Conflict Syrië markeert overgang van unipolaire naar multipolaire wereld

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Het ruim zes jaar oude conflict in Syrië markeert ‘de overgang van een unipolaire naar een multipolaire wereld.’ Dat heeft pater Daniel Maes, een norbertijn die al jaren in Syrië verblijft, zaterdag op een ‘pro-Syriëconferentie’ in Antwerpen gezegd.

Norbertijn Daniel Maes steunt in de strijd tussen de Syrische regering enerzijds en de rebellen en jihadisten anderzijds Damascus. Dat is hem in media op de omschrijving “apologeet van (dictator) Assad” komen te staan. Hijzelf ziet zich als een christen “die aan de zijde van het volk staat.” Voor de Syrische conferentiegangers heeft de pater uit Arendonk inmiddels een statuut vergelijkbaar met Damiaan in Molokai verworven.

Alle sprekers op de conferentie -politieke analisten, journalisten en afgevaardigden van het CSN (Syriërs in Nederland)- waren “pro-Syrië”, waarmee bedoeld wordt dat zij, wel wetende dat geen enkel staatshoofd een heilige is, het einde van het conflict wensen met Assad nog steeds aan het roer. Allen zijn als de dood voor een kalifaat.

Pessimisme over vroegtijdig einde

Over een vroegtijdige beëindiging van het Syriëconflict klonken de deelnemers eerder pessimistisch: er zijn te veel actoren met uiteenlopende doelstellingen bij de oorlog betrokken. En dat vanaf het prille begin: geen uit de hand gelopen volksopstand, wel een voorspelbaar conflict met een resem oorzaken – de gaslijn van Qatar naar Europa via Syrië om Rusland dwars te zitten, Rusland uit zijn enige toegang tot de Middellandse Zee (Tartoes) verjagen, het salafistische gedachtegoed (het onschadelijk maken van de “sjiitische halve maan”) verspreiden en neo-Ottomaanse fantasieën.

Maes ziet vooral een probleem in de “propagandistische” en “eenzijdige” manier waarop het conflict gecoverd wordt. “Telkens het Syrische leger (op het terrein) vooruitgang boekt, komt het Westen met een nieuw Hollywood-horrorverhaal”, klonk het. Het jongste is het “mogelijk” crematorium in de door Amnesty uit de doeken gedane “horrorgevangenis”.

Westerse propaganda

Op de conferentie werd haast meewarig gedaan over “al te duidelijke” propgandazetten als het in het Engels bloggende zevenjarige meisje Bana al-Abed (die geen woord Engels spreekt maar reeds een grondige historische kennis heeft ontwikkeld), de hyperprofessionaliteit van het video-aanbod van de Oscarwinnende Witte Helmen (die enkel in al-Qaidagebied opereren) en het presenteren van “onafhankelijke” journalisten die goeie maatjes zijn met Al-Nusra. Maes sprak in dit verband van “een tweede Syrië-oorlog”: de “hysterische” berichtgeving in naam van, maar uiteindelijk gekant tegen het Syrische volk.

Sommige sprekers kwamen wel erg pessimistisch uit de hoek. Yvette Shamier van het CSN waarschuwde bijvoorbeeld dat met het uitroeien van de “bron van het christendom” de “christelijke rivier” dreigt op te drogen. De Koeweitse journalist Malik Samuel, een autoriteit inzake Syrië-verslaggeving, stelde droogweg dat Islamitische Staat (IS) in Irak niet verslagen kan worden zonder dat de terreurbeweging in Syrië wordt uitgeroeid. Hij had het ook over hoe Rusland eigenlijk tegen zijn zin in het conflict betrokken is geraakt: de ommekeer kwam er door de “Turkse blunder” een Russische jet neer te halen.

‘Leugens over Aleppo’

Meest omineus klonk de Syrisch-Armeense analist Kevork Almassian, die een lange uiteenzetting gaf over de “leugens” die tijdens het beleg van het jarenlang door al-Nusra (al-Qaida) beheerste Oost-Aleppo werden verkocht. Overigens is, aldus Almassian, Aleppo zijn statuut als dé industriestad van Syrië kwijt: zowat alle roerend industrieel goed bevindt zich momenteel in Turkije. Hij vreest bovendien dat de oorlog in Syrië pas voorbij kan zijn nà een oorlog met Israël over herovering van de door Israël ingepalmde Hoogten van Golan.

Maar uiteindelijk, hoe lang het conflict nog duurt, markeert de Syrische oorlog, verkocht als een nieuwe aflevering van de Arabische lente, de “overgang van een unipolaire naar een multipolaire wereld”. Met Donald Trump in Washington aan het roer lijkt die transitie zich sneller dan verwacht te voltrekken.

 

source

Loading

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error

Enjoy this blog? Please spread the word :)