DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33
Er zijn positieve tekenen dat de Syriërs terugkeren naar Aleppo en de rest van Syrië, na de brutale slachtpartijen van Al-Qaeda’s en ISIS. Maar de nalatenschap van de westerse “regime change” -oorlogen blijft Europa achtervolgen en veroorzaakt onnodig menselijk lijden en geweld!
Europese landen zijn in een politieke crisis gegooid door de honderdduizenden migranten die uit het Midden-Oosten en Afrika naar Europa komen. Het aantal is in de afgelopen jaren gegroeid door een combinatie van oorlogen en armoede, waardoor de invloed van buitenlandse culturen en religies zoals islam in Europa zichtbaar is en een terugslag heeft op de politieke instellingen en stromingen, de polarisatie van het Europese en Amerikaanse bevolking. Het open deuren beleid van Merkel in Duitsland heeft veel kwaad bloed gezet bij Europeanen.
Het probleem is dat de oorzaken van de massa-migratie diepe wortels hebben die niet op korte termijn kunnen worden opgelost. En zelfs al zou er een oplossing op middellange tot lange termijn zijn, vereist dit ernstige veranderingen in het buitenlands en economisch beleid voor de hele westerse wereld.
In september 2015, toen het aantal vluchtelingen uit Syrië steeg als gevolg van het lopende militaire conflict daar, maakte de Duitse kanselier Angela Merkel een verrassende aankondiging. Merkel heeft aangekondigd dat haar land haar deuren zou openen en honderden duizenden asielzoekers zou accepteren. Duitsland heeft al een groot aantal recente immigranten onder zijn bevolking en het was van mening dat een rijk land met een bevolking van meer dan 80 miljoen zeker kan bijdragen aan de humanitaire crisis die het Midden-Oosten omringt.
De open houding duurde niet lang. In maart 2016 speelde Duitsland een sleutelrol bij het bereiken van een overeenkomst met president Erdogan van Turkije, die in ruil voor miljarden euro’s een landroute naar Europa door de Balkan heeft gesloten. Als gevolg hiervan bleven alleen de zeewegen, met vertrekpunten uit Turkije, Egypte en Libië, waardoor Griekenland en Italië de voornaamste toegangspunten naar Europa zijn. De routes zijn het afgelopen jaar verder verminderd, met de overgrote meerderheid van de vertrekken die momenteel afkomstig zijn uit Libië.
Italië als “zondebok”van de EU
Dit heeft ervoor gezorgd dat in 2017 meer dan 85 procent van de totale migranten op weg naar Europa is aangekomen in Italië, een land dat de afgelopen jaren veel voor haar kiezen heeft gehad en nu door de EU in de steek gelaten wordt. Er zijn voortdurende onderhandelingen met andere Europese landen geweest om de migranten die naar Italiaanse havens worden gebracht te verhuizen en de last op het land van binnenkomst te verleggen, maar het aantal migranten dat is verhuisd is slechts een klein deel van degenen die aankomen.
Onlangs was er een reportage te zien uit Genua, (NED) maar veel belangrijker uit Ventimiglia, een kuststadje grenzend aan Frankrijk en de Middellandse zee, de bewoners zien hun stad afglijden in “klein Afrika, mensen onder bruggen en toeristen blijven weg”.
https://www.youtube.com/watch?v=nwKWG0Hs5Fc
Ventimiglia, Italy (RT)
Als gevolg daarvan voelt Italië, die bijzonder efficiënt is bij het beheren van de nieuwkomers, dat ondanks het feit dat er in de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang is geboekt, zich alleen gelaten, om te gaan met een crisis die zijn weerga niet kent. Een van de bijwerkingen is een tastbare verschuiving in de publieke houding in dit katholieke land, van openheid om hulpbehoevenden te helpen, tot een gevoel dat de situatie uit controle is en dat de identiteit van Europa bedreigd wordt door de constante instroom van migranten van verschillende culturen.
Daarbij komt nog de totale doorgeslagen houding van de zogenaamde hulporganisaties zoals vluchtelingenwerk, artsen zonder grenzen etc..Die vluchtelingen stimuleren om naar Europa te gaan.
Het grotere probleem
Het diepe probleem om aan te pakken zijn de oorzaken van de migrantencrisis. Dit vereist een stap achteruit in de geschiedenis, om te begrijpen hoe de huidige situatie is gecreëerd. Het eerste probleem is dat Libië zelf, een land zonder doeltreffende gecentraliseerde controle of regering, overgegaan is in rivaliserende facties die niet kunnen of niet willen stoppen met de talrijke mensenhandelsnetwerken om geld te verdienen aan wanhopige migranten en hen op vlotten naar Italië te zetten , waar ze zullen worden gered door NGO’s, of sterven in de zee.
De belangrijkste verantwoordelijkheid voor de Libische chaos ligt in Parijs, Londen en Washington. Het doel om Muammar Gaddafi omver te werpen was al decennia lang in de westerse hoofdsteden en hoofden van de elite aanwezig, maar het was pas in 2011 – onder het mom van de zogenaamde “Arabische Lente” – dat de Franse regering in het bijzonder, de aanval (NATO) heeft georganiseerd om hem omver te werpen met alle ellende die we nu hebben.
De Fransen hadden de aanval al voorbereid, aangezien zij de Amerikaanse president Barack Obama moesten aanmoedigen om deel te nemen aan de ‘humanitaire’ oorlog die bedoeld was om de oppositie te redden die zogenaamd door Gaddafi te werden vermoord. Staatssecretaris Hillary Clinton leidde de pro-interventie-fractie in de regering van Obama. De Libische campagne werd bekend werd als Hillary’s War.
Nadat de gruwelijke moord van Gaddafi bekend werd , formuleerde Clinton “Julius Caesar” het volgende: “We kwamen, we zagen het en hij stierf.” Het resultaat is, chaos, brutaal geweld, moord en de de creatie van ISIS.
Regime Change ‘Chaos
De Libische chaos, de grootste bedreiging nu, na 2015 is de sleutel om de migrantenstroom naar Europa te stoppen, leidt nu tot het grotere probleem van het westerse beleid ten aanzien van terrorisme en het Midden-Oosten in het algemeen. De reeks van “regime changes” en oorlogen in de afgelopen jaren heeft het doel om terroristische netwerken voor het strategische voordeel van het Westen weerspiegeld, terwijl het lange termijn effect van deze tactiek, totaal genegeerd werd en Europa is chaos en ellende heeft gestort. De steun voor de Mujahidin in Afghanistan in de jaren tachtig, was een poging om de Sovjetunie te verzwakken (door de VS, Al-Queda en Bin-Laden zijn gesponsord en gemaakt door VS met de ultieme steun van NATO), leidde direct tot de opkomst van Osama bin-Laden en Al-Qaeda in de jaren negentig.
De financiële steun aan het soennitische extremisme, in het bijzonder aan bondgenoten als Saoedi-Arabië, heeft de terroristische groepen die vandaag haar peilen op het westen richten (ISIS), gesterkt en moorden nu Europeanen uit. Ook om de oorlog in Irak en de meest extreme anti-Assad-groepen in Syrië te ondersteunen, hebben de Verenigde Staten en andere Westerse mogendheden (NATO, EU) een grote schuld, in creëren van de problemen van vandaag.
De regering van Obama begon met een “schuchtere” verschuiving om weg te komen van de “schaduwregering o.l.v. George Soros, de Rothshild en de Bush-Clinton familie en hun “regime change” plannen, met de beslissing om in 2013 Syrië niet te bombarderen en liever samenwerking met Rusland te zoeken. Deze pogingen werden de kop ingedrukt en een nieuwe “koude oorlog” is begonnen met Rusland, de VS en NATO.
De poging om de belangen van de VS (en EUROPA) in het Midden-Oosten te herbalancerenwerd ook weerspiegeld in de “Atoom”overeenkomst die met Iran is bereikt. De inspanning bleek uiteindelijk te weinig en te laat, aangezien de “schaduwregering”, ik kan het niet genoeg benadrukken, de banken, multinationals, AIPAC en oliemaatschappijen etc.., zich tegen deze verschuiving verzetten en Obama. Aan het einde van zijn termijn had hij de druk opgevoerd om een vijandige positie tegenover Rusland te handhaven en kon hij geen nieuwe strategische oriëntatie op het Midden-Oosten definiëren.
Trump, heeft in zijn verkiezingscampagne te kennen gegeven dat hij deze schaduwregering wilde aanpakken, m.n. de Clinton-Bush clan, die voor veel ellende heeft gezorgd, het plan van een nieuwe wereldorde is door Bush Sr. herhaaldelijk gepropagandeerd en in werking gezet, Bush Jr. heeft het voortgezet, Obama wilde het doorbreken maar kon zich niet doorzetten. Trump is een mysterie en een leugenaar of gezwicht voor grote druk van de schaduwregering, we mogen niet vergeten, dat hij onder invloed staat van Kushner (rijke Joodse familie in de VS), zijn schoonzoon en engste berater via zijn dochter Ivanka.
Een nog bredere kwestie is dat de ontwikkeling, de economische omstandigheden en de politieke onrust in de weg staan als de voornaamste chauffeur van migratie. Er is onlangs gesproken over een Europees plan voor Afrika, om economische ontwikkeling te stimuleren en de oorzaken te verwijderen die mensen ertoe bewegen hun huizen en gezinnen te verlaten en naar Europa op de boot te gaan, ondanks de mogelijke gevaren. De realiteit is echter dat de discussie nog steeds gaande is, Afrika nog leeggeroofd wordt, allerlei virussen losgelaten worden en bezet is door AFRICACOM (de VS bezet momenteel 170 van de 195 landen in de wereld onder het mom van democratie en veiligheid) en mee moeten doen aan de programma’s van het Internationaal Monetair Fonds, gericht op het verbeteren van het klimaat, particuliere investeringen en andere “structurele hervormingen”, wat er op neerkomt dat zij torenhoge schulden krijgen die zij niet terug kunnen betalen en de armoede cirkel, emigratie en ellende blijft.
Zo dragen de westerse landen bij aan de armoede in Afrika , onder het mom van een langslepende humanitaire crisis die volgens velen in de politiek alleen te wijten is aan de Afrikaanse landen zelf, wat een idiote stelling is gezien de kolonisatie, uitbuiting en roof die helaas ook nu door China aan de gang is zei het in een mildere en andere vorm, maar nu voor Europa een dringende politieke crisis geworden en als het zo door gaat de uiteindelijke teloorgang van Europese waarden, normen en economie.
Bron: consortiumnews, RT, YoutTube
