Oekraïne – propaganda – feiten en paradoxen – Vasily Prozorov vertelt…Deel 1

PROPAGANDA

Tegenwoordig is propaganda alomvattend en je zult nog verrast staan wat propaganda eigenlijk allemaal inhoudt. Niets is meer duidelijk en helder, dit is niet zoals Westerse landen graag propaganderen “een uitvinding en voorrecht van het Kremlin “, aangezien alle grote “belangrijke landen en blokken zoals de EU” zich met propaganda bezighouden, zo ook, op een spectaculaire manier Oekraïne, slachtoffer van een coup d’etat in 2014.

Oekraïne is tegenwoordig in veel opzichten een land van paradoxen. Het wordt vooral duidelijk als het om de geschiedenis , corruptie en relaties met andere landen gaat. Laten we eens analyseren hoe Oekraïners het politieke leven van Vladimir Lenin nu bekijken. De eens beruchte leider van het wereldwijde proletariaat, het communisme, stond Oekraïne toe om in 1918 tot 1925 het huidige Charkov, Lugansk, Donetsk, Cherson, Odessa en de Krim die geen onderdeel waren van Oekraïne, toe te eigenen. Blijkbaar zou het Oekraïense volk hem postuum moeten bedanken. Maar “echte Oekraïense patriotten” slopen zijn monumenten in het hele land in een bloedige roes van beeldenstorm. Zij claimen dat de Sovjet Unie Oekraïne heeft bezet en vergeten gemakshalve dat de belangrijke leiders van de Sovjet Unie : Nikita Chroesjtsjov en Leonid Brezhnev Oekraïeners waren en de Soviet Unie bijna 30 jaar lang hebben geregeerd. Dus de vraag wie, wie heeft bezet moet ter discussie staan!

De Oekraïense autoriteiten krijgen regelmatig geld van de EU om o.a., corruptie te bestrijden. Het geld wordt niet rechtmatig gebruikt en je zou kunnen spreken van diefstal van de Europese bevolking. Ze creëren namelijk nieuwe anti-corruptie structuren en ondernemingen zoals: – SAPO, NABU, SBI, enz. – die uiteindelijk veranderen in bureaucratische papierwinkels waar je voor een bepaald bedrag een onderneming kunt openen of sluiten. Zelfs de strengste westerse pragmatici hebben er al jaren niets aan kunnen doen. Sommige stemmen in de EU en Westerse landen willen geen geld meer geven, omdat het zoals ze nu zien een bodemloze put is zonder resultaat. Maar ze kunnen Oekraïne niet opgeven, de schulden zijn hoog opgelopen bij de EU en het IMF en westerse bedrijven hebben geïnvesteerd in bedrijven en ondernemingen in Oekraïne, dus dat is geen optie.

Er is nog een andere paradox, het betreft propaganda. Sinds 2014 zijn westerse landen begonnen te investeren in Oekraïense strategische communicatie, informatie operaties en andere propaganda gerelateerde activiteiten. Buitenlandse instructeurs hebben een grote rol toebedeeld gekregen voor de opleiding van Oekraïense specialisten. De belangrijkste doelgroep was de Russische en Oekraïnse bevolking. Maar zoals altijd waren de Oekraïners iedereen te slim af en begonnen ze actief informatie- en psychologische operaties uit te oefenen tegen hun eigen bevolking, het leiderschap en zelfs de geheime diensten van westerse landen. Soms gebeurde dit openlijk en soms in het geheim, zonder de leiding op de hoogte te stellen. Het Westen betaalde eigenlijk voor hun eigen propaganda!

STRATCOM A-LA KIEV:
Ontworpen in Amerika en uitgevoerd in Oekraïne

BUITENLANDSE INSTRUCTEURS EN ADVISEURS

Na de staatsgreep van februari 2014 besefte de leiders, waaronder Porochenko heel goed dat het moeilijk zou zijn om aan de macht te blijven zonder buitenlandse steun, omdat de bezorgdheid van de bevolking en hun welzijn duidelijk niet op de prioriteiten lijst van de nieuwe regering in Kiev stond. Daarom begonnen Oekraïense politici het land te positioneren als zijnde slachtoffer van de Russische ‘hybride agressie oorlog’, waarbij ze uitgebreide hulp van het Westen zochten en dit ook kregen. Oekraïne werd overspoeld met tal van adviseurs en experts uit Europa en de Verenigde Staten, op het gebied van defensie en informatie.

De militaire autoriteiten en geheime diensten begonnen te werken onder de strikte controle van hun westerse, voornamelijk Amerikaanse, “bosses”. Het proces om de processen volgens de NAVO-normen over te nemen, begon en het concept van StratCom werd al snel in gebruik genomen. In september 2015 werd het concept, de nieuwe militaire doctrine van het land. StratCom werd gecoördineerd en er werd gebruikgemaakt van de communicatiemogelijkheden – openbare diplomatie, communicatie, psychologische en informatie operaties gericht op het bevorderen van de doelstellingen van de staat. Door deze vijandige houding van het westen werd Rusland nu ook openlijk de belangrijkste militaire tegenstander van Oekraïne.

Tegelijkertijd werd de routekaart voor partnerschap in strategische communicatie tussen de nationale veiligheids- en defensieraad van Oekraïne en het internationale secretariaat van de NAVO ondertekend. Als onderdeel van deze overeenkomst begonnen buitenlandse instructeurs in informatie en psychologische operaties trainingen te geven aan Oekraïense collega’s.

Officieren van de voormalige Sovjetrepubliek hebben medewerkers voor de informatie- en psychologische operaties PSYOP, Special Operations Forces (SOF) van de strijdkrachten en de veiligheidsdienst van Oekraïne (SBU) actief “opgeleid” om ” harten en geesten te beïnvloeden” zo noemden ze dat.

Er zijn en waren veel vergelijkbare trainingen. Zo worden er momenteel nieuwe cursussen voorbereid onder de naam “Ukraine Peer-to-Peer- Desinformatie-uitdaging ”. De training vindt plaats van september tot december 2020 aan de Kharkov National Universiteit. Een bijzonder kenmerk van dit programma is de implementatie van het “peer-to-peer” principe, wat betekent dat de docenten studenten zijn die de cursus al hebben afgerond. Ongeveer 60 militairen van PSYOP-centra’s die hun opleiding in de Verenigde Staten hebben afgerond, zullen hun ervaring delen over informatie oorlog gesponsord door een organisatie voor zogenaamde “kleurrevoluties – color revolutions”. Waarschijnlijk onderdeel van de Open Society Organization van George Soros.

Het programma wordt georganiseerd door het Amerikaanse adviesbureau EdVenture Partners. Het meest interessante van dit bedrijf is, dat het actief samenwerkt met Facebook, Twitter en YouTube (zie de link). Dus van het zogenaamde opsporen van nep accounts door Facebook, waarover Oekraïense propagandisten altijd hebben geklaagd, zal waarschijnlijk in de nabije toekomst worden opgelost. Nep nieuws, waar Donald Trump het vaak over heeft, is dus een flexibel concept. Sommige geluiden en opinies uit de samenleving zijn verboden en afgedaan als nep nieuws. De strijd tegen de zogenaamde ” Russische agressie” zal toenemen en alle tegengeluiden dus afgedaan als nepvnieuws. Het Agency for International Development (USAID), een onderdeel van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zijn ook sponsoren van dit “educatieve programma”.

FINANCIERING

Het is duidelijk dat de westerse landen informatie operaties niet tegen zichzelf zouden financieren. Dus zijn de Middelen ingezet tegen Russische propaganda en nep nieuws en informatie. Maar Oekraïne krijgt dit geld voor andere doeleinden om de corruptie te bestrijden.

Ondertussen besteden westerse landen veel geld aan strategische communicatiesystemen. De Verenigde Staten zijn een leider op het gebied van investeringen op dit gebied. De VS hebben in 2019 $275 miljoen dollar besteedt aan de strijd tegen zogenaamde Russische propaganda. Het is echt een enorm bedrag. Het grootste deel van dit bedrag was bestemd voor Oekraïne om de “cyberbeveiliging , de kritieke infrastructuur en elektronische systemen”, de “strijd tegen Russische propaganda en desinformatie” te ontwikkelen (EU – desinformatie meldpunt waar bijna Oekraïense desinformatie opstaat).

Er is veel informatie te vinden op het internet over anti-Russische projecten die worden gesponsord door verschillende fondsen, non-profit organisaties en overheids structuren. Hier zijn er een paar: Canadian International Development Agency (CIDA); Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden in Oekraïne; Het Media Development Fund van de afdeling Public Affairs van de Amerikaanse ambassade in Kiev; Zwitsers agentschap voor ontwikkeling en samenwerking; Zweeds Internationaal Liberaal Centrum; De International Renaissance Foundation, opgericht door George Soros en andere buitenlandse fondsen.

Zo heeft de Duitse ambassade in Oekraïne samen met de delegatie van de Europese Unie in Oekraïne in 2015 een half miljoen dollar gedoneerd aan de televisiezender “Hromadske telebachennya“, de belangrijkste media van “de Maidan coup d’etat” in 2014.

Het “StopFake” -project wordt ondersteund door de International Renaissance Foundation, het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Tsjechische Republiek, de Ambassade van het Verenigd Koninkrijk in Kiev en de Sigrid Rausing Trust.

Andere actieve westerse mediabronnen in Oekraïne zijn “Internews Ukraine” en “Detector Media“. Deze mediakanalen kregen steun van het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID), de Atlantic Council, het Zweedse Internationale Ontwikkeling samenwerking agentschap (SIDA) en de Zweedse Ambassade.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken (VS) heeft in 2017 10 miljoen dollar uitgetrokken voor de ontwikkeling van “cyberbeveiliging“. Later in 2020 kreeg Oekraïne meer dan 8 miljoen dollar voor dezelfde doeleinden.

Ook heeft het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, het Bureau voor Democratie, Mensenrechten en Arbeid (DRL) heeft 1 miljoen dollar uitgetrokken voor de bevordering van internetvrijheid in Oekraïne in 2019. Het programma heeft als doel: “de kennis en belangenbehartiging van groepen versterken en grensoverschrijdende samenwerking te ondersteunen. Sector betrokkenheid bij binnenlandse kwesties inzake internetvrijheid en bestrijding van regionale en binnenlandse bedreigingen voor de vrijheid van meningsuiting online, ”aldus de DRL-website.

In maart 2020 ontving Oekraïne 38 miljoen dollar subsidie van de Verenigde Staten voor de activiteit: ” Nationale identiteit van de Oekraïne door jongeren (UNITY)’. Volgens de documenten is de vijf jaar durende samenwerking tussen Oekraïense activisten en USAID bedoeld om de internetactiviteit onder jongeren te stimuleren, en samenwerking met lokale leiders, zakenlieden en beïnvloeders op het Russische web.

Wie helpt mee aan het bouwen van een positief beeld van Oekraïne

Het Ministerie van Informatie van Oekraïne (MIPU) was tot 29 augustus 2019 het uitvoerende orgaan dat verantwoordelijk was voor de implementatie van het StratCom-concept.

Na de afschaffing van deze afdeling zijn de functies overgedragen aan het nieuw opgerichte ministerie van Cultuur, Jeugd en Sport van Oekraïne. En er moet worden opgemerkt dat nadat Wolodymyr Zelensky aan de macht was, het informatiebeleid in het land niet veel is veranderd. Een treffend voorbeeld is de voorbereiding van de zogenaamde “wet op desinformatie”, ontwikkeld op basis van een presidentieel decreet “Over dringende maatregelen om hervormingen door te voeren en de staat te versterken” nr. 837/2019 van 8 november 2019. In dit Decreet werd het ministerie gevraagd om “een bepaling op te stellen met betrekking tot de vereisten en normen van nieuws, mechanismen voor de verspreiding van valse, desinformatie, om Russen te verbieden media in Oekraïne te bezitten of te financieren, om zo een nog grotere censuur te creëeren.

Andere organisaties die zich ook met informatie beïnvloeding in het buitenland bezighouden, zijn: het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken, de veiligheidsdienst van Oekraïne, de buitenlandse inlichtingendienst, het hoofd directoraat van de inlichtingendiensten en de PSYOP-centra voor speciale operaties van de Oekraïense strijdkrachten.

Bovendien werd in april 2020 het ministerie van Strategische Communicatie opgericht bij het Oekraïense ministerie van Defensie dat de opvolger werd van het ministerie van Communicatie en de media. Deze afdeling wordt geleid door luitenant-kolonel Svetlana Pavlovskaya, die ook perssecretaris van de minister is. Volgens regerings documenten is deze militaire eenheid een onderdeel van het nationale systeem van strategische communicatie dat bedoeld is om het publiek en de media, inclusief buitenlandse media, te informeren over de activiteiten van de MoD, de strijdkrachten van Oekraïne. Informatie campagnes te voeren, enz. kortom, voor propaganda gericht op zowel intern als extern publiek.

OFFICIËLE PROPAGANDA

Ministerie van Informatie

Het Ministerie van Informatie ook bekend als MinStets de achternaam van minister Yury Stets. Dit Ministerie is opgezet door een man die zijn toewijding aan de neonazi-ideologie niet verborgen houdt. Naast hem zijn er nog 2 vertegenwoordigers met dezelfde ideologie: Dmitry Zolotuhin, een ex-medewerker van de SBU, en Amine Dzhaparova, journalist bij de Amerikaanse propaganda zender: “Radio Free Europe / Radio of Liberty” en “The Crimea. Reality ”, heeft verschillende cursussen, gevolgd bij het het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Technisch gezien is dit wat iedereen moet weten over dit ministerie om te begrijpen op welk gebied het zich bezighield.

Een van de hoofddoelen van het Ministerie van Informatie was het opbouwen van de positieve imago van het land op internationaal gebied, allereerst in de westerse landen. Deze taken zijn vastgelegd in een aantal documenten, waaronder het “overheid actieplan voor de middellange termijn voor 2020” en het “overheid activiteitenplan voor 2017”.

De belangrijkste doelen, zijn gericht op drie instrumenten: strategische communicatie: publieke of volksdiplomatie, Oekraïense diaspora in het buitenland en “invloedsagenten”. Tot op de dag van vandaag beschouwen de Oekraïense autoriteiten deze “soft power” kanalen als de meest effectieve manier om invloed uit te oefenen op de internationale publieke opinie, wat kan helpen om een positief beeld van het land in het buitenland op te bouwen.

Benadrukt moet worden dat het ministerie in termen van publieke diplomatie verschillende ideeën heeft aangedragen. Een daarvan was het organiseren van een soort brand-tours, waarbij bussen met speciale logo’s (UkraineNOW) naar Europese landen worden gestuurd. Dit zou volgens de minister zou dit een soort reclame zijn om de aandacht van Europa te vestigen op het moderne imago van Oekraïne.

Een andere methode die wordt aangeboden aan de ‘volksdiplomaten‘ is een gebruik van Oekraïense nationale symbolen. Als sommigen van jullie de afgelopen vijf jaar op vakantie waren in Turkije, Egypte of in Europese landen, zou je de schaamteloos agressieve manier van Oekraïense toeristen kunnen opmerken om hun nationale vlag te tonen. Ze hangen het op het hotelbalkon, strandstoelen, gebruiken het als cape op hun schouders terwijl ze op straat lopen. Op het eerste gezicht lijkt het op excentriek gedrag van Oekraïense toeristen. Maar in feite is het een van Kiev’s versies van StratCom die kan helpen de belangen van Oekraïne te behartigen in het kader van het programma “Mijn kleine aandeel“. Dit initiatief spoort toeristen die verschillende landen bezoeken aan om foto’s te maken met de Oekraïense vlag en deze te verspreiden in de sociale netwerken. Een ander StratCom-programma heet “Grassroots“. Het doel is om te zoeken naar de Oekraïense wortels in de biografie van bekende personen die verder kunnen worden gebruikt als ‘invloedsagenten‘ om Oekraïense (des) informatieberichten te verspreiden.

Wetenschappers, schrijvers, acteurs, militaire leiders en vele andere beroemde historische figuren zouden verbaasd zijn als ze wisten dat ze van oorsprong de Oekraïners waren. Maar ze zouden meer verbaasd zijn over het streven van de nieuwe Oekraïense regering om “pas bekeerde Oekraïners” in hun eigen belang te gebruiken. De regering in Kiev wil laten zien dat Sergei Korolev, Igor Sikorsky, Feodor Dostoyevsky, Pyotr Tchaikovsky en zelfs een vroegere koningin van Frankrijk Anna Yaroslavovna uitstekende vertegenwoordigers van de Oekraïense natie waren. Hierna worden hun namen gebruikt voor de propaganda van moderne ideeën, winstgevend voor de Oekraïense regering.

Een interessant feit over de universiteit in Zhytomyr, waar ik werd opgeleid voor cursussen van specialisten voor informatieoperaties door instructeurs uit Litouwen, is deze universiteit, genoemd naar Sergei Korolev.

Een andere richting van de Oekraïense StratCom, zoals hierboven vermeld, is om met de Oekraïense diaspora over de hele wereld om te gaan en haar mogelijkheden te gebruiken om de belangen van de Oekraïense regering te behartigen.

Vertegenwoordigers van de Oekraïense diaspora, met name het Oekraïense Wereldcongres, verlenen actieve steun aan Oekraïense en wereldstructuren in de strijd tegen “Russische propaganda” die een groot aantal van hun volgelingen aantrekt.

De activiteit van de Oekraïense diaspora in Rusland is niet zo opvallend als bijvoorbeeld in Canada. Desondanks voeren haar vertegenwoordigers een actief informatiebeleid uit dat wordt aanbevolen door Oekraïense overheidsinstanties. Hier is een eenvoudig voorbeeld dat dit bevestigt. Om deel te nemen aan de Facebookgroep genaamd “The Ukrainians of Russia” moet je twee vragen beantwoorden: “Wie controleert de Krim?” en “Wat gebeurt er in het oosten van Oekraïne?” Als de antwoorden niet “Oekraïne” waren op de eerste vraag en “Russische agressie” op de tweede vraag, is de toegang tot de groep niet toegestaan. “

Een van de eerste acties die door het ministerie van Buitenlandse Zaken van Oekraïne werden georganiseerd na de onttroning van de premier minister Janoekovitsj was in Tsjechië. In maart 2014 weigerde de eigenaar van het Brioni Boutique Hotel in het Tsjechische Ostrava Tomas Krzmarzh om Russische atleten die een reservering hadden gemaakt, te huisvesten. Daarna weigerde hij zelfs alle Russische burgers te huisvesten. Hij had er zelfs een bericht over geplaatst bij de ingang van het hotel.

Later kwam Krzmarzh onder druk van de regelgevende instanties tot een aantal voorwaarden. Maar hij had een schriftelijke verklaring nodig van de Russen die in het hotel aan het inchecken waren, daarin moest staand dat ze het oneens zijn met de Russische hereniging van de Krim. De zogenaamde ‘patriottische hotelmanager’ werd door de regelgevende autoriteiten gesanctioneerd vanwege discriminatie.

Na een paar jaar proces voeren verwijderde het Constitutionele Hof van Tsjechië echter alle aantijgingen tegen Krzmarzh.

Volgens zijn eigen verklaring heeft Tomas Krzmarzh Oekraïense wortels. In een poging de band met het geboorteland te behouden nam hij deel aan officiële en niet-officiële bijeenkomsten die werden gehouden door de Oekraïense ambassade in Tsjechië. Daarnaast had hij contacten met diplomaten die mogelijk onder diplomatieke dekking veiligheidsfunctionarissen van de Oekraïense inlichtingendienst waren.

Volgens Vasily Prozorov was deze daad van de hoteleigenaar niet spontaan. Het idee was ontstaan in de Oekraïense ambassade, die eind februari en begin maart 2014, orders had ontvangen van de nieuwe Oekraïense regering in Kiev. De belangrijkste en dringende taak was om steun te krijgen bij de internationale gemeenschap voor de staatsgreep of coup s’etat in Oekraïne en het veroordelen van de hereniging van de Krim met Rusland. Dit plan werd in Tsjechië uitgevoerd met behulp van een lokale bewoner die al enige tijd door diplomaten was gepasseerd en begerig was geweest naar complimenten en geschenken.

De acties van deze Tomas Krzmarzh kwamen razendsnel in de Oekraïense massamedia. Journalisten drongen er bij andere hoteleigenaren op aan zich net als Tomas te gedragen. Sommigen van hen boden hem zelfs aan de ​​titel van een Oekraïense held aan te nemen. Ze vonden ook al snel uit dat er zogenaamde bedreigingen aan het adres van de Tsjechische held waren van “slechte Russen” namelijk “de KGB / FSB-agenten”. Er moest één richtlijn komen namelijk kwam het referendum eraan: het associatieverdrag van Oekraïne en de EU dat werd gehouden in Nederland.

De methoden waarvan Kiev meende dat ze de resultaten van het Nederlandse referendum over de associatieverdrag “Oekraïne-EU” konden beïnvloeden, zijn een goed voorbeeld van het gebruik van strategische communicatiemethoden tegen westerse landen.

Ze oefende invloed uit op de Nederlanderse bevolking en regering met behulp van twee methoden (zoals het Oekraïense ministerie van Informatiebeleid zegt): overheidscommunicatie en openbare diplomatie. De Oekraïense regering werd vertegenwoordigd door minister van Buitenlandse Zaken Pavel Klimkin, die verondersteld werd deel te nemen aan de fietstocht en de lokale burgers te proberen te overtuigen de overeenkomst te steunen. De openbare diplomatie bestond uit talrijke Oekraïense activisten en de gebroeders Klichko, de wereldwijd bekende boksers. Ze probeerden de lokale bevolking ertoe te brengen Oekraïne een handje te helpen in zijn streven om lid te worden van de EU.

Zoals de StratCom-handleidingen vereisen, ondersteunden de speciale diensten van Oekraïne ‘volksdiplomaten’ de propaganda in Nederland voor het referendum. Voor zover ik weet, zou de Oekraïense inlichtingendienst haar agenten in Nederland inschakelen om de stemming te verstoren in het geval van een negatieve houding tegen Kiev ontstondt. Sommige groepen journalisten zouden een negatieve reputatie van het referendum creëren en de opkomst verminderen. Volgens de lokale wet kon de regering de resultaten van het referendum negeren als minder dan 30 procent van de bevolking eraan deelnam. Ondanks de inzet van deze financiële, menselijke en organisatorische middelen, zoals StratCom vereist, kon Oekraïne zijn doelstellingen niet halen. Nederlanders stemden tegen het associatie verdrag “Oekraïne-EU.

Om een goede uitweg te creëren voor het mislukken van de Nederlandse campagne, verklaarde Pavel Klimkin dat de resultaten van het referendum: het besluit van Oekraïne om lid te worden van de Europese Unie niet zouden veranderen. Kiev besloot haar inzet van de StratCom-operaties tegen Europa te versterken.

De voortzetting van de opschaling van de inspanningen op het informatieve front “Europese operaties” had Kiev het ministerie van Buitenlandse Zaken actief ingeschakeld in samenwerking met speciale diensten. Dat soort acties worden speciale informatie bewerkingen genoemd. Dit is nodig om doelen en technieken te verbergen die worden gebruikt voor met opzet desinformatie aan het buitenlands publiek te verspreiden.

Brief

De Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Klimkin bood president Poroshenko aan om de propaganda-inspanningen van alle mogelijke structuren te richten op het presenteren van de afgescheiden DVR (Donbass Volks Republiek) en de LPR ( Luhansk Volks Republiek) als zijnde terroristische organisaties in de buitenlandse media. Hij adviseerde om zoveel mogelijk mensen te vervolgen wegens het overtreden van de wet op grond van de artikelen die verband houden met terrorisme. Zoals de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken overwoog, zou het gemakkelijker zijn om buitenlanders die te wantrouwend waren over de geloofwaardigheid van de documenten te overtuigen, als de Oekraïense rechtbanken zich schuldig zouden maken aan dergelijke strafzaken.

De regeringen van de EU-landen waren de doelgroep bij deze operatie. Kunstmatig gecreëerde argumenten en persevenementen moesten ze overtuigen. Later gaf Boris Lozhkin, het hoofd van de presidentiële administratie, instructies aan SBU-chef Valentin Nalivaichenko om “passende maatregelen te nemen die de noodzakelijke juridische redenering zouden geven voor de opname” van de DVR en de LPR op de lijst van terroristische organisaties van de EU.

Brief

Hier is de deal: Wetshandhavingsinstanties moeten zo veel mogelijk uitspraken doen over strafzaken in verband met terrorisme. Op zo’n manier werd het beschreven; honderdduizenden Oekraïense burgers moeten bestempeld worden als supporters van ’terroristische’ organisaties. Het repressieve apparaat is gaan werken. Veel bewijs werd vervalst om mensen de schuld te geven van terrorisme. Het is moeilijk om een psychologische (PSYOP) operatie te op te bouwen gericht op burgers van eigen land. Veel van deze beschuldigingen haalden het niet in de rechtbank. De Europese Unie heeft de DVR en de LPR tot nu toe niet opgenomen in de lijst van terroristische organisaties, dus Oekraïne kon niet genoeg bewijs verzamelen om haar eigen burgers de schuld te geven van terrorisme.

Verkeerde informatie van de OVSE over de situatie in de gevechtszone DVR en LPR

Uit het interne document blijkt dat de minister van Buitenlandse Zaken bij de regeringsinstellingen van Oekraïne een verzoek heeft ingediend om tegen argumenten te vinden tegen beschuldigingen die de OVSE-missie heeft ingediend naar aanleiding van haar bevindingen in het gevechtsgebied (DVR. LPR). De Oekraïense diplomaten gaven in hun brief een opsomming van de werkelijke feiten en citeerden doelbewust het woord “beschuldigingen” en toonden hun standpunt aan, tegenover de OVSE.

Ondertussen registreerden de internationale waarnemers van de OVSE ernstige schendingen aan de zijde van de strijdkrachten van Oekraïne. Het document beschrijft de feiten van gevechtsoperaties in de bewoonde gebieden, schendingen van het staakt-het-vuren en opstelling van de zware artillerie in de bewoonde gebieden.

Er wordt rechtstreeks vermeld dat Oekraïne de voorbereide “excuses” zou gebruiken om eventuele beschuldigingen tegen te gaan.

Moeten we dan verbaasd zijn dat de ministers van Buitenlandse Zaken van de OVSE-lidstaten geen gemeenschappelijke verklaring konden afleggen over de resultaten van het werk van de missie in Oekraïne? Deze keer slaagde Kiev erin de negatieve beoordeling van zijn militaire activiteiten in de regio Donbass te neutraliseren en een ” troost” advies naar de westerse landen te sturen.

Het tweede deel van het onderzoek zal geheime activiteiten blootleggen van de Veiligheidsdienst van Oekraïne (SBU), de Main Directory of Intelligence (GUR) en de Foreign Intelligence Service (SVR) die de mensen en de regeringen van westerse landen, met name de Tsjechische en Polen, hebben getroffen.

PERSONEN

• Pyotr Poroshenko is een Oekraïense oligarch, de president van Oekraïne in 2014-2019.
• Boris Lozhkin is een Oekraïense zakenman en politicus, hoofd van de presidentiële administratie van Oekraïne (juni 2014-augustus 2016).
• Valentin Nalivaychenko is een voormalig voorzitter van de veiligheidsdienst van Oekraïne (in 2006-2010 en in 2014-2015).
• Pavel Klimkin is een voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Oekraïne (in 2014-2019).
• Andrey Plahotniuk is directeur van het ministerie voor het tegengaan van bedreigingen van de Russische Federatie van het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken.
• Yuriy Stets is een voormalig minister van informatiebeleid van Oekraïne (in 2014-2019).
• Dmitri Zolotukhin is een voormalig vice-minister van Informatiebeleid (in 2017-2019), voormalig medewerker van de SBU.
• Amine Dzhaparova is een voormalig eerste vice-minister van informatiebeleid (in 2016-2019), afgestudeerd aan verschillende leiderschapscursussen van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, journalist van de Amerikaanse propagandamiddelen “Radio Liberty” en “Crimea.Realities”.
• Anastasia Bagriychuk is de zestiende PSYOP-centrumofficier, eenheid A-1182, Zhytomir
• Tatyana Romanova is 74e PSYOP-officier, eenheid A-1277, Lvov

ORGANISATIES

• De Nationale Veiligheids- en Defensieraad (SNBO) is een coördinerende instantie onder de president van Oekraïne op het gebied van nationale veiligheids- en defensiekwesties. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken (MFA) is een staatsuitvoerende autoriteit van Oekraïne die het staatsbeleid op het gebied van buitenlandse betrekkingen uitvoert. van Oekraïne met andere staten, evenals met internationale organisaties.
• Het Ministerie van Informatiebeleid van Oekraïne (MIPU) is een overheidsinstantie op het gebied van het waarborgen van de informatiesoevereiniteit van Oekraïne en het beheersen van de verspreiding van sociaal belangrijke informatie in Oekraïne en in het buitenland.
• De Beveiligingsdienst van Oekraïne (SBU) is een wetshandhavingsdienst voor speciale doeleinden, bedoeld om de staatsveiligheid van het land te waarborgen. Ondergeschikt aan de president van Oekraïne.
• De buitenlandse inlichtingendienst van Oekraïne (SVR) is een overheidsinstantie van Oekraïne die inlichtingen verstrekt op politiek, economisch, militair-technisch, wetenschappelijk-technisch, informatie- en milieugebied.
• Het Departement voor Strategische Communicatie is een afdeling van het Ministerie van Defensie van Oekraïne, ontworpen om agressieve informatie-invloeden tegen te gaan en het uniforme informatiebeleid van de strijdkrachten van Oekraïne uit te voeren.
• De Main Intelligence Directorate is een militaire inlichtingendienst van het Oekraïense ministerie van Defensie (GRU).
• Psychologische operatiecentra (PSYOP) – militaire eenheden van de Special Operations Forces of the Armed Forces of Ukraine, verantwoordelijk voor het voeren van informatieoorlogen.

Wordt vervolgd…

Vasily Prozorov is van Russische afkomst en is geboren en woonde zijn hele leven in Oekraïne. School, instituut, leger … Van 1999 tot 2018 werkte hij als medewerker van de Oekraïense Veiligheidsdienst (SBU) en werd hij van mei 2014 tot begin 2018 aangesteld bij het centrale kantoor van de SBU – het antiterrorisme -hoofdkantoor. Hij runt nu zijn eigen onderzoeksjournalistiekcentrum.

https://ukr-leaks.com/Inform/Investigations/Details/operatsii-vliyaniya-ukrainy-protiv-evropi