Nieuwsbrief Pater Daniël, Qara, Syrië

Afbeeldingsresultaat voor pater daniel maes — **XIV/34**
**Vrijdag 30 augustus 2019**

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US
NL30 ABNA 0895 2288 31

Stichtende verhalen

In Qâra heeft een rijke Syriër een mooi huis gebouwd. Naast zijn huis heeft hij een modern sportcomplex aangelegd in dank aan de president en ter ere van de “martelaren”, nl. de vele soldaten en anderen die hun leven gegeven hebben voor de bescherming van het volk. Iedere groep en iedere persoon mag gratis het sprotcentrum gebruiken. Moge de Heer deze edelmoedige Syriër zegenen.

Het moslim gezin met drie kinderen dat mee verantwoordelijk is voor het terrein, leeft in het huis dat we achteraan hebben laten bouwen. Ze komen uit Quosseir en waren tijdens de verwoestingen daar gevlucht met drie getrouwde broers en hun oude moeder. We hebben hen toen hier opgenomen. Moeder is inmiddels gestorven en twee boers zijn met hun gezin teruggekeerd. Hij wilde bij ons blijven. Hun kinderen spelen met onze kinderen en nemen dikwijls deel aan de liturgische diensten. Zij kennen ook het Onze Vader en het Weesgegroet.

Deze week werd nog eens het verhaal verteld dat we vroeger al vernamen. In 2012 was het hier uiterst gevaarlijk en gedurende korte tijd ook heel moeilijk om aan eten te geraken. Op een avond toen de nood heel groot was en deze moslimfamilie honger leed, zei het jongste meisje: laten we bidden zoals de zusters bidden. En ze begon het Onze Vader en Weesgegroet te bidden. Nauwelijks had ze het gebed beëindigd of er werd geklopt op de deur. Twee soldaten kwamen brood brengen!

Inhoud van de container opgeslagen in de grote ruimte

Dinsdagavond bidden we na de vespers onmiddellijk de completen en iedereen gaat slapen. Deze nacht wordt namelijk een container verwacht en die moet onmiddellijk gelost worden. Om half elf arriveerde inderdaad een grote container vanwege “Entraide Internationale des Scouts de la Région de Cluses” (Frankrijk) met voeding (maggi, melkpoeder, confituur…), sanitair materiaal, schoenen, kleding, schoolgerief, vloeibare zeep… Om half drie in de morgen was de klus geklaard. Iedereen, volwassenen en kinderen, zusters en broeders hadden geholpen… behalve ik. Niemand wilde mij wakker maken, hoewel ik er graag bij was geweest. Eerlijk gezegd, de afwezigheid van een 80 plusser op de werkvloer en dan nog in een nachtploeg is nu ook niet het grootste verlies voor de economie van een land. Woensdagmorgen vernam ik dat deze dag als een soort rustdag gold omdat iedereen ’s nachts gewerkt had. Ik kan dus alleen foto’s geven van het materiaal zelf, zoals het opgestapeld werd in de grote zaal onderaan de nieuwbouw. En dat is nogal wat.

Overzicht van alles,behalve de confituur

Onze bisschop organiseerde deze week een tweedaagse in Rableh met de hulp van deskundige en bezielde religieuzen om goede catechisten te vormen. Twee medebroeders namen hieraan deel en genoten van de goede vorming.

Het klooster van de zusters is nog steeds als een bouwwerf. De vloeren zijn met een witte glibberige laag bedekt, waarmee de plaveien worden geschuurd. De muren worden proper gemaakt en het meubilair wordt opnieuw geschilderd. Vooral de refter en de kerk worden grondig bewerkt. De liturgische diensten worden hoofdzakelijk in de crypte gehouden en eten doen we op alle mogelijke en soms onmogelijke plaatsen.

Hoop doet leven

Na de belangrijke bevrijding van Khan Shaykhun gaat de strijd onverminderd verder. Tot heden hebben de terroristen, aangepord door hun westerse supporters ieder voorstel tot staakt-het-vuren en iedere onderhandeling hooghartig afgewezen. Ze beschouwden dit als een teken van onmacht van het Syrische leger. Ze hebben zich grondig vergist en moeten nu vaststellen dat het Syrische leger met hulp van zijn bondgenoten wel degelijk in staat is Idlib te bevrijden en het ook zal doen. De forse steun van de VS, Turkije en de NAVO aan de terroristen kan deze bevrijding bemoeilijken en tot een zware lijdensweg maken maar niet tegenhouden. Zij zullen zich uiteindelijk moeten terugtrekken. Hoe die bevrijding vordert kun je beter volgen met de berichten, de uitgebreide uitleg en de video’s die je achteraan in overvloed krijgt. Ik geef enkel iets weer van de sfeer en de hoop die hier heerst. Ook onze Zwitserse vrienden die weer enkele dagen bij ons zijn en langs Damascus passeerden getuigen dat het leven daar steeds normaler wordt. De soeks zijn weer overvol. Bovendien werd op 29 augustus in Damascus de 61^e Internationale Handelsbeurs geopend door de eerste minister, Imad Khamis, in naam van president Bachar al Assad. Deze loopt tot 6 september met 38 deelnemende Arabische en andere landen. Het is een platform om Syrische producten te promoten en economische, culturele en sociale vernieuwing te bevorderen. De opening begon met de nationale hymne en een schitterende choreografie. Imad Khamis zei dat terroristen, de VS en Turkije wel een bedrijf kunnen stelen en vernietigen maar zelfs na 9 jaar oorlog niet de hoop van het volk. Na de soldaten zullen nu de arbeiders, boeren, handelaren en burgers hun moed en inzet tonen. Inmiddels had Feng Biao, de Chinese ambassadeur al laten weten dat de Amerikaanse dreigingen zijn land niet zullen beletten om met 58 bedrijven hier aanwezig te zijn. Verder beloofde hij ook de verdere steun in de strijd tegen het terrorisme. Ten slotte zal China ook 800 miljoen Yuan geven voor de opleiding van Syriërs op verschillende terreinen om mee te werken aan de heropbouw van het land. Hallo Europa en Amerika, kan er geen percentje van uw “humanitaire hulp” voor terroristen af voor het Syrische volk?

En dit nog