DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33
Wat is echte de rol van Israël in de oorlog in Syrië? Kunnen we echt geloven dat het niet betrokken wil zijn of is in het conflict ? En hoe lang kan Israël Washington’s sterke arm in de regio behouden en tegelijkertijd goede betrekkingen met Rusland?
Een incident vond vorige week plaats in Syrië ,maar weinig mensen in Washington en Londen is het opgevallen, maar het trok de aandacht van de geopolitieke nerds die de dagelijkse ontwikkelingen in Damascus observeren. Israël voerde een luchtaanval uit, op wat het beweert een beweging van Hezbollah was. Op zich was het nauwelijks opmerkelijk en is het vele malen gebeurd in het verleden. In feite zijn de Israëlische aanvallen op Hezbollah “gewoongoed” geworden.
Wat deze aanval opmerkelijke maakte was het antwoord van de Syrische president Bashar Assad.
Niet alleen dreigde hij met het lanceren van een ballistische raket op Israël, maar al snel verklaarde hij aan de media dat er geen meer van dergelijke aanslagen zouden worden getolereerd. De laatste keer, dat Assad een dergelijke strenge waarschuwingen aan Israël gegeven heeft, was over de Golanhoogte in 2013, toen hij de Israëliërs bedreigd heeft met het gebruik van Russische wapens.
Maar nu is de dreiging breder en groter en men twijfelt eraan hoever Rusland zal gaan bij het ondersteunen van Assad, maar ook in hoeverre Israël bereid is om risico’s te nemen om zijn eigen relaties met Moskou onder druk te zetten.
Deze keer is de Syrische president erg duidelijk, bijna alsof hij de volledige militaire steun van Rusland achter zich heeft. Sterker nog, hoewel hij ook liet doorschemeren in rapporten dat hij wilde dat Moskou zich terug zou trekken en alleen in Syrië zou blijven voor ondersteuning in de toekomst, komt de retoriek geheel overeen met wat de Russische president Vladimir Poetin aan zijn regionale vijanden in 2015 had gewaarschuwd, toen Rusland Syrië ging helpen.
Bedreigingen van Israël via de minister van Media en van Buitenlandse Zaken Lieberman stellen niets voor en kregen een koekje van eigen deeg toen het Syrische anti-aircraft arsenaal iets te hard schudde en een vliegtuig neerhaalde en dit zette de hartelijke werkrelatie ze genieten met Moskou, in de ijskast. Dit resulteerde ook onmiddellijk in actie en de Israëlische ambassadeur in Moskou werd op het matje geroepen om zich nader te verklaren. In 2015 werd een deal getroffen (in Moskou), waardoor Israël zich niet met Assad en zijn bondgenoten in het conflict zou bemoeien.
Het incident is een dilemma voor Israël – het is n.l. bezig met de nieuwe Amerikaanse regering en tot een nieuwe dynamiek gekomen om een oorlog tegen Iran te ontvouwen, velen vragen zich af hoe lang Israël kan doorgaan met twee tegenovergestelde geopolitieke agenda’s, het zelfde dilemma als dat van Turkije.
Israëlisch opvattingen over Syrië is dat Israël’s ” redline” de oprichting van een permanente Iraanse aanwezigheid in Syrië en Rusland is en dat Israël de permanente Iraanse aanwezigheid in Syrië moet elimineren.”
Het is alsof Israël, Syrië, en Rusland zich allemaal in een nieuwe fase bevinden relaties en rollen met elkaar vergelijken, maar ook het testen van elkaar om te zien wie zijn rug recht kan houden wanneer de strijd wordt opgevoerd. Rusland heeft nog niet officieel gezegd dat het Assad zou steunen als hij (Assad) de aanval gaat beginnen op Israëlische jets en het leger, maar de Syrische president denkt dat duidelijk wel. Maar dat is niet de meest brandende vraag, maar meer of Assad’s Syrië deel gaat te nemen in een nieuwe campagne tegen Israël.
Netanyahu is voorzichtig met Assad en niet zo dom om zichzelf kwetsbaar op te stellen voor de “hardcore” soennitische extremistische groepen die ook een nieuwe oorlog voor Israël kunnen betekenen.
En toch, Israël’s geluk dreigt te breken met Assad om twee redenen: ten eerste, de verleiding om Hezbollah in het buurland Libanon aan te vallen ; ten tweede, Israël kan het gewoon niet veroorloven om Rusland als vijand te krijgen.
Deze analyse wil niet zeggen dat er geen oorlog met Iran, Syrië, Rusland komt. Het zou erg dom en verwoestend zijn om deze oorlog te beginnen, maar Nethanyahu net als Erdogan zijn de 2 grote onberekenbare factoren die veel oorlogstaal uitslaan. Erdogan vermoord de Koerden en Nethanyahu de Palestijnen, samen zijn ze levensgevaarlijk en als men over dictatoren spreekt, dan hebben we ze hier!
Bron: RT, Youtube
