De film die niet mocht zijn! vervolg op de Magnitsky Act! De getuigenis van William Browder

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Waarom is de Amerikaanse mainstream media zo bang voor een documentaire die het verhaal weergeeft over hoe “advocaat” Sergei Magnitsky de massale Russische overheidsbesteding zou ontmaskeren en daardoor is vermoord? Als de documentaire zoveel waarheden laat zien als ook de critici beweren, waarom laten ze het niet zien aan het Amerikaanse publiek?, het is beter om wat volgens de VS en Westerse media als leugens worden betracht  te “debunken”dan op een on-democratische manier de documentaire- film helemaal te verbieden toch?

In plaats daarvan wordt “in het land van vrijheid en zogenaamde democratie” de film verboden, de film-documentaire gemaakt door filmmaker Andrei Nekrasov, die bekend was als een fel kriticus van de Russische president Vladimir Poetin, maar die in dit geval de wijdverbreide Magnitsky-story onthult als een frauduleus schandaal .

Vorige week getuigde de hedgefondsmanager William Browder, tegenover de speciale commissie, aangesteld door de Amerikaanse senaat , een getuigenis gebaseerd op een verhaal en geen feiten! De senaat heeft de film nooit gezien en daarom is al het bewijsmateriaal niet voorhanden en blijft het een eenzijdig verhaal, maar dat was te verwachten, Rusland is het boze monster!

Het lijkt erop dat de anti-Russische hysterie van het officiële Washington zulke porporties heeft bereikt dathet verhoor van beide kanten van een verhaal of het testen van de waarheid niet meer aan de orde is. Het nieuwe politieke / mediaparadigma is om het Amerikaanse volk te beschermen tegen informatie die in strijd is met de heersende elite, het land van vrijheid en democratie, is een politiestaat naar Orwelliaanse normen geworden!

Nekrasov’s goede constructie van de Magnitsky-mythe – en het verbod van de film door de “vrije wereld”-  lijkt een gewoonte geworden en men noemt ze ‘Perceptions Management’ verhalen in geopolitieke hotspots zoals Irak (2002-03), Libië (2011), Syrië (2011 tot heden) en Oekraïne (2013 tot heden).

 

 

Lees hier het verhaal wat ik een tijdje geleden schreef over Magnitisky act

In 2009, stierf de Russische advocaat en accountant Sergej Magnitski in een gevangenis in Moskou na onderzoek te hebben gedaan naar fraude met Russische belastingambtenaren, zo gaat het officiële verhaal, maar als we verder zoeken, blijkt het verhaal anders te zijn!
De officiële versie, te vinden op Wikipedia en elk ander westerse krant, media is als volgt:

Sergej Leonidovitsj Magnitski  (Odessa, 8 april 1972 – Moskou, 16 november 2009) was een Russische procureur wiens arrestatie en dood in een politiecel veel internationale media aandacht kreeg, en een begin van een onderzoek naar machtsmisbruik veroorzaakte. Lees verder…

De Magnitsky Act

https://www.youtube.com/watch?v=DOx78CBq0Ck&t=207s

 

This documentary caused an uproar in Russia when it appeared in April of 2016.

This film was made by the main Russian government news broadcasting company, Rossiya 1.

It alleges that Bill Browder, the legendary American hedge fund manager who from 1995 – 2005 was the largest foreign investor in Russia, controlling billions of $ and a significant share of Russia’s leading companies, was in fact a CIA front.

At one point his funds owned 7% of Gazprom, using what the film argues were illegal schemes to acquire shares

The film argues that Browder’s whole involvement with Russia was a CIA operation to disrupt Russia politically and economically
It alleges that in 2006, Browder was instructed by the CIA to provide financial support to the rising opposition politician, Alexei Navalny, and that the two then closely cooperated for the next 5 years.

As evidence, the film cites hacked CIA email and skype correspondence which it claims fell into Russian hands during the government upheaval in Kiev in 2014.

When the film appeared, Browder and Navalny charged that the evidence was faked, and Navalny sued Rossiya 1 for libel. As of the translation of this video, (July 2016), the suit has not been concluded.

Browder was expelled from Russia in 2006, after which he led a highly successful public campaign criticizing Russia and Putin. The film argues that the campaign was financed by the CIA.

The campaign demanded sanctions against Russia for what Browder alleged was the murder of one of his employees, Sergei Magnitsky, and theft from his companies, by corrupt Russian officials.

His campaign resulted in the famous “Magnitsky Act” sanctions against Russia, passed by Congress in 2012.

The film alleges that this cynically misrepresents the facts. It alleges that Magnitsky ended up in jail for carrying out major fraud for Browder, and that he was on the verge of testifying against Browder when he died. It cites the hacked CIA mail as evidence that the CIA managed to orchestrate Magnitsky’s death in prison.

The film argues that the only people with a motive for Magnitsky’s death were Browder and the CIA, because his testimony about the tax fraud would have been devastating.

The film includes embarrassing details of tax avoidance schemes used by Browder and Magnitsky, including hiring barely literate invalids in remote corners of Russia as fake executives in order to receive tax breaks amounting to 100s of millions of $.

The film then alleges, again citing the hacked CIA correspondence, that in 2010 Browder paid Navalny $300,000 to conduct a PR campaign in Russia in support of the Magnitsky Act.

This documentary was never aired separately, rather appeared as a segment within the April 13, 2016 episode of the popular Russian political talk show “Spetsialnii Korrespondent”https://www.youtube.com/channel/UCAkt…

The episode consisted of an emotional 1.5 hour discussion of the film, with several people who appeared in the film present https://www.youtube.com/watch?v=37GZ3… (only in Russian)

Of the 10-plus guests, all but one, an American journalist, argued heatedly that Browder had clearly committed gross financial crimes and agreed with the film.

The comment leading into the beginning of the film is typical of the tone of the talk show, where the Deputy Chairman of Russia’s parliament compares Browder to an “intestinal tapeworm”.

At the conclusion of the film, the talk show guests discussed the film for a further 1.5 hours. About half of the guests were also featured in the film, and they were able to go into much more detail about their knowledge of the Browder case.

The discussion became very emotional, with some guests shouting about what they alleged are Browder’s crimes.

 

bron: https://freesuriyah.eu/?p=382

Loading

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error

Enjoy this blog? Please spread the word :)