President al-Assad in een interview met Rossiya Segodnya News : de oorlog is nog niet voorbij … het elimineren van terroristen heeft prioriteit

Assad on Europe's concerns about the refugees | European Migrant Crisis |  Know Your Meme
Damascus -president Bashar al-Assad bevestigde dat de oorlog tegen het terrorisme nog niet over is, aangezien terroristen nog steeds sommige delen van Syrië bezetten en nog misdaden en moorden plegen. De president voegde er in een interview met het Russische Rossiya Segodnya News aan toe dat de aanwezigheid van de VS en Turkije op Syrische grondgebied een bezetting is die moet worden gestopt en de partijen moeten worden verdreven.

Het volledige interview

Vraag 1: Meneer de President, ik dank u hartelijk dat u ons deze gelegenheid hebt gegeven om dit interview te houden, terwijl we ons herinneren dat vijf jaar geleden de Russische hulp naar Syrië kwam. Dus, na vijf jaar Russische militaire operatie, kunt U dan zeggen dat de oorlog in Syrië nu voorbij is?

President Assad: Nee, zeker niet. Zolang er terroristen zijn die sommige delen van ons land bezetten en misdaden en moorden plegen, is het nog niet voorbij, en ik denk dat hun ‘opdrachtgevers’ erop gebrand zijn om het nog lang te laten voortduren. Dat is wat we geloven.

Vraag 2: Welke momenten van de heldendaden van de Russen herinnert u zich ? Welke van hen vindt U het waard om bijvoorbeeld aan uw kleinkinderen te vertellen?

President Assad: Het zijn er zo veel, en ik herinner me er natuurlijk een paar. Na vijf jaar van de samenwerking tussen het Syrische en het Russische leger in een deze brutale gemene oorlog, denk ik dat heldendom een ​​collectieve daad aan het worden is; het is niet individueel, het zijn niet alleen een paar gevallen van heldendom. Als je bijvoorbeeld denkt aan de piloten van militaire vliegtuigen – de luchtmacht, Russische piloten vlogen dagelijks over de gebieden van de terroristen, waarbij ze hun leven riskeerde, paar vliegtuigen zijn daadwerkelijk neergeschoten door de terroristen. Als je het hebt over de andere officieren en soldaten, zij ondersteunen het Syrische leger niet in de achterste linies, maar staan in de frontlinies en als gevolg daarvan zijn vele Russische soldaten gesneuveld. Wat ik mijn kleinkinderen op een dag ga vertellen, gaat niet alleen over dit heldendom, maar ik ga ook praten over deze gemeenschappelijke waarden die we in onze beide legers hebben en die ons tot broeders hebben gemaakt hebben tijdens deze brutale oorlog; deze nobele waarden, trouw aan hun doelen, die burgers verdedigen, de onschuldigen verdedigen. Veel dingen zijn er om over vertellen van wat er gebeurd is in deze oorlog.

Vraag 3: En welk moment is voor U een keerpunt tijdens dit conflict, tijdens deze oorlog?

President Assad: Het is nu bijna tien jaar geleden dat de oorlog begon, dus we hebben veel keerpunten gehad die ik kan allemaal kan noemen, niet slechts één. De eerste is in 2013 toen we begonnen met het bevrijden van veel gebieden, vooral het midden van Syrië, van al-Nusra. Toen, in 2014, was het in de andere richting toen ISIS plotseling verscheen met Amerikaanse steun en ze tegelijkertijd een zeer belangrijk deel van Syrië en Irak bezetten; destijds begonnen de terroristen andere gebieden te bezetten, omdat ISIS in staat was het Syrische leger af te leiden van het vervullen van zijn missie om het westelijke deel van Syrië te bevrijden. Het andere keerpunt was toen de Russen in 2015 naar Syrië kwamen en we samen veel gebieden begonnen te bevrijden. In die fase, nadat de Russen naar Syrië waren gekomen om het Syrische leger te steunen, zou ik zeggen dat het keerpunt de bevrijding van het oostelijke deel van Aleppo was; vanaf dat punt begon hier de bevrijding van andere gebieden in Syrië. Het was belangrijk vanwege het belang van Aleppo en omdat het het begin was van de bevrijding – de grootschalige bevrijding, die later doorging naar Damascus, naar de rest van Aleppo, andere gebieden in het oostelijke deel van Syrië en het zuidelijke gedeelte. Dit zijn dus de belangrijkste keerpunten. Als je ze samenvoegt, zijn ze allemaal strategisch en hebben ze allemaal de loop van deze oorlog veranderd.

Vraag 4: Ik kom nu op het actuele nieuws, wij in Rusland volgen net als u, wat er gebeurt in de regio van het Armeense en Azerbeidzjaanse conflict en Turkije speelt daar zeker een rol. Is het negatief of positief, dat is niet aan mij om te oordelen, maar ik zou u willen vragen naar het beleid van Turkije en Erdogan. Waarom heeft Turkije de afgelopen jaren geprobeerd zijn internationale invloed te maximaliseren? We zien allemaal zijn aanwezigheid in Libië, zijn interventie in Syrië, territoriale geschillen met Griekenland en de nu openlijke steun aan Azerbeidzjan. Wat vind U van dat soort gedrag van Ankara en Erdogan persoonlijk en moet de internationale gemeenschap meer aandacht besteden aan dit soort neo-othmanisme?

President Assad: Laat ik erg duidelijk zijn; Erdogan heeft terroristen in Syrië gesteund, hij heeft terroristen in Libië gesteund en hij was de belangrijkste aanstichter en initiator van het recente conflict dat gaande is in Nagorno-Karabach tussen Azerbeidzjan en Armenië. Dus ik zou zijn gedrag om verschillende redenen als gevaarlijk willen noemen. Ten eerste omdat hij het gedrag van de Moslimbroederschap weerspiegelt; De Moslimbroederschap is een terroristische extremistische groepering. Ten tweede, omdat hij in verschillende gebieden oorlog creëert om zijn eigen publieke opinie in Turkije af te leiden van zijn focus op zijn gedrag in Turkije, vooral na zijn schandalige relaties met ISIS in Syrië; iedereen weet dat ISIS vroeger Syrische olie via Turkije verkocht onder de paraplu van de Amerikaanse luchtmacht en natuurlijk de betrokkenheid van de Turken bij de verkoop van deze olie. Dit is dus zijn doel, en dit is gevaarlijk. Dus of de internationale gemeenschap het nu wil weten of niet, het woord ‘internationale gemeenschap‘ is in werkelijkheid maar een paar landen: de grote mogendheden en rijke landen, laten we ze de beïnvloeders op de politieke arena noemen. De meerderheid van deze internationale gemeenschap is medeplichtig aan Turkije bij het steunen van de terroristen. Dus ze weten wat Turkije doet, ze zijn blij met wat Turkije doet, Turkije is de lange arm voor deze landen bij het vervullen van hun beleid en aspiraties in deze regio. Dus nee, we kunnen helemaal niet vertrouwen op de internationale gemeenschap. U kunt op het internationale recht vertrouwen, maar het bestaat niet omdat er geen instelling is om het internationale recht te implementeren. We zijn dus afhankelijk van onszelf in Syrië en van de steun van onze vrienden.

Vraag 5: Meer over dit conflict. Er waren berichten dat enkele terroristen van de groepen die eerder in Syrië vochten, nu worden en zijn overgebracht naar dit conflictgebied tussen Armenië en Azerbeidzjan. Kunt u dat bevestigen? Heeft U informatie over de strijders die van Syrië naar… gaan?

President Assad: We kunnen het zeker bevestigen, niet omdat we het ultieme bewijs hebben, maar soms, als je geen bewijs hebt, heb je indicatoren. Turkije gebruikte terroristen uit verschillende landen in Syrië. Ze gebruikten dezelfde methode als in Libië; ze gebruikten Syrische terroristen in Libië, misschien met andere nationaliteiten. Het is dus vanzelfsprekend en zeer waarschijnlijk dat ze die methode in Nagorno-Karabach gebruiken, want zoals ik al eerder zei, zij zijn degenen die dit probleem, dit conflict, begonnen zijn; ze moedigden dit conflict aan. Ze willen iets bereiken en gebruiken dezelfde methode. We kunnen dus met zekerheid zeggen dat ze terroristen die uit Syrische en andere nationaliteiten terroristen bestaan, in Nagorno-Karabach inzetten.

Vraag 6: Laten we nu kijken naar de relaties tussen onze landen, Rusland en Syrië. Zijn er plannen voor ontmoetingen met president Poetin?

President Assad: We hebben regelmatig contact, voornamelijk via de telefoon, wanneer er iets nieuws gebeurt of wanneer er behoefte is aan deze gesprekken. Natuurlijk gaan we praten in de toekomst, en zullen we elkaar ontmoeten in de toekomst, maar dat hangt af van de politieke situatie met betrekking tot Syrië. En zoals je nu weet is door het Coronavirus de hele wereld verlamd, dus in de nabije toekomst denk ik dat het gesprek aan de telefoon zal zijn.

Vraag 7: En wilt u de kwestie van de nieuwe kredieten voor Syrië aan de orde stellen? Voor nieuwe leningen om het land op te bouwen?

President Assad: Voor onze economische situatie is het erg belangrijk om leningen te zoeken, maar tegelijkertijd moet men deze stap niet nemen zonder de lening terug te kunnen betalen. Anders wordt het een last en wordt het een schuld. Het heeft dus twee aspecten. Praten over leningen zit in onze gedachten en we hebben het besproken met onze Russische tegenhangers, maar we moeten ons voorbereiden op een dergelijke stap voordat we het serieus nemen, of laten we zeggen in de praktijk brengen.

Vraag 8: Onlangs kwam er een delegatie uit Rusland en de vice-premier Borisov was hier. Is Syrië geïnteresseerd in het kopen van luchtafweersystemen zoals S-400 of wil het graag extra S-300 systemen?

President Assad: Eigenlijk zijn we twee jaar geleden begonnen met een plan om ons leger te upgraden en het is vanzelfsprekend dat we deze upgrade gaan doen in samenwerking met het Russische ministerie van Defensie, want al decennia lang is ons leger volledig afhankelijk van Russische bewapening. Maar er zijn prioriteiten, het zijn niet per se de raketten, misschien zijn er andere prioriteiten met betrekking tot het conflict aan de grond. Er is dus een volledig plan, maar we moeten volgens deze prioriteiten handelen. Meestal praten we niet over de details van onze militaire plannen, maar in het algemeen, zoals ik al zei, is het de bedoeling om het leger te upgraden.

Vraag 9: U volgt zeker de presidentiële campagne in de Verenigde Staten. Hoopt u dat de nieuwe Amerikaanse president, ongeacht de winnaar, het sanctiebeleid ten aanzien van Syrië zal herzien?

President Assad: We verwachten meestal geen ‘echte’ presidenten bij de Amerikaanse verkiezingen, we verwachten alleen CEO’s; omdat je een zeg maar schaakbord hebt, dit bord, VS schaakbord bestaat uit lobby’s, grote bedrijven zoals banken en natuurlijk de wapenlobby, ook de olie, enz. Dus wat je hebt is een CEO en deze CEO heeft niet het recht of de autoriteit om te beoordelen; hij moet implementeren. En dat is wat er met Trump gebeurde toen hij president werd na de verkiezingen -!

Journalist: Hij was jaren daarvoor een ‘echte’ CEO!

President Assad: Precies! Hij was sowieso een CEO. Hij wilde zijn eigen beleid volgen of nastreven en hij betaalde bijna de prijs – u herinnert zich de kwestie van de afzetting (impeachment)? Voor de verkiezingen moest hij zich inhouden en een goede campagne voeren. Dus daarom zei ik dat ik geen president verwacht, maar een CEO. Als je het wilt hebben over het wijzigen van het beleid, opheffen van sancties – het beleid zal niet wijzigen. De CEO zal veranderen, maar hij heeft geen macht hij is slecht een marionet, het bestuur is nog steeds hetzelfde, dus verwacht niets.

Vraag 10: Wie is dit bestuur of de echte macht? Wie zijn deze mensen?

President Assad: Zoals ik al zei, dit bestuur bestaat uit de lobby’s, dus ze implementeren wat ze willen, ze controleren het congres en de media, enz. Er is dus een alliantie tussen die verschillende eigen belangen ‘bedrijven’ in de VS.

Vraag 11: Trump beloofde de Amerikaanse troepen uit Syrië terug te trekken, maar dat is niet gelukt. Nu is hij genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede. Denk je dat als hij erin slaagt Amerikaanse troepen naar huis te brengen, hij die Nobelprijs voor de vrede zal krijgen?

President Assad: hij is genomineerd (lach)?

Journalist: Ja hij is genomineerd.

President Assad: ik wist hier niets van. Als je het wilt hebben over nominatie voor vrede, vrede gaat niet alleen over het terugtrekken van je troepen; het is een stap, het is een goede stap en het is een noodzakelijke stap. Maar vrede gaat over je beleid, het gaat over je gedrag. Het betekent stoppen met het bezetten van landen, stoppen met het omverwerpen van regeringen alleen omdat ze niet willen meewerkenmet het VS beleid, met het creëren van chaos in verschillende delen van de wereld. Vrede is het volgen van de internationale wetgeving en het ondersteunen van het Handvest van de Verenigde Naties, enz. Dit is vrede, dit is wanneer je de Nobelprijs voor de vrede verdient. Obama had deze prijs; hij was net gekozen en hij had niets gedaan. De enige prestatie die hij op dat moment had, was misschien dat hij van zijn huis naar het Witte Huis verhuisde en daarrvoor een Nobelprijs kreeg. Dus ze zouden het aan Trump geven voor iets soortgelijks. Ik weet niet wat het is, maar zeker geen vrede.

Vraag 12: Trump vertelde onlangs dat hij van plan was u persoonlijk te elimineren en dat de chef van het Pentagon, Mattis, hem overhaalde om dit niet te doen. Wist u daar destijds van en zijn er maatregelen genomen om dit te voorkomen?

President Assad: moord is het Amerikaanse modus operandi, dat is wat ze de hele tijd doen, decennia lang, overal, in verschillende gebieden in deze wereld, dit is niet iets nieuws. Je moet dus in gedachten houden dat dit soort plannen altijd om verschillende redenen heeft bestaan. We moeten dit verwachten in onze situatie in Syrië, met dit conflict, met de Amerikanen, zij bezetten ons land en steunen de terroristen. Het wordt verwacht; zelfs als u geen informatie heeft, zou het vanzelfsprekend moeten zijn. Hoe voorkom je het? Het gaat niet per se om het incident – het gaat niet om dit plan met betrekking tot deze persoon of deze president, het gaat om het gedrag. Niets zal de Verenigde Staten ervan weerhouden om dit soort wrede acties of daden te plegen, tenzij er een internationaal evenwicht is waar de Verenigde Staten niet weg kunnen komen met hun misdaden. Anders gaan ze door met deze moorden in verschillende landen en gebieden, niets houdt het tegen!

Vraag 13: Zijn er tijdens uw presidentschap nog andere pogingen ondernomen om u te vermoorden?

President Assad: Niet dat ik weet, maar zoals ik al zei, het is duidelijk dat ze veel pogingen zouden hebben kunnen gedaan, of misschien plannen om nauwkeuriger te zijn. Ik bedoel, laten we zeggen, ze waren actief of in de wacht? Niemand weet het.

Vraag 14: Nu keer ik terug naar de situatie in Syrië, gaat u zich kandidaat stellen voor het presidentschap in het jaar 2021?

President Assad: Het is nog te vroeg om erover te praten, want we hebben nog een paar maanden te gaan. Ik ga deze beslissing begin volgend jaar nemen.

Vraag 15: Heeft u president Alexander Loekasjenko (wit-Rusland) gefeliciteerd met zijn inauguratie in Wit-Rusland en ziet u overeenkomsten tussen de politieke technologieën (color-revolutie) die door het VK en de VS werden gebruikt om de Wit-Russische oppositie te steunen, werden dezelfde methoden gebruikt tegen Syrië tegen de Syrische staat? Door een informatieoorlog?

President Assad:  Ik heb president Loekasjenko een felicitatiebrief gestuurd en dat is normaal. Met betrekking tot wat er in Wit-Rusland gebeurt: ongeacht de overeenkomsten tussen de twee landen – Syrië en Wit-Rusland – of de verschillen, ongeacht of je een echt conflict hebt of een kunstmatig conflict in een land, het Westen – zolang het niet zijn hegemonische beleid over de hele wereld veranderd- zal het zich (VS,VK,NATO) overal ter wereld inmengen. Als je een echt probleem hebt in je land, of het nu klein of groot is, zal het je verstoren. En als het binnenlands is, zullen ze het internationaal maken, alleen maar om zich in te mengen in jouw zaken. Als je geen problemen hebt, zullen ze hun best doen om problemen te creëren en ze weer internationaal te maken om zich met je zaken te bemoeien. Dit is hun beleid.

Het gaat er dus niet om wat er in Wit-Rusland gebeurt. Net als elk ander land, Syrië, Wit-Rusland, uw land Rusland, heeft elk land zijn eigen problemen. Heeft het Westen het recht om tussenbeide te komen of niet? Dat is waar we ons tegen moeten verzetten. Dus, terugkomend op je vraag, ja, het is hetzelfde gedrag, het is dezelfde strategie, het is dezelfde tactiek. Het enige verschil is de methode, verschillende methodes. Ze gebruiken een bepaalde methode voor Rusland weer andere voor Venezuela, een andere voor Syrië, enzovoort. Het gaat dus niet om Wit-Rusland; het gaat over het gedrag van het Westen en het gaat over hun strategie voor de toekomst, omdat ze denken dat met de opkomst van Rusland en met de opkomst van China, of de opkomst van andere machten over de hele wereld, dit is een existentiële bedreiging voor hen. De enige manier om deze bedreiging tegen te gaan of het hoofd te bieden,voor hen, is door chaos over de hele wereld te creëren.

Vraag 16: U heeft het Coronavirus al genoemd en het heeft de hele mensheid getroffen. Was iemand van de overheid besmet, of misschien u persoonlijk?

President Assad: Godzijdank, nee. En ik denk niet dat iemand van onze regering besmet is!

Vraag 17: Dat is goed nieuws. En zou u persoonlijk het Russische vaccin willen nemen?

President Assad: Natuurlijk zou iedereen onder deze omstandigheden graag ingeënt willen worden tegen dit gevaarlijke virus. Maar ik denk dat het nog niet beschikbaar is voor de internationale markt, maar we gaan het bespreken met de Russische autoriteit wanneer het internationaal beschikbaar is om vaccins voor de Syrische markt te hebben. Het is zeer belangrijk.

Journalist: Ja, en de Russen hebben al gesuggereerd dat het beschikbaar kan zijn voor onze internationale partners …

President Assad: Ze zeiden dat het in november misschien beschikbaar zou kunnen zijn.

Vraag 18: Dus u vraagt om het Russische vaccin?

President Assad: Ja, zeker, het is in deze tijden een noodzaak.

Vraag 19: En voor welk aantal?

President Assad: Dat hangt af van hoeveel er beschikbaar is en we moeten het aantal dat we nodig hebben bespreken met de gezondheidsautoriteit in Syrië.

Vraag 20: U gaat dus uitvoerige onderhandelingen voeren met de Russische autoriteiten.

President Assad: Absoluut, natuurlijk. Iedereen in Syrië vraagt naar het Russische vaccin en wanneer het beschikbaar zal zijn.

Vraag 21: Nu, gezien de achtergrond van de uitbraak van de pandemie, bestaat de eis van het Syrische volk om de grondwet te wijzigen nog steeds? Omdat het Coronavirus een nieuw paradigma in de wereld heeft gecreëerd, en zeker in de politiek. De problemen en de besprekingen in Genève doen dus twijfels rijzen over de vraag of de noodzaak om de grondwet te wijzigen nog steeds bestaat. Hoe denkt U daarover?

President Assad: Nee, er is geen verband tussen het Coronavirus en de Syrische grondwet. We hebben de grondwet in 2012 gewijzigd en nu bespreken we de grondwet in de besprekingen in Genève. We hebben bijna een maand geleden een onderhandelingsronde gehad. Het Coronavirus heeft die rondes vertraagd, maar het heeft ze niet gestopt.

Uiteindelijk zijn de onderhandelingen in Genève een politiek spel, het is niet waar het publiek – de Syriërs – op gefocust zijn. Het Syrische volk denkt niet aan de grondwet, niemand heeft het erover. Ze maken zich zorgen over de hervormingen die we moeten doorvoeren en het beleid dat we moeten veranderen om ervoor te zorgen dat aan hun behoeften wordt voldaan. Dit is waar we het nu over hebben, waar we ons zorgen over maken en waar de regering haar inspanningen op richt.

Vraag 22: Dus u zegt dat de besprekingen in Genève moeten worden voortgezet en dat de grondwet op de agenda moet staan en dat er nog meer discussies moeten zijn?

President Assad: Ja, natuurlijk. We zijn begonnen en gaan de komende weken door.

Vraag 23: Zal Syrië besluiten een proces tegen de Witte Helmen te voeren, en denkt u dat er een soort internationaal onderzoek of tribunaal moet komen naar hun activiteiten en misdaden, waarschijnlijk onder de paraplu van de VN?

President Assad: Als er een misdaad is, laat je het mes of het wapen niet berechten, maar stuur je de crimineel voor de rechter. In dit geval zijn de witte helmen slechts het gereedschap of het middel – het wapen dat voor terrorisme is gebruikt. Ze zijn gemaakt door het Verenigd Koninkrijk, ondersteund door de Verenigde Staten en natuurlijk Frankrijk en andere westerse landen, en rechtstreeks door Turkije gebruikt. Al deze regimes zijn de echte oprichters van de witte helmen, dus ze moeten zelfs vóór de witte helmen zelf verantwoordelijk worden gehouden. De vraag is nu: hebben we internationale wetten om dergelijke procedures te volgen? Nee, dat doen ze niet. Anders zouden de Verenigde Staten niet wegkomen met hun misdaden in bijvoorbeeld Irak, Jemen of andere gebieden. Niet alleen de Verenigde Staten, maar ook Frankrijk, het VK en verschillende landen, en de VS in Syrië. Maar uw land beschikt niet over deze instellingen die dergelijke wetten zouden kunnen implementeren, zoals ik eerder al zei. Dus nee, we moeten ons meer richten op de daders, de echte daders, de echte opdrachtgevers. Het zijn de westerse landen die deze marionetten gesponsord hebben.

Vraag 24: Maar moeten er concrete stappen worden gezet in de richting van de Witte Helmen? Omdat ze nog steeds actief zijn?

President Assad: Ja, het zijn natuurlijk criminelen. Iets anders kan ik er niet van maken. Voordat ze de Witte Helmen waren, waren ze terroristen bij al-Nusra; er zijn video’s en foto’s van deze criminelen, dus ze moeten in Syrië worden berecht. Maar als je het hebt over de witte helmen als instelling of groep, dan is het gesponsord en opgericht door het Westen. Het zijn dus criminelen als individuen, maar de witte helmen is een westerse organisatie – een extremistische terroristische organisatie – met de grondbeginselen van al-Nusra, de terroristische groep!

Vraag 25: U zegt dat de aanwezigheid van het Amerikaanse en Turkse leger in Syrië illegaal is. Wat gaat u doen om het te stoppen?

President Assad: Het is een illegale bezetting en in deze situatie moeten we twee dingen doen: ten eerste het wegnemen van het excuus dat ze voor deze bezetting hebben gebruikt, namelijk de terroristen – in dit geval ISIS. Het grootste deel van de wereld weet nu dat ISIS is gemaakt door de Amerikanen (getraind in kamp Bucca – Irak) en door hen wordt gesteund; ze geven hun missies, net als bij alle Amerikaanse troepen. U moet het excuus wegnemen, dus het uitschakelen van de terroristen in Syrië is prioriteit nummer één voor ons. Daarna, als zij, de Amerikanen en de Turken, niet vertrekken, is het natuurlijke dat zal gebeuren, het volksverzet. Dit is de enige manier; ze zullen niet vertrekken via discussie of via internationaal recht, aangezien het niet bestaat. Je hebt dus geen andere middelen dan verzet en dit is wat er in Irak gebeurde. Waarom trokken de Amerikanen zich in 2007 terug? Het was vanwege het volksverzet in Irak.

Vraag 26: Wat vindt u van de overeenkomst tussen de VS en de Syrische Koerden met betrekking tot het winnen van olie? En gaat u er maatregelen tegen nemen?

President Assad: Dit is diefstal en de enige manier om deze diefstal te stoppen, is door je land te bevrijden. Als je het niet bevrijdt, zal geen enkele maatregel hen ervan weerhouden dit te doen, omdat het dieven zijn, en je kunt een dief niet stoppen tenzij je hem in de gevangenis stopt of je hem op de een of andere manier afschrikt door hem te isoleren uit het gebied waar hij zijn overval kan plegen . Dus hetzelfde moet worden gedaan met die dieven, de Koerden en de VS. Ze moeten uit deze regio worden verdreven; dit is de enige manier. En de Syrische regering moet elk deel van Syrië controleren, zodat de situatie weer normaal wordt.

Vraag 27: Hoe beoordeelt u de situatie in Idlib? Hoe gaat Syrië het probleem van het verdrijven van terroristen daar oplossen en hoeveel van hen vechten daar nu, hoeveel terroristen, naar uw inschatting?

President Assad: Sinds 2013 hebben we een bepaalde, laten we zeggen, methodologie aangenomen bij het omgaan met deze gebieden waar de terroristen voornamelijk de burgers of de steden controleren. We geven ze de kans om hun wapens in te leveren en in ruil daarvoor krijgen ze amnestie van de regering; dat is in veel gebieden in Syrië gelukt. Maar als ze geen verzoening zoeken en zich niet overgeven, moeten we ze militair aanvallen dat is wat er is gebeurd in elk gebied dat we sinds 2013 hebben bevrijd. Deze methodologie is van toepassing in de gebieden waar er nationale verzoeningen waren en de strijders Syriërs waren. Idlib is echter een ander geval; De meeste buitenlandse terroristen in Syrië zijn geconcentreerd in Idlib, dus gaan ze ofwel naar Turkije – dit is waar ze vandaan kwamen, of kwamen erdoorheen, of ze gaan terug naar hun land van herkomst of ze sterven in Syrië.

Vraag 28: Naar Europa?

President Assad: Voornamelijk naar Europa. Sommigen van hen kwamen uit Rusland, ook uit Arabische landen, uit zoveel landen over de hele wereld. Al die jihadistische extremisten wilden komen vechten in Syrië.

Vraag 29: Dus nu staat dit gebied onder, laten we zeggen, de supervisie en gemeenschappelijke operaties van Russen, Turken en soms Amerikanen. Vindt u deze samenwerking efficiënt en hoe kan deze ervaring in de toekomst kan worden gebruikt?

President Assad: Nee, ik denk niet dat het efficiënt is om de simpele reden: als het efficiënt was, zouden we de laatste tijd in veel gebieden in Aleppo en Idlib niet ten oorlog zijn gegaan. Omdat het Turkse regime de terroristen in dat gebied moesten overtuigen om zich terug te trekken en de weg vrij te maken voor het Syrische leger en de Syrische regering en instellingen om de controle over te nemen, maar dat deden ze niet. Elke keer zijn ze hun beloften of toezeggingen niet nagekomen. Dus nee, ik zou niet zeggen dat deze samenwerking effectief was. Ze, de Turken, hebben nog een kans om de hun terroristen ten noorden van de M4 in Idlib terug te trekken. Dit is hun laatste toezegging in overeenstemming met de Russische zijde, maar ze zijn het nog niet nagekomen. Dus laten we afwachten.

Vraag 30: Overweegt u de mogelijkheid van onderhandelingen met Israël in termen van, het stoppen van de vijandige activiteiten? Zal het mogelijk zijn dat Syrië in de toekomst diplomatieke betrekkingen met Israël zal aangaan, zoals verschillende Arabische landen onlangs hebben gedaan?

President Assad: Ons standpunt is heel duidelijk sinds het begin van de vredesbesprekingen in de jaren negentig, dus bijna drie decennia geleden, toen we zeiden dat vrede voor Syrië over rechten gaat. Ons recht is ons land. We kunnen alleen normale relaties met Israël hebben als we ons land terug hebben. Het is heel simpel. Het is dus mogelijk wanneer Israël klaar is maar Israël is niet klaar. Het is nooit klaar geweest; we hebben nog nooit een ambtenaar van het Israëlische regime gezien die bereid is een stap naar vrede te zetten. Dus theoretisch wel, maar praktisch tot dusver is het antwoord nee.

Vraag 31: Het nieuws dat andere Arabische landen, die onlangs ‘vrede’ sloten of samenwerking , had een stimulans kunnen zijn voor Syrië en Israël om onderhandelingen te beginnen, maar zoals ik begrijp, zijn er op dit moment geen onderhandelingen tussen uw landen gaande?

President Assad: Nee, er is niets, helemaal niets!

Vraag 32: U hebt het al gehad over de handhaving van uw strijdkrachten. Wat zijn de obstakels ervoor? Ziet u obstakels voor de strijdkrachten?

President Assad: Als je het over grote projecten hebt, zijn er altijd obstakels, maar je kunt deze obstakels overwinnen; niets is onmogelijk. Soms kan het financieel zijn, soms gaat het om prioriteiten, soms om de situatie ter plaatse.We gaan wat dat betreft vooruit, maar het kost tijd. Het is een kwestie van tijd, meer niet.

Vraag 33: Sommige internationale spelers zeggen dat de terugtrekking van Iran uit Syrië een voorwaarde is voor het economisch herstel van het land en samenwerking met de Syrische regering, dit volgens de westerse regeringen en waarschijnlijk de bedrijven. Zal Syrië akkoord gaan met deze voorwaarde en zal het Iran vragen zich terug te trekken?

President Assad: Allereerst hebben we geen Iraanse troepen en dat is heel duidelijk. Ze steunen Syrië, ze sturen hun militaire experts, ze werken met onze troepen op de grond, ze vechten mee met ​​het Syrische leger. Maar laten we een praktisch voorbeeld nemen: bijna een jaar geleden vertelden de Amerikanen de Russen om “de Iraniërs ervan te overtuigen dat ze 80 kilometer verwijderd moeten zijn van de grens met de Golan hoogte” die wordt bezet door de Israëli’s. Hoewel er geen Iraanse troepen waren, waren de Iraniërs erg flexibel, ze zeiden “ok, we trekken ons terug zuiden van die lijn” en de Amerikanen zeiden dat als we het hierover eens kunnen worden, zij zich terugtrekken uit het bezette oostelijke deel van Syrië met de grens aan Irak genaamd al-Tanf. Er gebeurde niets, ze trokken zich niet terug. De Iraanse kwestie is dus een voorwendsel om Syrisch land te bezetten en terroristen te steunen. Het wordt gebruikt als een cover-up om hun echte bedoelingen te verbergen. De enige manier waarop ze kunnen implementeren wat ze zeggen, is wanneer Syrië een marionettenstaat wordt voor de Verenigde Staten. Dat is wat ze willen, niets anders. Al het andere waar ze over praten zijn leugens, beschuldigingen van “valse vlag”. Dus ik denk niet dat er een echte oplossing is voor de Amerikanen, zolang ze hun gedrag niet willen veranderen.

Vraag 34: De laatste vraag: is er iets waar u trots op bent en iets waar u spijt van heeft?

President Assad: Tijdens de oorlog?

Journalist: Tijdens uw presidentschap.

President Assad: Je moet onderscheid maken tussen het beleid en tussen de implementatie. In termen van beleid hebben we vanaf het allereerste begin gezegd dat we naar het Syrische volk gaan luisteren en daarom hebben we de grondwet in 2012 hervormd. We hebben gezegd dat we de terroristen gaan bestrijden en dat doen we nog steeds na tien jaar. We hebben gezegd dat we onze onafhankelijkheid moeten behouden – nationale onafhankelijkheid en dat is waar we voor vechten en dat we een bondgenootschap moeten sluiten met onze vrienden. Dus wat dit beleid betreft, denk ik dat we gelijk hadden. Vertrouw het Westen niet! We hadden op veel fronten gelijk. In termen van implementatie gaat het om de tactiek, het gaat om veel dingen waarvan je zou kunnen zeggen dat ze verkeerd waren. Bijvoorbeeld: waren de afstemmingen verkeerd? Omdat in sommige gebieden de mensen die amnestie hadden, niet teruggingen naar de rechtsstaat. Je kunt dus zeggen dat dit verkeerd is, maar in werkelijkheid waren die verzoeningen zeer belangrijke stappen. Ik denk niet dat we het in het beleid bij het verkeerde eind hadden. Je maakt overal en soms dagelijks veel fouten bij de implementatie.

Journalist: Oké, meneer de president, onze tijd is op, dus nogmaals hartelijk dank voor dit openhartige en lange interview.

President Assad: Bedankt. Bedankt voor uw komst naar Syrië!

Journalist: Heel erg bedankt.

Verschenen op SANA/Arabisch en YouTube

[dntplgn] 

Loading

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *