DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33
Er is een patroon van sensatie en “valse” media informatie die de bevolking van de V.S. en andere westerse landen, in Europa het groene licht geven voor militaire interventie in landen over de hele wereld. Dit heeft geleid tot:
* De 1e golf oorlog, daar waren zogenaamde rapporten die beweerde dat troepen van Saddam Hussein, medische apparatuur stalen uit Koeweit, waardoor baby’s stierven op de koude vloeren van ziekenhuizen. Men deed zogenaamd een beroep op de getuigenis van een arts van de rode halve maan en natuurlijk had Amnesty International de bewijzen ‘gecontroleerd’ .
* Tien jaar later waren er rapporten over “yellow cake” uranium, in Irak voor de ontwikkeling van massavernietigingswapens.
* Een decennium later, waren er rapporten over Libische soldaten gedrogeerd met viagra, aangespoord door Muammar Gadaffi, tot het verkrachten van vrouwen.
* In 2012, was Richard Engel, NBC (VS), zogenaamd ontvoerd door pro-Assad Syrische milities maar gelukkig bevrijd door de Syrische oppositie strijders, het “vrije Syrische leger”.
Al deze verslagen werden later bevestigd als verzinsels en leugens . Ze hadden allemaal het doel om de publieke opinie te manipuleren en ze zijn er helaas in geslaagd. Mede door het “slechte” politieke besef van het “grote publiek”. Ondanks de gevolgen, die vaak rampzalig waren, zijn geen van de daders gestraft.
Het beroemde gezegde: “Degenen die niet van het verleden leert is gedoemd te herhalen.” Dit verslag is een kritische evaluatie van het “Caesar martelfoto“ verhaal. Zoals aangetoond, is er bewijs, dat de beschuldigingen geheel of aanzienlijk onwaar zijn.
Overzicht van ‘Caesar martel foto’s
Op 20 januari 2014, twee dagen vóór de onderhandelingen over het Syrische conflict die gepland waren om te beginnen in Zwitserland, kwam dit sensatie verslag op televisie en haalde de voorpagina’s over de hele wereld. Het verhaal was dat een voormalige Syrische leger fotograaf 55.000 foto’s documenteerde van martelingen en het doden van 11.000 gevangenen door de Syrische veiligheids-dienst, een idioot verhaal, 1 man kan dit nooit documenteren en al helemaal niet vluchten, dan zou gezien het aantal zij een “ernstige fout” gemaakt hebben.
De Syrische fotograaf kreeg de code-naam ‘Caesar’. Het verhaal werd bekend als de “Caesar martelfoto’s“. Een team van advocaten plus digitale en forensische deskundigen werden ingehuurd door de “Carter-Ruck law firm”, via een contract in Qatar, om naar het Midden-Oosten te gaan om de juistheid van “Caesar” te controlereen .
Ze concludeerden dat “Caesar” waarheidsgetrouw was. Volgende media : CNN, Guardian en LeMonde publiceerde het verhaal dat later in alle (westerse ) media over de hele wereld werd uitgezonden . De Caesar foto’s en haar beschuldigingen werden aangekondigd toen de onderhandelingen begonnen in Zwitserland.
De zogenaamde “oppositie” en haar westerse sponsoren eisten het ontslag van de Syrische regering en de onderhandelingen waren al snel kapot.
De afgelopen twee jaar is het verhaal bewaard gebleven met af en toe uitbarstingen van publiciteit met zogenaamde ondersteunende verslagen.
In december 2015, bracht Human Rights Watch (HRW) een rapport uit getiteld “Als de dood kon spreken” met beschuldigingen t.a.v. “Caesar”.
Volgende zijn 12 punten zijn achterhaald in het ‘Caesar martelfoto’s ‘–verhaal:
1. bijna de helft van de foto’s tonen het tegenovergestelde aan van de beschuldigingen.
Het Carter Ruck onderzoek Team beweerde dat er ongeveer 55.000 foto’s in totaal waren, waarvan ongeveer de helft van hen genomen waren door ‘Caesar’ en de andere helft door andere fotografen. Het Carter Ruck–team beweerde dat de foto’s allemaal ‘vergelijkbaar’ waren.
De foto’s zijn in de bewaring van een oppositie–organisatie genaamd de Syrische vereniging voor vermiste en geweten gevangenen (SAFMCD). Ze mochten in 2015, door Human Rights Watch (HRW) bestudeerd worden, de organisatie (SAFMCD is een dubieuze organisatie, gesponsord door het westen, dus niet onafhankelijke) alle foto’s die anders geheim zijn mochten zogenaamd bestudeerd worden. N.a.v. deze “studie” bracht HRW het rapport getiteld “Als de dood kon spreken”.
De grootste openbaring is dat meer dan 46% van de foto’s (24,568) geen mensen vertonen die ‘ doodgemarteld “zouden zijn door de Syrische regering. Integendeel, zij tonen Syrische soldaten en slachtoffers van autobommen en ander geweld (HRW pp2-3).
Dus, bijna de helft van de foto’s tonen het tegenovergestelde van wat werd beweerd.
Deze foto’s, nooit onthuld voor het publiek, bevestigen dat de oppositie gewelddadig is en grote aantallen Syrische veiligheidstroepen en burgers heeft gedood.
2. De vordering dat andere foto’s ‘gemartelde gevangenen’ tonen is overdreven of onwaar.
Het Carter Ruck–verslag zegt dat ‘Caesar’ gefotografeerd heeft in detentiecentra van de Syrische regering . In hun verslag van December 2015 HRW staat dat , “de grootste categorie foto’s: 28,707 , foto’s zijn die Human Rights Watch interpreteert als gestorven gevangen in hechtenis van de regering.
De foto’s en de overledene zijn reëel, maar hoe ze gestorven zijn en de omstandigheden zijn onduidelijk. Er is sterk bewijs dat velen van hen in het conflict stierven, door zogenaamde oppositiegroepen, lees Al-Queda, Ahrar as-Sham etc..
Anderen stierven in ziekenhuizen. En weer anderen stierven door geweld, hun lichamen al in staat van ontbinding, voordat ze werden opgepikt.
Concluderend: De foto’s lijken een documentatie te zijn van een oorlogssituatie waar vele strijders en burgers worden gedood. Ook worden in militaire ziekenhuizen, gedaan wat altijd wordt gedaan: het documenteren d.m.v foto’s van overledenen.
Het Caesar verhaal is volgens mij en vele andere onderzoekers een totale fraude, zoals zoveel in deze oorlog.
bron: Caesar onderzoek
