Nieuwsbrief Pater Daniel, Qara, Syrië

Posted on by admin
Afbeeldingsresultaat voor pater daniel"
XV/3
Vrijdag 17 januari 2020
Flitsen

Hulpgoederen

Zondagavond kwam weer een container toe met hulpgoederen, grote purperen zakken en dozen met kleding, matrassen, bedden, kasten, medisch materiaal, schoolgerief… Het is integraal voor een bisdom in Libanon. Ja, ook de bevolking van Libanon geraakt steeds meer in nood.

Hulpgoederen – Woensdagvoormiddag arriveerde een volgende container, ditmaal een kleine,  uitsluitend met voeding, dozen van 20 kg met spaghetti, macaroni, sardines, tong, rijst, olie… Dit voedsel is nu bedoeld voor ons bisdom en onze eigen streek.

Ondertussen wordt de vloer van de oude schaapskooi uitgebroken. Het wordt een machinekamer. De schapen verhuizen naar de boerderij.

Moedige mannen

Dinsdagavond en woensdagmorgen  hadden we de handen vol met de opvang van 5 gehandicapte soldaten uit de omgeving van Aleppo.

Er was op dat moment uren lang geen elektriciteit en dus geen verwarming. Er moesten voldoende dekens aangesleept worden. Naar aanleiding van het bezoek van de Indische dr. Mehta, die we vorige week ook in ons klooster mochten begroeten, waren ze naar een ziekenhuis in Damascus gekomen om aangepaste prothesen te krijgen. Nu waren ze op weg naar huis. We maakten voor hen ’s morgens een goed ontbijt met ingrediënten, allemaal van onze eigen gewin. Ze vertelden hoe ze drie jaar omsingeld werden door IS. Het leger probeerde voedsel te droppen maar dat werd dikwijls heel moeilijk. (Ondertussen bleven onze media Syrië en Rusland maar beschuldigen en de gruwel van de IS  steunen! ‘Kwaliteitsjournalistiek’ noemen ze dat.) Het was feest als er iets te krijgen was van al wat ze hier nu op tafel zagen, zeiden ze. Ze willen uitdrukkelijk in Syrië blijven om het land en het volk helemaal van terroristen te helpen zuiveren. Moedige Syrische soldaten, getekend door het lijden én de liefde voor eigen volk. En dank zij de prothesen leken ze bijna “normaal” te kunnen lopen.

Moedige soldaten gewond tijdens gevechten tegen de terroristen

Waarden Worden Waanzin (I)

Volgens de huidige gangbare opvatting over de moderne maatschappij moeten we ons bevrijden van het oude christelijke geloof en de invloed van de Kerk om met de waarden van de Verlichting een beschaving  te realiseren die wetenschappelijk en menselijk veel opener, vrijer, rijker en veel beter is. Vanuit een radicale breuk met het verleden wordt dan verwacht dat er een soort ideale beschaving gebouwd zal worden, met een geheel aangepast, nieuw mens- en wereldbeeld.

“De Verlichtingswaarden”

Welke zijn nu die hoog geprezen “verlichtingswaarden” waaraan in de openbare opinie van  onze tijd zo krampachtig wordt vastgehouden? De tijd van de verlichting is grofweg de 18e eeuw met een reeks populaire  filosofen vooraf en achteraf. Het bedenkelijke hoogtepunt is de Franse Revolutie met de slogan “vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid”. Troon en altaar werden omvergeworpen en vervangen door de aanbidding van de “Rede”, de nieuwe religie van menselijke wetenschap en vooruitgang. Ongeveer drie miljoen mensen vonden de dood, waarvan 1/3e door de guillotine. Nagenoeg heel het culturele erfgoed van Frankrijk werd verwoest en enkele decennia later lag een groot deel van Europa in as. Voilà het resultaat van deze vrijheid, gelijkheid of broederlijk of duidelijker uitgedrukt,  van barbarij, haat, moord en vernieling. 

De waarden van de slogan komen uit het evangelie maar de inhoud ervan is het tegenovergestelde geworden. Paulus spreekt over de radicale navolging van Jezus Christus.  Wie in Hem is gedoopt, is gestorven voor deze wereld en leeft in God, die liefde is. Hij gaat over van de “oude mens”, slaaf van deze zondige wereld naar de nieuwe mens, die in Christus de echte vrijheid en vreugde vindt. Ook de gelijkheid en broederlijkheid zijn evangelische waarden. Ieder mens is door God geschapen naar zijn Beeld en daarom hebben we allen dezelfde menselijke waardigheid. God Schepper is ons aller Vader en wij zijn kinderen. De Franse Revolutie heeft hiermee willen breken. Ze heeft wel de woorden van de evangelische waarden behouden maar niet de grond van waaruit ze levenskracht krijgen, het geloof in Jezus Christus. Zo werden deze woorden dragers van het tegendeel. 

Daarna is de westerse beschaving verder gegaan op de weg van ideologieën om de echte waarden van het evangelie te verwerpen. Terwijl de evolutietheorie van Charles Darwin (+ 1882) razend populair werd om God Schepper te vervangen door evolutie of zelfs toeval, deed de Oostenrijkse Augustijner monnik Georg Mendel (+ 1884) aan echte wetenschap over de overerving van eigenschappen. Hij werd de “vader van de genetica”. Daarom spreken we ook niet over een mendeliaanse theorie of fantasie maar over de “wetten van Mendel”. En toch, de fantasieën van Darwin bleven een ongeremde populariteit genieten. En zo ging het met tal van andere ideologieën die de werkelijkheid van het geloof in Jezus Christus, in God Schepper wilden uitwissen. Denk aan het marxisme met zijn klassenstrijd als “de” oplossing voor onze samenleving, de freudiaanse obsessie van de “seksuele bevrijding” die het ware geluk voorspiegelt en in feite eindeloze frustraties kweekt…

Wat ontbreekt er?

Ziehier wat we in de visie op de huidige samenleving missen. Er ontbreekt een belangstelling voor de ware grootheid van ons verleden. Er is geen enkele verwijzing naar de wortels, waaruit onze  beschaving is gegroeid. Integendeel, de indruk wordt gewekt dat we los van ons verleden een veel betere toekomst kunnen uitbouwen met de technische en wetenschappelijke middelen van onze tijd. Vervolgens is er geen bewustzijn van de “neveneffecten”  van onze zo hoog geprezen moderne beschaving. Er is geen besef van de geestelijke leegte waaronder vele mensen in deze samenleving gebukt gaan en nog minder van de diepere oorzaak hiervan.

Laten we met dit tweede beginnen. Het frisse boekje van psychiater Dirk De Wachter (De kunst van het ongelukkig zijn, 2019) geeft ons enige aanzet. “Mijn ervaringen als psychiater bevestigen dat vele mensen ongelukkig zijn” (blz. 18). Verder stelt hij dat de huidige maatschappij vervreemding en eenzaamheid meebrengt (blz. 70), dat een toenemend aantal kinderen psychofarmaca neemt,  60 à 70 % van de bejaarden slaapmiddelen, een angst werend middel, een antidepressivum of een anti psychotisch middel (blz.81). Voeg daarbij de 28 dagelijkse zelfmoordpogingen waarvan er 3 lukken in ons land, het aantal mensen dat lijdt onder een “burn out” of een “chronisch vermoeidheidssyndroom”… Je hoeft helemaal geen psychiater, psychotherapeut of welke -peut of -loog te zijn,  om dit dagelijks te kunnen vaststellen. Uiterlijk schijnt de maatschappij prima te draaien, wetenschap en techniek zorgen voor steeds meer verbluffende mogelijkheden. De lift in een bejaardenhuis werkt prima en de kamers blinken van netheid maar de eenzaamheid van de bewoners was nooit zo groot. Vele mensen zijn gefrustreerd, vinden geen zin in hun leven en zijn depressief. De geestelijke leegte weegt zeer zwaar op onze samenleving. 

Ook de schoonheid, waarheid en goedheid zijn steeds meer uit onze samenleving aan het verdwijnen. Welk een geestelijke ontroering gaat er uit van de meesterlijke composities  van J.S. Bach, van een schilderij van Rubens met de kruisafneming, de Pietà van Michelangelo! Moderne kunst daarentegen is grotendeels lelijk, schokkend, aanstootgevend en vulgair  geworden, gericht op onmiddellijk plezier en consumptie. Luister naar wat Roger Scruton, Britse conservatieve filosoof, die deze week overleed, daarover zegt in een prachtige video (zie verder onder “Merkwaardigheden”). Hij wijst op het gemis aan een geestelijke dimensie, een erkenning van de transcendente God in onze samenleving. Hij toont ons hoe we leven met een cultus van het lelijke omdat de samenleving intellectueel en moreel corrupt is. Gaan we daarmee naar een voor iedereen harmonieuze samenleving “in topvorm”?

Hiermee komen we meteen bij het eerste element dat ontbreekt in het huidige algemene maatschappijbeeld: de belangstelling voor ons eigen verleden,  de eigenlijke identiteit en rijkdom ervan. Laten we duidelijk zijn. De westerse beschaving heeft haar rijkdom te danken aan het christelijk geloof en  de katholieke Kerk. Dit is ongeveer het tegenovergestelde van wat ons dagelijks in de media wordt voorgehouden. Gebreken, tekorten, mislukkingen en ontsporingen vanuit het christendom en de Kerk worden uitvergroot  en eindeloos herhaald. Er is geen echt besef van het feit dat juist dit christelijk geloof en deze katholieke Kerk onze westerse beschaving hebben groot gemaakt. Men weet het niet, men weet het niet meer, men wil het niet (meer) weten of men wil het fanatiek bestrijden. Onbevooroordeelde historici brengen steeds meer materiaal aan die deze verbluffende waarheid overtuigend bewijzen. De grote waarden van onze westerse beschaving worden verder gewoon gebruikt en vernoemd, maar omdat ze losgerukt  zijn uit de grond die hen levenskracht gaf, zijn ze geheel ontspoord. Ze zijn in werkelijkheid onwaarden, ontwrichtingen en dwaasheden geworden. Dezelfde woorden worden nu voor de grootste waanzin gebruikt. Bovendien is dit niet toevallig, maar gewild, gepland en dwingend opgelegd vanuit de hoogste gezagsinstanties. Vanuit de VN wordt dag en nacht gewerkt om programma’s op te stellen en op te leggen die de rijkdom van de seksuele verscheidenheid van man en vrouw trachten uit te hollen, de eigenheid van het natuurlijk huwelijk te breken, de natuurlijke voorplanting te ontwrichten, de noodzakelijke bescherming van het beginnende menselijke leven in de moederschoot op te heffen en de culturele rijkdom van ieder volk te bestrijden. 

Onze duizelingwekkende mogelijkheden van wereldwijde communicatie helpen ons om razendsnel alle gewenste informatie te vinden en te verspreiden, maar ondertussen moeten we pijnlijk vaststellen dat www in feite betekent: Waarden  Worden Waanzin.

(In een vervolg willen we wijzen op enkele positieve elementen en een groeiende bewustwording; suggesties zijn altijd welkom)

Merkwaardigheden

Deze week overleed de Brits conservatieve filosoof Roger Scruton (1944-2020). Hij stichtte de “Salisbury Review” en schreef “The Meaning of Conservatism” (1980). Hij koesterde de ware kunst, het mooie en de onontbeerlijke geestelijke, transcendente dimensie. Hedendaagse kunst, zo toont hij aan, is veelal verworden tot lelijkheid, schokkend, afstotend, gericht op consumptie, lust en plezier. Bouwkunst is veelal gericht op het praktische, nuttige, hoe lelijk ook. Sommige vandalen die daarop graffiti aanbrengen voltooien volgens hem gewoon wat door vandalen is gebouwd. Hij verwierp ook de “oikofobie” of de afkeer van  eigen land, eigen cultuur, verleden en oorsprong. In deze was hij het geheel eens met kard. J. Ratzinger die sprak van een zekere haat van de westerse mens tegenover zichzelf, in die zin dat het westen steeds meer open staat voor andere waarden en culturen, maar niet meer in staat is om zichzelf te beminnen. Geniet van deze video waar Roger Scruton spreekt over het mooie:  https://youtu.be/bHw4MMEnmpc

Een van de  grootste christelijke Franse filosofen van ons tijd, Remi Brague (° Parijs, 1947) zegt dat  onze “waarheden” eigenlijk “dwaasheden” geworden zijn. De westerse beschaving heeft de waarden uit het evangelie woordelijk overgenomen maar het christelijk geloof waaruit ze hun rijkdom halen, verworpen zodat ze de oorspronkelijke betekenis verloren hebben. De vrijheid, de “nieuwe mens”, de gemeenschap als mystiek lichaam… worden nu in werkelijkheid gebruik voor de grootste dwaasheden. Het inspireerde mij om aan bovenstaande  bezinning te beginnen: Waarden Worden Waanzin. Luister naar de wijze waarop Remi Brague zich hierover uitspreekt (https://www.lesalonbeige.fr/remi-brague-des-verites-devenues-folles/).

“Uit de grond van ons hart”. Eergisteren verscheen een boek van kard. R. Sarah, met de steun en medewerking van de emeritus paus Benedictus XVI over het priestercelibaat, in het Frans en Engels Des profondeurs de nos coeurs, (Fayard), From the Depths of Our Hearts  (Ignatius Press, 20 jan.). Volgens Mgr. Georg Ganswein, secretaris van Benedictus XVI moeten we Benedictus XVI niet “co-auteur” noemen  maar medewerker. De inhoud van het boek is in ieder geval het resultaat van een innige samenwerking van deze twee. Kard. Sarah legt in een brief van 14 januari 2020 uit hoe het boek gegroeid is en hoe het de weergave is van de gedachten van hen beiden. Het reageert in feite op bepaalde stellingen die naar voren gebracht werden op de recente Amazonesynode en vooral op wat er in de ultra-liberale Duitse kerk leeft. Het boek wil een dam opwerpen tegen ideologieën die verdelen en een waarheid verkondigen die verenigt. Het is een afwijzing van valse pleidooien, theaterproducties, duivelse leugens en modieuze dwalingen die in overvloed aanwezig zijn in de huidige openbare opinie. Het boek zal, zo zijn we overtuigd, een frisse  kijk geven op het priestercelibaat, een charisma door Jezus Christus zelf gegeven werd. We verwachten dat paus Franciscus binnenkort zijn apostolische aansporing zal schrijven na de Amazonesynode. Ook hij heeft al laten verstaan dat het priestercelibaat niet kan verlaagd worden tot een vrijblijvende keuze, een optie. Moge de huidige verwarring in de Kerk hier omtrent opgeheven worden. (https://restkerk.net/2020/01/13/paus-benedictus-xvi-en-kardinaal-sarah-schrijven-boek-waarin-ze-het-celibaat-verdedigen/).

Op onze gevierde oorlogsjournalist geeft “Doorbraak” stevige kritiek, die ik uit eigen  ervaring kan toelichten. Deze journalist hield met mij een uitgebreid interview, midden 2012, in een uniek kader, midden op de binnenkoer van de Postelse abdij, omringd door de statige  beiaardtoren, de bronzen bibliotheekdeur en bibliotheek, de oude brouwerij, het contactcentrum en de prelatuur. Vanuit zijn onuitputtelijke, wereldwijde oorlogservaring wilde hij mij overtuigen dat het enige probleem in Syrië die gruwelijke dictator van een president was, die binnen kort door de bevolking zelf zou opgeruimd worden. Van mijn kant kon ik hem niet overtuigen dat zijn  houding niets anders was dan de westerse oorlogspropaganda tegen een onschuldig volk, in dienst van een corrupte wereldelite die leeft van oorlogen. Hij beëindigde deze reportage met de magistrale vraag: “En als gij u nu eens vergist hebt?”.  Hij zag zijn roem al pijlsnel stijgen op het moment dat de Syrische president enkele weken later zou vermoord zijn!… maar dat gebeurde niet en zijn mooie reportage werd nooit uitgezonden. Ziehier een gerechtvaardigde kritiek vanuit een andere hoek op deze journalist in ‘Doorbraak’: https://doorbraak.be/het-is-binnengekomen/. 

Hulpgoederen


En dit nog

P. Daniel


Loading

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *