Op dag drie van de 2021 Davos-conferentie van het World Economic Forum, vond er een paneldiscussie plaats met de titel ‘Mobilizing Action on Climate Change’ , een discussie toegewijd aan het bouwen van een volksbeweging om “de planeet te redden” en de mensheid te redden van de snel naderende crisis. Onder de ‘niet zo progressieve stemmen’ die in dit panel werden gehoord, waren: Ben van Beurden, CEO Royal Dutch Shell, Feike Sybesma, coronagezant, Koninklijke DSM NV (Nederland), Rebecca Blumenstein, plaatsvervangend hoofdredacteur, The New York Times, Jesper Brodin, CEO Ingka Group (IKEA), Alok Sharma, voorzitter van het (COP26) VN-verdrag inzake klimaatverandering en kabinetsbureau in de regering van Hare Majesteit, Børge Brende, president, World Economic Forum, Amina Mohammed, plaatsvervangend secretaris-generaal, Verenigde Naties, en John F. Kerry, speciaal presidentiële gezant van de VS voor klimaat. Niet bepaald een ‘dreamteam’.
Shell, heeft jarenlang Nigeria kapot gemaakt, hele stukken land zijn onbruikbaar door olielekken. Feike Sybesma (DSM) en coronagezant (VVD). De New York Times een door de Democraten gesponsorde krant, tja Ikea leuk voor meubeltjes, VN is corrupt Amina ken ik niet maar John Kerry, ja die is leuk, heeft zelf een villa zwembad en is mede aanstichter van oorlogen en doet nu het klimaat, lachwekkend!
Het vermeende gespreksonderwerp op dag drie was “Bestrijding van klimaatverandering” — de vermeende inhoud van de de discussie had in werkelijkheid een heel andere agenda. De ster van de dag was niemand minder dan Mark Carney die op twee discussie ronden verscheen en een interview gaf op de podcast van Radio Davos.
Mark Carney is de “elite” van Canada, een Canadese econoom die diende als gouverneur van de Bank of Canada en als hoofd van de Bank of Engeland (2013-2020). Die gaat over ons beslissen zodat wij in de “new Green Deal” een basisinkomen krijgen. “Bailout for Workers and the Planet”.
In de Radio podcast, zei Carney nu speciale gezant van de Verenigde Naties voor klimaatactie en financiën ” de procedures voor groene financiering en decarbonisatie moet nu verplicht worden gesteld voor elk land en elk onderdeel van de particuliere sector“. Hij verwees naar de Taskforce on Climate-related Financial Disclosures (TCFD), een organisatie die is opgericht door het United Nations Environment Programme Finance Initiative. Sinds een aantal jaren heeft de TCFD, waarvan Michael Bloomberg voorzitter is, klimaatgerelateerde financiële risico-informatie verzameld op basis van een reeks investeringen “voor gebruik door bedrijven, banken en investeerders”. Wat Carney voorstelt, is dat regeringen gedwongen moeten worden om deze benadering op te leggen aan alle bedrijven . Hij zegt: “we zoeken in landen naar wegen om het de komende jaren verplicht te maken, zodat dit een consistente openbaarmaking over de hele wereld is.” Nieuw-Zeeland, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk hebben allemaal aangekondigd dat ze de naleving van de TCFD verplicht zullen stellen, en de Europese Unie streeft naar wetgeving die hetzelfde zal doen. M.a.w. ontslagen, geen werk, geen leningen meer als het niet “groen” is.
Carney verscheen ook op een paneldiscussie “Carbon Markets: A Conversation.” Deelnemers waren onder meer Carney; Bill Winters, CEO Standard Chartered Bank; Annette L. Nazareth, voormalig commissaris van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC); en Bill Gates, voorzitter van de Bill & Melinda Gates Foundation en voormalig voorzitter van Microsoft. Op dit panel lag de nadruk op het bereiken van een “netto nul” -uitstoot van de wereld tegen 2050. De kwestie van het opzetten van een “koolstofcompensatiemarkt” werd besproken, waarbij Winters van Standard Chartered Bank verklaarde dat de “gecompenseerde” financiële markten de sleutel waren tot miljarden dollars krijgen (stelen) uit handen van banken te krijgen en aan de mensen te geven die daadwerkelijk koolstof uit het milieu kunnen verwijderen.
Een ander panel, het panel “Transforming Food Systems and Land Use” gaf een dystopische visie van een wereld waarin alle voedselproductie ondergeschikt zal worden gemaakt aan “Food Innovation Hubs“, alle voedselproductie zal worden beoordeeld op basis van de koolstofemissies die betrokken zijn bij de productie ervan en de consumenten, met behulp van een telefoonapp, kan hij voedseletiketten scannen en informatie krijgen over de ecologische voetafdruk van het product. M.a.w. er zullen gigantische voedseltekorten ontstaan.
Niet verwondelijk dat Bill Gates – the Bill and Melinda Gates – stichting de grootse landbezitter ter aarde zijn.
Mark Carney verscheen weer in een panel (belangrijk type), genaamd “Financing the ‘Net-Zero’ Transition.” Andere deelnemers waren onder meer Werner Hoyer, president van de Europese Investeringsbank (EIB), Oliver Bäte CEO Allianz SE; Stephanie von Friedeburg, algemeen directeur van International Finance Corporation (IFC) en Al Gore, voormalig vice-president van de Verenigde Staten (Clinton Administration) en medeoprichter van Generation Investment Management LLP). De vraag die onmiddellijk werd gesteld is dat “biljoenen dollars nodig zijn om de overgang naar nulemissies te financieren”, waar komt dit geld vandaan? Carney verklaarde dat “Netto-nulverplichtingen door de particuliere sector stromen en we moeten gemengde financieringsstromen vrijmaken, een mix van publiek (wij) en privaat geld .”
Wat in wezen werd besproken en waar de deelnemers aan Davos al mee hebben ingestemd, is een ‘gemengd‘ model waarin regeringen en bedrijven alle individuele soevereiniteit opgeven (de een Westerse wereldregering) en ermee instemmen te worden bestuurd door het nieuwe beleid en de mechanismen die Carney en zijn criminele gang zullen stellen. Dit is geen publiek-privaat partnerschap zoals men gewoonlijk aan zulke dingen denkt, maar eerder een echt Orwelliaanse geactualiseerde versie van het oude Nederlandse koninklijk model waarin de Nederlandse wetgever, de Oost-Indische Compagnie, de Beurs en de Bank van Amsterdam in één enig oligarchisch doel dat oppermachtig was over de axioma’s van het Nederlandse rijk – en waar het verschil tussen openbaar en privé zinloos werd.
De verplichte kwestie van racisme kon natuurlijk niet worden genegeerd, al was het maar voor één dag, dus werd dit de focus van het panel “Het leveren van sociale rechtvaardigheid “. Hier vinden we prominente leiders op het gebied van burgerrechten als Gabriela Bucher, uitvoerend directeur van Oxfam International; Sadiq Khan, de burgemeester van de City of London; Anisa Kamadoli Costa, voorzitter en president, Tiffany & Co; en Darren Walker, voorzitter van de Ford Foundation die spraken over: “De uitdaging van blanke suprematie is echt “, “Knutselen aan de randen is niet voldoende … we moeten ongelijkheid uitbannen“, “Het beste tegengif tegen populisme in de laatste tijd is de verkiezing van Joe Biden geweest, “en zei hij: mijn persoonlijke favoriet” “Als het kapitalisme in stand moet worden gehouden, moeten we een spijker in de ideologie zetten die door Milton Friedman wordt gepropageerd.”
De ironie van het verhaal, bijna alle bovengenoemde besproken CEO’s zijn wel degelijk van het blanke ras.
Humor en entertainment voor de dag werd verzorgd door een videoclip van Greta Thunberg (de Zweedse Pippi Langkous), de zogenaamde “klimaatdeskundige” en Greaser’s Palace-ster Robert Downey Jr. en de stuntelige optredens van mislukte Amerikaanse presidentskandidaten Al Gore en John Kerry.
Zowel Benjamin Netanyahu als Moon Jae-in (president van Zuid-Korea) hielden toespraken. De toespraken waren een vrij onopvallende onderschrijving van de doelstellingen van de conferentie, Netanyahu concentreerde zich bijna volledig op het succes van Israël bij het bestrijden van de Covid-19-pandemie.
President Poetin van Rusland:
De Russische president Poetin hield de belangrijkste individuele toespraak – en de enige tegenstrijdige opmerking – die op de conferentie werd gehouden, werd uitgesproken door de Russische president Vladimir Poetin. Het is opmerkelijk dat er buiten de toespraak van Poetin bijna geen Russische deelname aan de Davos-conferentie is.
Poetin sprak nauwelijks over de kwestie van het klimaat, noemde niet de decarbonisatie of de streefdata voor CO2-reductie, noch noemde hij enig aspect van “groene financiering”. In plaats daarvan concentreerde zijn toespraak zich bijna volledig op strategische en fysieke economische kwesties. Terwijl hij een parallel trok met de crisis van de jaren dertig, waarschuwde Poetin voor een heropleving van zowel strategische als sociale gevaren, door te zeggen dat de situatie “zich onvoorspelbaar en oncontroleerbaar zou kunnen ontwikkelen als we op onze handen blijven zitten en niets doen”.
Poetin kondigde zijn “vier prioriteiten” voor zijn economisch beleid aan:
1) Iedereen moet comfortabele leefomstandigheden hebben, inclusief huisvesting en betaalbaar vervoer, energie en openbare nutsinfrastructuur.
2) Iedereen moet er zeker van zijn dat ze een baan zullen hebben die een duurzame inkomensgroei en dus een behoorlijke levensstandaard kan garanderen. Iedereen moet toegang hebben tot een effectief systeem van levenslang onderwijs, dat nu absoluut onmisbaar is en waarmee mensen zich kunnen ontwikkelen, carrière kunnen maken en een fatsoenlijk pensioen en sociale uitkeringen kunnen ontvangen bij pensionering.
3) Mensen moeten erop kunnen vertrouwen dat ze hoogwaardige en effectieve medische zorg krijgen wanneer dat nodig is, en dat het nationale gezondheidszorgsysteem de toegang tot moderne medische diensten garandeert.
4) Ongeacht het gezinsinkomen moeten kinderen fatsoenlijk onderwijs kunnen krijgen en hun potentieel moeten kunnen realiseren. Elk kind heeft potentieel.
De andere belangrijke waarschuwing in Poetins toespraak was tegen de groeiende macht van hightech en sociale media. Hij verklaarde: “Moderne technologische giganten, met name digitale bedrijven, zijn een steeds grotere rol gaan spelen in het leven van de samenleving. Er wordt nu veel over gezegd, vooral over de gebeurtenissen die plaatsvonden tijdens de verkiezingscampagne in de VS.
In sommige landen en continenten concurreren ze defacto met staten. Hun publiek bestaat uit miljarden gebruikers die een aanzienlijk deel van hun leven doorbrengen in deze systemen. Volgens deze bedrijven is hun monopolie optimaal voor het organiseren van technologische en bedrijfsprocessen. Maar de samenleving vraagt zich af of een dergelijk monopolisme voldoet aan de publieke belangen. Waar ligt de grens tussen succesvol mondiaal zakendoen, veelgevraagde diensten en big data-consolidatie en de pogingen om de samenleving naar eigen goeddunken te beheren en wettelijke democratische instellingen te vervangen.
Het is het recht van mensen om voor zichzelf te beslissen hoe te leven, wat ze kiezen en welke positie ze uiten . We hebben zojuist al deze verschijnselen in de VS gezien en iedereen begrijpt waar ik het nu over heb. Ik ben ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van de mensen deze positie deelt.
Davos – Day 3: The New Anglo-Dutch Model | LaRouchePAC
[dntplgn]
