mystieks gevoeld  voor Damascus  en misschien begrijp ik daarom, waarom er zoveel huurlingen hier komen. Een theologie professor, een islamitische theoloog, vertelde mij dat ze echt in de stad geloven “Dabiq”, het zal een apocalyps zijn en de belangrijkste strijd tussen het kwaad en het goede zal daar zijn en zijn er klaar voor … omdat ik zelf in Bosnië was begrijp ik hun mentaliteit, bijvoorbeeld; veel huurlingen gingen al in Bosnië vechten en ze zeiden allemaal dat ze naar Dabiq gingen. Voor hen is het een mystieke betekenis. Hoe breng je hen op andere gedachten?

President Assad: precies precies.

Journalist: Het grote propaganda verhaal is ‘ga naar Dabiq, ga naar Syrië, want daar is de belangrijkste plaats voor de Apocalyps!’

President Assad: Een heilige plek nu voor hen, voor de gevechten.

Journalist: Ja, het is als een heilige plaats.

President Assad: Zij bedoelen, als je naar het paradijs wilt, moet je eerst naar Syrië gaan. Misschien als je ergens anders dood gaat, ga je niet naar het paradijs. Dit is onderdeel van hun verwerpelijke ideologie.

Journalist: Zijn ze zo er zeker van dat ze in Syrië gaan sterven en rechtstreeks naar het paradijs gaan?

President Assad: Zo denken ze. Sommigen van hen denken dat als ze meer onschuldigen mensen doden, ze bijvoorbeeld de Iftar tijdens de Ramadan vieren  met de Profeet boven in het paradijs.  Zo geloven ze. Ze zijn gehersenspoeld, zodat je ze niet kan beschuldigen, ze zijn onwetend, de meeste van hen zijn tieners, ze worden gebruikt.

Journalist: Ja, ja, soms kinderen.

President Assad: precies Maar het gaat over de extremisten die al decennia lang  gewerkt hebben om deze hersenen te “brainwashen” en dit extremisme in de moslimwereld en de moslimgemeenschappen buiten de moslimwereld, in het westen en m.n. Europa te verspreiden.

Vraag 13: Ben U blij met de resultaten van de Russische interventie ? Ze hebben dit serieus aangepakt?

President Assad: Voor de interventie, hoewel er deze zogenaamde Amerikaanse alliantie was, ik zeg een zogenaamde ‘alliantie’ die voor mij een ontwrichtende alliantie is, gebeurde er niets, ISIS breidde zich uit, ISIS en Al-Nusra groeiden, ze hadden meer rekruten, meer wervingen dan ooit. Ze (Europa) hadden meer olie wat ze door Turkije  exporteerde, enzovoort. Na de Russische interventie stopte dit alles en de controle van de terroristen.

Dit is het in het kort. Dus, de realiteit. Elk ander effect, ik bedoel, is triviaal. Dit is het belangrijkste effect; Ze veranderden de situtaie, voor de terroristen, zij werden verslagen.

Vraag 14: De Koerdische vraag, ik was in al- Qamishli, en zij willen een federatie zeggen ze. Zij zeiden: “Ons ideale staatsmodel, is Rusland. Rusland heeft veel nationaliteiten en zij maken de Russische Federatie. Waarom kan Syrië geen federatie zijn? “En eerlijk gezegd, niemand van de Koerden sprak met mij over afscheiding of een onafhankelijke staat.  Ze zeiden: “We willen bij Syrië horen, maar we willen autonomie.” Bent u het hiermee eens of niet? Omdat ze echt goede vechters zijn tegen ISIS.

President Assad: Laat me de verschillende aspecten van dit probleem verduidelijken. Allereerst kunnen we niet praten over een gemeenschap, een volledige gemeenschap in Syrië, dat het iets wil, zoals het praten over de Koerden of de Turken of de Arabieren of de Tsjetsjenen of de Armeniërs of een andere gemeenschap die we hebben. Zo kunnen we alleen over een deel van de Koerden praten, slechts een deel van hen ziet het in deze context. De meerderheid van hen niet, die willen onafhankelijkheid.

Journalist: Ik spreek niet over de Koerden in Damascus.

President Assad: Ja, ik bedoel zelfs in het noorden, een deel van hen spreekt hierover. Dit is het eerste. Ten tweede, als je over federalisme of een ander soortgelijk systeem praat, moet het onderdeel zijn van de grondwet en de grondwet is niet eigendom van de overheid – de grondwet weerspiegelt de wil van het Syrische volk. Dus, als ze een bepaald politiek systeem in Syrië willen hebben, moeten ze het onder de Syriërs promoten. Ze kunnen het niet met mij bespreken, zelfs als ik  “ja” zeg, is dat geen goed idee. Ik kan het niet aan hen geven, ik bezit het niet, ik bezit niet het politieke systeem in Syrië. Alles moet democratisch afgestemd worden, bijvoorbeeld in een referendum!

Journalist: Zoals een referendum!

President Assad: Precies, een referendum door het Syrische volk die moeten het recht hebben om ja of nee te zeggen. Ten tweede, sommige mensen, ze praten over Koerdisch federalisme in het noorden, ongeacht waar ik over heb gesproken.  Zijn de meerderheid in dat gebied Arabieren. Dus hoe kan je Koerdisch federalisme hebben terwijl je een meerderheid van de Arabieren hebt?

Journalist: Maar U heeft contacten met hen?

President Assad: Ja natuurlijk. We  onderhandelen, en praten  altijd-

Journalist: Heeft U momenteel onderhandelingen met hen?

President Assad: Natuurlijk, altijd en hebben we hen tijdens de oorlog tegen ISIS ondersteund. We hebben hen wapens gestuurd, uw leger kent al deze details.

Vraag 15: Eerlijk gezegd, toen ik door Uw land reiste, zag ik geen soort oppositie zonder geweren, ik bedoel met wie kan spreken? Zijn er echte partners voor onderhandelingen, of is het “mission impossible”?

President Assad: Dit is een zeer belangrijke vraag, maar je moet het woord “oppositie” definiëren. Nu heeft het grootste deel van de wereld het woord “oppositie” gebruikt over mensen die wapens dragen en andere mensen vermoorden. Je noemt ze geen oppositie; “Oppositie” is een politieke term; Het kan geen militaire term zijn.

Journalist: Ja, dit is het probleem, maar iedereen heeft geweren. Wie is er om te spreken?

President Assad: precies Nu, als u over politieke oppositie wilt praten, kunt u naar namen zoeken. Je hebt politieke stromingen of politieke bewegingen –

Journalist: Welke? Wat zijn de namen  …?

President Assad: Je hebt nieuwe partijen, we kunnen namen krijgen, ik meen dat niet iedereen in het parlement zit, maar tijdens de crisis en zelfs voor de crisis had je er veel. Wij kunnen u een lijst geven met al deze namen. Je hebt nieuwe partijen die zich onlangs als tegenstanders aankondigden. Nogmaals, we kunnen u een lijst geven.  Maar de vraag is als u onderhandelt, dat is het cruciale punt van uw vraag, het gaat er niet om met wie ik  de onderhandelingen zal onderhandelen; de vraag is over wie invloedrijk is in de situatie, wie kan de situatie veranderen? Nu, als ik al met al deze tegenstellingen zit, of het nu binnen Syrië of buiten Syrië gaat, of ze echt patriottische opposities of oppositeiten zijn die verband houden met andere landen en niet aan het Syrische volk, laten we ervan uitgaan dat we met hen zijn overeengekomen, wat we hebben gezegd: “dit is goed voor de toekomst van Syrië.” De vraag is dan : wie zal de terroristen op de grond beïnvloeden? We weten allemaal dat de meerderheid van die terroristen  behoren tot Al Qaeda-geaffilieerde groepen, ISIS, Al-Nusra, Ahrar al-Sham en andere organisaties. Ze behoren niet tot een politieke beweging, ze maken zich geen zorgen over een ideologie, alleen over hun eigen ideologie, de Wahhabi-ideologie. Dus, zelfs als we met de politieke oppositie onderhandelen, kunnen wij de situatie niet veranderen. Dat is dus het belangrijkste onderdeel van het probleem. Dus,  correct; met wie ga ik onderhandelen?

Journalist: Ja, met wie?

President Assad: Het belangrijkste is wie de situatie samen met mij zal veranderen? Als overheid heb ik middelen. We kunnen dat veranderen. We vechten tegen terroristen. Maar wat kunnen die opposities doen? Dat is de vraag. Ik kan het niet beantwoorden. Zij moeten het beantwoorden. Zij moeten zeggen “we kunnen dit doen en we kunnen dat  doen.”

Vraag 16: Alle westerse media nemen alleen informatie over de situatie in Syrië van de SOHR het zogenaamd  “Syrisch Waarnemingscentrum voor de Rechten van de Mens”, naar ik begreep is dat een eenmans organisatie?

President Assad: Een man die in Londen woont.

Journalist: ik begrijp dit niet. Ik was geschokt toen ik erachter kwam, ik bedoel hoe  kunnen ze dit  gebruiken als een bron van informatie?

President Assad: Ja,  dat is wat het Westen wil; ze hebben niet echt informatie nodig.  Zij hebben iemand nodig om informatie te promoten die in hun agenda past en ze bevorderen in hun gepolitiseerde en betaalde newsoutlets en zoals u nu weet, worden de meeste mensen in het Westen voorgelogen over wat er in Syrië gebeurt en misschien ook wel over Oekraïne ik bedoel, hetzelfde dus voor  Rusland; ze probeerden – en ze slaagden erin – om de publieke opinie naar hun hand te krijgen met leugens en onzin dit is een van de instrumenten, propaganda en leugens. Het is niet het enige, ze hebben veel instrumenten, vergelijkbare hulpmiddelen zoals de White Helmets (Witte Helmen).

Journalist:  Wie zijn ze?

President Assad: Ze werken eigenlijk samen met al-Nusra in het gebied dat wordt beheerd door al-Nusra. Hoe kan je in hetzelfde gebied werken als je niet onder controle bent van al-Nusra? Nog belangrijker, veel van hun leden – er zijn video’s en foto’s van hen, vieren  de dood van Syrische leger soldaten , zij vieren op hun lichamen- verminken hen!

Journalist: Was … niet een tijdje  geleden, bedoelt U toen Amerika het Syrische leger bombardeerde?

President Assad: Nee, nee, in verschillende gebieden, in Aleppo.

Journalist: In verschillende gebieden?

President Assad: In Aleppo had je gevechten, zij de Witte helmen, schminkten of Photoshopped (te),  de lichamen van Syrische soldaten, de witte helmen of eigenlijk al-Nusra. Ze zeiden dat ze mensen hielpen en onschuldige burgers gedood waren door Rusland en het SAA en dat  het goede mensen zijn die hun leven opofferen om anderen en kinderen te helpen, dit emotionele beeld zou het publiek in het Westen beïnvloeden, we weten er alles van Netflix Hollywood!

Journalist: En U weet zelfs niet van waar deze foto’s genomen zijn?

President Assad: Nee, nee, ze verifiëren niets, het is niet belangrijk. Nu, op internet, vind je iets, maar je kunt niets verifiëren. Je kijkt er gewoon na, je voelt je emotioneel omdat het beeld in Syrië zwart-wit moet zijn; de goede mensen tegen het slechte leger en kwaardaardige Russen of de slechte (Evil Dictator) president, slechte regering of de slechte ambtenaren, laten we zeggen. Dit is het enige, de foto’s  wat ze hebben om de publieke opinie te overtuigen  dat zij het goede Syrische volk steunen tegen hun slechte regering enzovoort. Je kent deze propaganda.

Vraag 17: Was de bevrijding van Aleppo, strategisch?

President Assad: Aleppo, we noemen we het  de “tweeling van Damascus” om vele redenen. Het is de tweede grote stad in Syrië, Damascus is de politieke hoofdstad, terwijl  Aleppo de industriële hoofdstad van Syrië was.

Journalist: Maar nu is er geen industrie meer,  ik was daar en zag dat alles in gestort is.

President Assad: precies De meeste fabrieken in Aleppo werken niet meer. De machines en alles andere werd gestolen door terroristen en werd naar Turkije gebracht.

Journalist: Maar als u Aleppo wilt opbouwen en regeren, wat zal het veranderen in de oorlog?

President Assad: Omdat het de tweede-

Journalist: Tweede stad is, maar je kan al-Nusra niet uitroeien, hun ideologie!

President Assad: In de eerste plaats heeft het politieke winst, op strategisch niveau, politieke winst en nationale winst. Vanuit het strategische oogpunt, en militair standpunt Het is de springplank, als een grote stad, om naar andere gebieden te gaan, om andere gebieden van de terroristen te bevrijden. Dit is het belang van Aleppo nu.

Journalist: Oké, het is bevrijd, maar wat is de volgende stap? Hoe om deze verbinding tussen Turkije en Idlib te verbreken? Omdat dit de belangrijkste bron is, de belangrijkste stroom van geld, soldaten, etc..

President Assad: Je kan het niet afsnijden of verbreken, omdat Idlib aan Turkije grenst, de Syrische-Turkse grens. Dus je kan het niet verbreken; je moet zogezegd een grote “schoonmaak”houden.  Het gebied blijven schoonmaken en de terroristen naar Turkije  terugsturen om terug te gaan naar waar ze vandaan komen of  hen te doden. Er is geen andere optie.

Vraag 18: Hoeveel buitenlandse huurlingen zijn erin uw land de afgelopen vijf jaar, gekomen?

President Assad: Niemand kan dit tellen, omdat we nu geen vaste grenzen meer hebben; ze gaan natuurlijk  regelmatig over de grenzen, maar de raming door een van de Duitse onderzoekscentra die enkele weken geleden werd gepubliceerd, spraken over honderden duizenden terroristen.

Journalist: honderden duizenden?

President Assad: Honderdduizenden. Ze praten over meer dan 300 duizend,

Journalist: Meer dan 300 duizenden?

President Assad: Ja. Ik weet niet of het juist is of niet, of precies of fout, maar als je over honderdduizenden praat, zelfs als je over honderd praat, is het een leger.

Journalist: Het is een leger.

President assad: precies Daarom blijft je vechten, maar je hebt nog steeds werving uit het buitenland, al wordt dit in Europa niet toegegeven. Zo praat je over honderdduizenden uit verschillende gebieden ter wereld en dit is echt heel realistisch; je hebt honderden duizenden terroristen over de hele wereld die dezelfde ideologie hebben, de Wahhabi-ideologie.  Dit is geen overdrijving.

Vraag 19: Ik sprak met de zogenaamde oppositie in Istanbul in 2012, met jonge mensen die me vertelden: “Wij willen mensenrechten, we willen mensenrechten.” Het waren seculiere gewone mensen zonder baard die bier tijdens de Ramadan dronken . Maar na een paar jaar werden ze fanatici. Dit is vreemd voor mij, ze waren heel seculier. En  hun commandanten in Daesh, in ISIS? Het zijn ex … ex-kolonels, ex-majors van het leger van Saddam Hussein. Zij zijn/waren ook seculiere mensen. Hoe wordt dit een leger van fanatici? Ik begrijp het niet.

President Assad: Een deel ervan is gerelateerd aan wat er gebeurde in Irak na de invasie in 2003, waar het Amerikaanse leger of de Amerikanen in het algemeen alles in Irak beheersten, inclusief de gevangenissen, de leider van ISIS en de meeste van zijn entourage waren in de zelfde gevangenis. Zo is ISIS gecreëerd in Irak onder Amerikaanse toezicht (Camp Bucca en Abu Graib).

Journalist: Het was misschien niet ISIS, in deze periode, maar Al-Qaeda?

President Assad: Nee, het heette IS, het was niet ISIS. Het was de ‘Islamitische staat van Irak’.

Journalist: Islamitische Staat?

President Assad: Omdat het destijds niet in Syrië was. Daarom werd het IS genoemd. Dat was in 2006.

Journalist: 2006?

President Assad: 2006!!

Journalist: Het was al in 2006 de Islamitische staat? President Assad: Natuurlijk. In 2006, voor de terugtrekking van de Amerikanen. Daarom speelden ze een directe of indirecte rol bij het creëren van ISIS. Nu, als het over Syrië gaat, als je het al over het begin van het probleem gaat voordat iemand over Al-Nusra of ISIS gehoord had!  Noemde ze het ‘ het Vrij leger FSA’ als een seculiere macht die zogenaamd tegen overheid en het leger vocht in Syrië. Eigenlijk, als je vanaf het begin (2011), dus als je terug naar het internet gaat en je video’s ziet,  foto’s, zie je het bewijs alles, de onthoofdingen begonen al na de eerste paar weken van de zogenaamde revolutie. Dus vanaf het begin was het een extremistische beweging, maar ze noemde zich toen het ‘Vrij leger’. Maar toen het groter en groter werd, en het  niet meer kon worden verborgen waar ze voor stonden, moesten ze bekennen dus werden ze Al-Nusra, hetzelfde als het ‘Free Syrian Army’, hetzelfde als ISIS.

Journalist: Maar fanatisme?

President Assad: Ze hebben dezelfde basis, dezelfde basis van extremisme,  het is hun gemeenschappelijke factor tussen al deze verschillende namen en organisaties.

Vraag 20: Mag ik u een persoonlijke vraag stellen?

President Assad: Ja natuurlijk.

Journalist: In 2012, toen Uw leven in zo’n groot gevaar was, toen Amerika al … bijna Syrië begon te bombarderen, waarom heeeft U uw  familie niet naar een veilige plek gestuurd?

President Assad: hoe kan je de Syriërs overtuigen om in hun land te blijven terwijl je je familie vraagt ​​om je land te verlaten? Dat kan niet. Je moet de eerste zijn, in patriottisme, laten we zeggen, aan het hoofd een voorbeeld zijn. Je moet de eerste zijn als president; jij, je familie en iedereen in de overheid, jouw medewerkers. U kunt de mensen in uw land niet overtuigen dat u uw land kan verdedigen terwijl u uw leger hen niet vertrouwt om uw familie te verdedigen. –

Journalist: Ik begrijp het!

President Assad: Dat is waarom het natuurlijk was. We hebben er nooit aan gedacht weg te gaan… Ik heb er nooit aan gedacht, eigenlijk.

Journalist: Hartelijk dank voor het interview.

President Assad: Bedankt dat U naar Syrië gekomen bent!

 

 

 

http://sana.sy/en/?p=90442 vertalen

Loading

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *