Mladic veroordeeld, door een NAVO rechtbank?

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Het is een NAVO-rechtbank! ‘Voormalig Bosnisch-Servische bevelhebber Mladic schreeuwde dit uit, toen de VN-rechtbank hem een levenslange gevangenisstraf oplegde!

Het Internationaal Strafhof voor het voormalige Joegoslavië (ICTY) heeft woensdag zijn vonnis uitgesproken. De rechters bevonden Mladic schuldig, de meeste beschuldigingen dateren uit de oorlog van 1992-1995, inclusief het bloedbad van Bosnische moslimmannen en -jongens in Srebrenica. Mladic pleitte niet schuldig over alle aanklachten.

Rechter-generaal Alphons Orie zei dat de rechtbank vond dat de acties van Mladic tijdens de oorlog ” de meest gruwelijke daden” waren en neerkwamen op genocide. De rechtbank veroordeelde hem tot levenslang!

Mladic hoorde het vonnis vanuit een andere kamer, nadat hij door bewaking was meegenomen, na een uitbarsting van kritiek tegen de rechters. De voormalige generaal zei in de rechtszaal dat alles wat de rechters zeiden een leugen was, vertelde de zoon van de generaal, Darko. Volgens Darko Mladic zei zijn vader: “Dit zijn allemaal leugens, dit is een NAVO-rechtbank!”

De Joegoslavische oorlog

Sinds het overlijden van de president Josip Broz Tito in 1980 had het nationalisme binnen de Joegoslavische federatie vrij spel gekregen: in regionale deelrepublieken begonnen etnische groepen zich nationalistisch op te stellen. De Joegoslavische regering voelde zich bedreigd door de snelle ineenstorting van het Oostblok in 1989 en daarna, wat eveneens de chaos in het land vergrootte. Volgens de retoriek van het westen en de VS zouden de gevaarlijkste nationalistische ideeën komen van de Serviës: Slobodan Milošević, die daar aan de macht was gekomen, wilde alle Serviërs in Joegoslavië verenigen in een etnische Servische staat, was het nieuws.

Nooit is gekeken naar de kant van de Bosniërs en dan bedoel ik de Moslims. Tito had altijd voorkomen dat groepen zich profileren op hun geloof of etnische achtergrond.

Bosnië

De Bosnische autonome-regering had op 29 februari en 1 maart 1992 een referendum uitgeschreven met de vraag of Bosnië en Herzegovina onafhankelijk moest worden. De Bosnische Kroaten en Bosniakken ( moslims) stemden in meerderheid voor onafhankelijkheid. De Bosnische Serviërs boycotten deze verkiezingen; zij waren tegen onafhankelijkheid en vonden dat het referendum ongrondwettelijk was. Aangezien de meerderheid van de uitgebrachte stemmen in het referendum voor onafhankelijkheid was, riepen de Bosnisch-Kroatische en moslim-parlementsleden op 5 april 1992 de onafhankelijkheid uit. Als reactie hierop riepen de Bosnische Serviërs op 7 april 1992 een eigen republiek uit, de Servische Republiek (Republika Srpska), en claimden ze ook grote gebieden elders in het land waar de Serven vroeger een meerderheid zouden zijn geweest, maar als gevolg van een genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog een minderheid waren geworden. Tercht toch zou je denken? Als de ene group het claimt, moet de andere het ook kunnen! Maar zo werkt het niet in het westen/NAVO en VS, er wordt altijd een politiek van heers en verdeel, groepen, m.n. geloofsgroepen tegen elkaar opzetten, in dit geval waren de Moslims favoriet en niet de Christelijke Orthodoxe Serven.

De Bosniakken zijn voor het eerst in een aantal documenten in het middeleeuwse Bosnië genoemd, onder de naam Bošnjani.

Tijdens de Ottomaanse overheersing van de Balkan, voornamelijk in de 16e en 17e eeuw, werden de Bosniakken door de islam beïnvloed. Dit gebeurde veelal uit economische motieven maar ook doordat jonge jongens werden ingelijfd in het Ottomaanse leger. Na de val van het Ottomaanse Rijk werden Bosniakken in veel gevallen onderdrukt doordat zij als collaborateurs met de Ottomaanse Turken werden gezien. Dit kwam onder andere omdat de troepen van het Ottomaanse Rijk voor een deel uit Bosniakken bestond. Bosniakken zijn hoofdzakelijk Slavische moslims en behoren overwegend tot het soennisme.

Tijdens de Tito jaren werd hun religie, niet alleen bij hen maar ook bij de andere groepen op de achtergrond gezet, er was een duidelijke scheidng van kerk en staat. Tot de dood van Tito en de inmenging van de VS en NAVO.

De Bosnische moslims radicaliseerde, nog niet op het niveau van IS, dat is gezien de tijd waarin het gebeurde niet mogelijk. Maar een vaststaand feit is dat oorlog mensen radicaliseert dus ook de moslims.

Mladi Muslimani, vertaald ‘Jonge Moslims’ een organisatie opgericht in 1939 door een groep studenten, waaronder Alija Izetbegovic (de latere premier van Bosnië-Herzegovina). Zij werden bemoeilijkt in het uitoefenen van hun religie tijdens de TITO regering van Joegoslavië en kwamen hiertegen in opstand. Dat deden ze door het verspreiden van kranten en het organiseren van activiteiten. Veel leden zijn opgepakt, destijds.

Veel mensen zeggen Bosnië is en was eigenlijk klein Turkije in Joegoslavië.

De Turken hebben tijdens het Ottomaanse rijk een lange tijd in de Balkan gerisideerd, met als doel de Islam te verspreiden. Vandaar ook de grote liefde van Bosniërs ten opzichte van Turken en Turkije. Als je in het oude deel van het centrum komt is het net klein Istanbul! Het ruikt er zelfs net als in Turkije. Het enige verschil is dat de mensen een ander uiterlijk en andere taal hebben.

Hier ligt dus ook de wortel van de oorlog en moet niet alleen bij de Serviërs worden gezocht, als de ene groep radicaliseert, zal de andere het ook doen, daar speelt de VS altijd handig op in, ook heeft onze “revolutie”maker Bernard Henry Levy, i.s.m. Soros, de regio, voor de oorlog bezocht en dan weet je wel hoe laat het is!

Wat mij absoluut blijft verbazen, of eigenlijk weer niet is de parijdigheid van de EU/NAVO en VS ten aanzien van de Moslims. Maar “geheime”krachten achter hoog geplaatse figuren zoals Muhamed  Sacirbey ( 1956), een Bosnisch advocaat, businessman en diplomaat hebben dit gepromoot. Sacirbey kreeg bekendheid in de jaren negentig toen Bosnië en Herzegovina hem tot ambassadeur van de Verenigde Naties verkozen. Sacirbey diende ook kort als de Bosnische minister van Buitenlandse Zaken. Bij de VN werkte Mabel-Wisse Smit, huidige prinses en weduwe van prins Friso en ex-geliefde van Muhamed Sacirbey, zo is alles met elkaar verbonden en zie je een beetje de voorliefde voor Moslims in Bosnië.

Wat ik hiermee wil aantonen is dat beide partijen gevochten hebben, geradicaliseerd zijn, maar de volgens vele verslagen en rapporten, de Serviërs graag een eenheid in het land wilden, je kunt het vergelijken met Syrië, daar is het gelukt, maar Joegoslavië was te zwak en had destijds geen ondersteuning van Boris Jeltzin, voormalig President van Rusland, die Rusland uitverkocht heeft aan oliechargen en het westen!

Dus Mladic heeft gelijk als hij schreeuwt dat het een NATO rechtbank is, de andere kant is niet vertegenwoordigd, het is een eenzijdig vonnis, zoals het altijd is bij het ICC.

Als er echt rechtvaardigheid is zouden er van “beide”kanten recht gesproken moeten worden, door een onafhankelijke rechter en rechtbank!

Kroatië

De oorlog in Kroatië ging om de Kroatische Krajina, een etnisch Servisch gebied binnen Kroatië dat zich eenzijdig onafhankelijk had verklaard van Zagreb.

Toen Kroatië zich onafhankelijk verklaarde van Joegoslavië – dat was op 25 juni 1991 – werd  Franjo Tudjman als president gekozen. De in Kroatië woonachtige Serviërs, ongeveer 250.000, zagen dit als een anti-Servisch complot van de Kroatische regering.

Toen de Kroatische regering een referendum over onafhankelijkheid van de in de Kroatische Krajina woonachtige Serviërs onwettig verklaarde, leidde dit ertoe dat partijleider Milan Babić het Onafhankelijk Servisch District (Servisch: Srpska Autonomna oblast, of SAO) opzette. Hij richtte milities op en stelde wegblokkades in, waardoor de Kroatische kustregio Dalmatië van de rest van het land werd afgesneden.

Pas in 1995 werd het Kroatische regeringsgezag er hersteld via operatie Storm, waarin het Kroatische leger de Servische milities versloeg en Knin bezette. In een uitbarsting van geweld vluchtten ruim 200.000 etnische Serviërs uit de Krajina naar Bosnië of Servië.

Sinds de dag van vandaag is er onrust in bepaalde gebieden, mede door de onrust in het midden-oosten, oorlogen en IS. Er zijn trainingskampen gevonden, diep in Bosnië en vele terroristen (Moslim) vochten mee met IS.

Bron: RT, Wikipedia, ICC