DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33
SPUTNIK – Neil Clark
De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra heeft toegegeven dat hij gelogen heeft over een bijeenkomst in 2006 waarin president Poetin zou hebben gesproken over het willen opbouwen van een ‘Groot Rusland’, de ontmoeting zou hebben plaatsgevonden in een datcha (buitenhuis) van president Poetin.
Maar eigenlijk net zo schokkend was het antwoord van de Nederlandse premier. Mark Rutte, sinds 2010 verantwoordelijk voor zijn land, was al twee weken eerder op de hoogte gebracht van de leugens van Zijlstra, maar heeft hem niet ontslagen. Niet alleen dat, hij verdedigde zijn minister van Buitenlandse Zaken in het Parlement door te zeggen dat zijn opmerkingen de realiteit weerspiegelden.
https://twitter.com/HaraldDoornbos/status/963057739525222403
Als je kijkt naar wat Rusland in de afgelopen 10-15 jaar heeft gedaan, het beleid dat ze gevolgd hebben, moet je zeggen dat het gericht is op expansie, “zei Rutte”.
Wat de vraag oproept: op welke planeet leeft Rutte? Het antwoord moet Planeet Neo-Conservatief of “schaduwregering” zijn. Want alleen daar zou je kunnen zeggen dat Rusland een beleid volgt dat gericht is op expansie – en niet de VS en haar bondgenoten.
Laten we kijken naar wat Rutte suggereert en 15 jaar teruggaan in de tijd. Februari 2003, de VS en het VK, hadden vier jaar eerder het voortouw genomen in het illegaal bombarderen van Joegoslavië en daarna Afghanistan binnengevallen in 2001, in deze bewust februari bereiden deze bondgenoten zich voor op nog een oorlog. Ondanks de miljoenen gewone burgers die demonstreren en ‘Niet in mijn naam”roepen, staan zij op het punt een illegale invasie in Irak te beginnen op frauduleuze gronden dat het land massavernietingswapens bezit die binnen 45 minuten zouden kunnen worden gelanceerd. Ondersteunde Rusland deze oorlog van agressie tegen een soevereine staat? Nee, het was ertegen. Poetin heeft zelfs de beweringen van het WMD belachelijk gemaakt en had gelijk.
In 2011 lanceerden de VS en haar NAVO-bondgenoten opnieuw een aanval, ditmaal op Libië. Was Rusland betrokken bij deze militaire operatie – waardoor het land in 2009, honderden jaren terug in de tijd ging en er totale anarchie uitbrak, het land met de hoogste economisch en sociale index in heel Afrika? Nogmaals, ‘Nyet’.
Vlak na Libië begonnen de VS en zijn bondgenoten massaal tussenbeide te komen in Syrië en steunden ze ‘rebellen’ – (nog steeds zijn er leugen na leugens in de media te vinden, nu bijvoorbeeld Ghouta) van wie velen banden hadden of banden hebben met Al-Qaida en andere hardcore militante groepen – om de seculiere regering in Damascus omver te werpen, een bondgenoot van Rusland.
Als Rusland zich hierdoor bedreigd voelde en het plan van de VS probeerde te blokkeren, dan is dat niet zo verrassend.
Eén voor een werden landen die bevriend waren met Moskou aangevallen.
En Rutte beschuldigt Rusland van expansionisme?
Terugkomend op de drang naar het oosten van Rusland. De beloften aan de ex-Sovjetleider Michail Gorbatsjov in het begin van de jaren negentig over de uitbreiding van de NAVO in de landen van het voormalig Warschaupact waren niet het papier waard waarop ze niet waren geschreven. De NAVO breidde zich uit, tot aan de grenzen van Rusland. Stel je eens voor dat het proces was omgekeerd – en dat het in 1991 de NAVO was en niet het Warschau Pact dat was ontbonden en dat de door Rusland geleide militaire alliantie de komende jaren helemaal tot aan de grenzen van de VS was gekomen, Mexico en Canada. Zou Mark Rutte zeggen dat opmerkingen over het bouwen van een ‘grotere VS de werkelijkheid weerspiegelden? Natuurlijk niet.
Om het nog erger te maken, zijn de zeer beperkte en terughoudende stappen die Rusland heeft ondernomen als antwoord op het agressieve beleid van het Westen, door de oorlogslobby, of schaduwregering, zoals ook Shell, waar getuige Jeroen van de Veer, destijds in 2006 wel op bezoek in de dacha van Poetin, worden afgeschilderd als daden van agressie, deze beperkte stappen.
Laten we terugdenken aan augustus 2008. Toen, onder de dekmantel van de opening van de Olympische Spelen in Beijing (tegenwoordig een politiek evenement, net als songfestival waar ik al eerder over schreef), lanceerde de door de VS gesteunde, Georgische leider Mikhail Saakashvili een aanval op de Zuid-Ossetische stad Tskhinvali en de daar gestationeerde Russische vredestroepen.
Saaskasvili, nu in Nederland, hij krijgt hier asiel, omdat hij getrouws is met een Nederlandse, die pretendeert alsof Oekraïne hem aan het hart gaat, terwijl hij Georgiër is en daar de boel heeft opgelicht! Foto Zwanebrug Rotterdam.
Rusland reageerde hierop door zijn troepen te sturen, maar interessant genoeg protesteerd de westerse landen het meest en ondersteunde Saaskasvili onder het mom ‘humanitaire interventies’ om burgers te redden en de acties van Rusland als ‘agressie’ aan de kaak te stellen. Zonder enige ironie zei president George W. Bush, de man die Irak had aangevallen en vernietigd een flagrante overtreding van het internationaal recht, dat de Russische ‘invasie van een soevereine staat’ in de 21e eeuw ‘onaanvaardbaar’ was. Je zou er onpasselijk van worden!
Nogmaals, het duurde niet lang voordat de NAVO/VS retoriek en leugens, hun versie de gebeurtenissen, als frauduleus werdt ontmaskerd. In 2009 verklaarde een EU-rapport: “Er is de vraag of het gebruik van geweld door Georgië in Zuid-Ossetië, te beginnen met de beschieting van Tskhinvali in de nacht van 7 op 8 augustus 2008, onder internationaal recht gerechtvaardigd was. Dat was het niet’. Het rapport stelde ook: Er was geen doorlopende gewapende aanval door Rusland vóór het begin van de Georgische operatie. Georgische claims van een grootschalige aanwezigheid van Russische strijdkrachten in Zuid-Ossetië voorafgaand aan het Georgische offensief op 7 en 8 augustus konden door de missie niet worden onderbouwd.
In 2014 kregen we de door de VS ondersteunde regimeverandering in Oekraïne. Senator John McCain en Victoria Nuland van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gingen naar Kiev om hun steun te betuigen aan anti-regeringsbetogers, ook Hans van Baalen, nu kandidaaat voor minister als Buitenlandse zaken, wat alles nog erger zal maken. Nogmaals, stel je eens voor hoe furieus met in Nederland zou zijn als vooraanstaande Russische politici naar New York waren gevlogen om steun aan de Occupy Wall Street-demonstranten te geven. De waarheid is dat ze niet eens het land in mogen (de Russen).
Met rechtse ultra-nationalisten neo-nazi’s die de voorhoede waren bij de anti-regeringsprotesten op het Maidan, was het geen verrassing dat de grote Russische minderheid zich bedreigd voelde door de ontwikkelingen.
Het volk van de Krim, de provincie die al bijna 200 jaar deel uitmaakte van Rusland voordat het door de Sovjetregering in 1954 aan de Oekraïense SSR werd overgedragen, stemde overweldigend JA in een referendum weer bij Rusland te horen, zoals het al eeuwen het geval was. Maar wederom werd deze defensieve actie – genomen als reactie op de gebeurtenissen in Kiev – beschreven als ‘Russische agressie’ of zelfs een ‘Russische invasie van Oekraïne’.
Vandaag dezelfde omkering van de waarheid als het gaat om de ‘dreiging’ van Rusland naar het westen. Er is grote aandacht wanneer Rusland zijn ‘oorlogsspelletjes’ speelt, maar minder wanneer de NAVO hetzelfde doet. Niet alleen is er geen historisch perspectief om uit te leggen waarom Russen angstig zouden kunnen zijn, namelijk dat 27 miljoen Russische en Sovjetburgers werden gedood in de Tweede Wereldoorlog na een invasie van de westelijke machten, waaronder NAZI Duitsland, die nu doodleuk met 21000 pantzers en militairen weer aan de grenzen staan, wat moeten de “oudere” Russen hier wel niet van denken? Weer die Duitser en weer de agressie uit het westen!
Sinds 2001 heeft de VS ongeveer 10 biljoen dollar uitgegeven aan ‘defensie’. Afgelopen december 2017, ondertekende president Trump een nieuwe wet die bijna $ 700 miljoen toestond voor defensie-uitgaven in het volgende fiscale jaar – een stijging van 4,7%.
In Syrië, hetzelfde. Het is de bedoeling dat we (bevolking van het westen) ons obsessief richten op de defensieve acties van het Russische leger ter ondersteuning van de belegerde seculiere regering ( kwaadaardige dictator Assad zoals hij volmondig in alle westerse MSM kranten en TV programma’s wordt beschreven) – maar niet op wat Rusland’s wettige interventie nodig heeft gemaakt: namelijk de pogingen van de VS en haar regionale bondgenoten (waaronder ook Nederland en nog steeds) om een regering omver te werpen.
Laten we het vrijgegeven geheime Amerikaanse inlichtingenrapport uit 2012 (sectie 8C) waarin letterlijk staat dat zij van plan waren samen met de NATO salafistisch vorstendom in Oost-Syrië op te richten’ bekijken en zien dat de VS en haar bondgenoten NATO oorlogen en regime-changes doorvoeren!
Op het moment dat Rusland in september 2015 in Syrië tussenbeide kwam, na een officieel verzoek om hulp van de Syrische regering, waren de genocidale, vrouwenhatende hoofdafhakkers van ISIS / Daesh gevaarlijk dicht bij Damascus. Nog steeds tot op de dag van vandaag, misschien noemen ze zich Fateh Al-Sham, Al-Nusra, Al-Queda, het maakt voor de Syriërs niets uit, het is hetzelfde, terroristen, gesteund door de VS/NATO.
“Daesh bedreigde de mogelijkheid om Damascus in te nemen. En daarom ging Rusland naar binnen”, bekende de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry zelf, op een gelekte band.
Het grote verhaal van de afgelopen 10-15 jaar in de geopolitieke internationale aangelegenheden is geen poging om een ’Groot Rusland’ te bouwen, maar de daadwerkelijke opbouw van een Grotere NAVO. Dat is het verhaal dat de realiteit weerspiegelt, omdat het waar is. Maar welke westerse politici, vraag ik me af, zullen de moed hebben om dit te zeggen? Momenteel geen één!
Bron: SPUTNIK – Neil Clark
https://www.nu.nl/buitenland/5145602/uitgezette-georgische-ex-president-saakasjvili-mag-oekraine-drie-jaar-niet-in.html
www.freesuriyah.eu
