Het Voorspel
Wie had dit kunnen denken, twee jaar geleden, niemand? Natuurlijk geef ik toe, net als de rest bezig te zijn geweest met andere dingen, in mijn geval, de verslaggeving van de oorlog in Syrië en hoe het Westen daaraan hoofdschuldig is. Maar als ik en velen met mij opgelet hadden, Agenda 2030 en vooral de vaccinatie waanzin van de EU plannen hadden doorgelezen, had het misschien niet zover gekomen, of misschien wel, de deep-state is erg machtig. Ook hadden we door moeten hebben dat er al “geoefend” werd in de VS twee maanden voor de zogenaamde pandemie EVENT-201 – 19 oktober 2019, twee maanden voor het ontdekken van het virus dat is wel erg toevallig, de factcheckers willen je wijsmaken dat het echt geen toeval was, maar ja aangezien overheden niet te vertrouwen zijn blijft het te toevallig. Ook krijgen we nog steeds geen goede antwoorden, of het een biowapen was, zomaar een virus of alles een vooropgezet plan, het blijft een open vraag en daarom gaan steeds meer mensen het niet meer geloven!
Veel is er ook geschreven over de GREAT-RESET en het is net als EVENT-201 wel erg toevallig dat het nu gebeurt, nee hoor zullen de factcheckers zeggen, het kwam net op tijd en iedereen die het niet gelooft is een wappie, Qanon, misschien wel gek, zo redeneert de ‘gekochte’ media en politiek, dit noem je een repressieve staat waar iedereen hetzelfde moet geloven, dat is nu de realiteit in 2021. Natuurlijk was het plan van de GREAT RESET er al, in 2016 heeft de leider van het World Economic Forum (WEF) Klaus Schwab (NAZI ouders) er zelfs een boek over geschreven, dus zo geheim is het niet. Vele EU leiders hebben het boek op de plank, zo blijkt uit vele foto’s en video’s.
Klaus Schwabs voorouders – Hitler tijd – verleden – heden
De beschuldigingen zijn schokkend en al betreft het niet Klaus Schwab, maar zijn ouders, het Duitse volk, naar mijn eigen ervaring blijft geïndoctrineerd door de Hitler tijd en ik durf te zeggen dat het nog steeds voortleeft, al ontkennen ze alles en propaganderen natuurlijk antisemitisme, zoals blijkt wanneer Zionisten als Netanyahu Gaza bombardeert en veel burgerslachtoffers maakt, verstoppen ze dit onder de mantel van antisemitisme, maar dat is een ander verhaal:
In de vooroorlogse jaren van de jaren dertig van de vorige eeuw, die leidde tot de Duitse annexatie van Polen, bleef de Escher-Wyss-fabriek in Ravensburg, die nu rechtstreeks werd geleid door de vader van Klaus Schwab, genaamd Eugen Schwab, de grootste werkgever in Ravensburg. De fabriek was niet alleen een belangrijke werkgever in de stad, maar Hitlers eigen nazi-partij kende de Escher-Wyss Ravensburg-tak de titel van het ‘National Socialist Model Bedrijf’ toe terwijl Eugen Schwab aan het roer stond. De nazi’s waren bezig met het inlijven van het Zwitserse bedrijf voor samenwerking in de komende oorlog, en hun vorderingen werden uiteindelijk beantwoord.
Ravensburg was een uitzondering in Duitsland in oorlogstijd, omdat het nooit het doelwit was van geallieerde luchtaanvallen. De aanwezigheid van het Rode Kruis en een naar een gerucht, andere verdragen met verschillende bedrijven, waaronder Escher-Wyss, zorgden ervoor dat de geallieerden publiekelijk overeen kwamen om de Zuid-Duitse stad (Bayern) niet als doelwit te kiezen. Het was tijdens de oorlog niet geclassificeerd als een belangrijk militair doelwit en om die reden heeft de stad nog steeds veel van zijn oorspronkelijke kenmerken behouden. Er waren echter veel donkerdere dingen gaande in Ravensburg toen de oorlog begon.
Het bedrijf Escher-Wyss was de leider in turbinetechnologie voor waterkrachtcentrales en krachtcentrales, maar ze vervaardigden ook onderdelen voor Duitse gevechtsvliegtuigen. Ze waren ook nauw betrokken bij veel meer sinistere projecten achter de schermen die, indien voltooid, de uitkomst van de Tweede Wereldoorlog hadden kunnen veranderen.
Ook was een deel van de hydro-turbine technologie van Escher-Wyss, het nazi-atoombom project, gestationeerd in de Norsk-fabriek voor zwaar water in Noorwegen. Het Duitse project voor atoomcentrales, hoewel men wist van de mogelijkheid van plutonium, maar ook dat de productie ervan alleen in een reactor kon worden gerealiseerd en dat het een lang en moeilijk project zou worden.
Het bedrijf van Eugen Schwab concentreerde zich dus op het minder gecompliceerde project van uraniumisotopen scheiding en verrijking voor een met uranium geïnjecteerde bom. Maar in beide gevallen zou zwaar water zowel als neutronen moderator in een reactor kunnen worden gebruikt, en nog belangrijker, als een bron van deuterium brandstof voor een bom met ‘versterkte kernsplijting’, te lezen in diverse boeken over de Nazi-atoombom-projecten.
Schwabs vader leidde dus dit bedrijf in Ravensburg had met banden met het nazi-project. Als zodanig was de vader van Schwab naar verluidt ook betrokken bij een andere beruchte nazi-praktijken namelijk dwangarbeiders:
Terug bij de Escher-Wyss-fabriek in Ravensburg, daar was Eugen Schwab druk bezig geweest met het inzetten van dwangarbeiders bij zijn model nazi-bedrijf. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten bijna 3.600 dwangarbeiders in Ravensburg, ook velen bij Escher Wyss, volgens de stadsarchivaris in Ravensburg. Karl Schweizer, een plaatselijke historicus uit Lindau, stelt dat Escher-Wyss een klein speciaal kamp had voor dwangarbeiders op het fabrieksterrein.
Het gebruik van massa’s dwangarbeiders in Ravensburg maakte het noodzakelijk om een van de grootste geregistreerde nazi-dwangarbeiderskampen op te zetten in de werkplaats van een voormalige timmerman’s bedrijf aan de Ziegelstrasse 16 , Ravensburg.
Het “bedrijf” gaf onderdak, aan het begin, in het kamp aan de Ziegelstrasse 16 in ieder geval: 125 Franse krijgsgevangenen die later in 1942 werden herverdeeld naar andere kampen. De Franse arbeiders werden vervangen door 150 Russische krijgsgevangenen die, naar verluidt, de slechtste van alle krijgsgevangenen werden behandeld. Een van die gevangenen was Zina Jakuschewa, wiens werkkaart en werkboek in het bezit zijn van het United States Holocaust Memorial Museum. Die documenten identificeren haar als een niet-joodse dwangarbeider die in 1943 en 1944 was toegewezen aan Ravensburg – Escher-Wyss, Duitsland.
Dit impliceert natuurlijk niet dat Klaus Schwab zelf bij een van deze praktijken betrokken is, noch impliceert het op enigerlei wijze dat hij sympathie heeft voor de praktijk of de ideologie erachter. Het werpt echter wel een voorzichtigheid op en zover ik weet leeft de Nazi-ideologie nog sterk en blijven veel “oude” Duitsers vatbaar voor deze op Pruisische gehoorzaamheid indoctrinatie en zou misschien een context moeten bieden om zijn eigen verklaringen te bekijken die erop wijzen dat “je geen eigendom zult bezitten en je zult erg gelukkig zijn!”
Dit, plus het feit dat Schwab academische studies in werktuigbouwkunde heeft gevolgd in relatie tot macro-economie van krediet en export, zou er op zijn minst kunnen wijzen op enige kinderlijke interesse in de oorlogservaringen van zijn vader, aangezien na zijn studie en een periode in de VS aan de Harvard’s John F. Kennedy School of Government, ging hij werken voor het bedrijf van zijn vader.
De atoombom verbinding van zijn vaders bedijf en Klaus Schwab zou na de oorlog worden voortgezet bij Escher-Wyss (nu Sulzer-Escher-Wyss), omdat het betrokken raakte bij de poging van Zuid-Afrika om de bom te verwerven:
Escher-Wyss was al in 1962 betrokken bij de productie en installatie van nucleaire technologie, zoals blijkt uit dit octrooi voor een ‘warmtewisselings regeling voor een kerncentrale’ ,dit octrooi uit 1966 voor een ‘kernreactor met gasturbine-installatie en noodkoeling’ . Nadat Schwab Sulzer Escher-Wyss had verlaten, zou Sulzer ook helpen bij de ontwikkeling van speciale turbocompressoren voor uraniumverrijking om reactor brandstoffen te produceren.
Escher- Wyss ging samen met Sulzer: Sulzer Ltd. is een Zwitsers industrieel engineering- en productiebedrijf, opgericht door Salomon Sulzer-Bernet (Joods) in 1775 en opgericht als Sulzer Brothers Ltd. in 1834 in Winterthur, Zwitserland. Tegenwoordig is het een beursgenoteerd bedrijf met ongeveer 180 productiefaciliteiten en servicecentra over de hele wereld. De aandelen van het bedrijf zijn genoteerd aan de Zwitserse beurs.
Uit politieke en persoonlijke overwegingen besloot Sulzer tegen het begin van de oorlog haar dochterondernemingen in Duitsland te verkopen. Sulzer werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de geallieerden op de zwarte lijst gezet vanwege een toename van de handel met Nazi-collaborerende landen. Sulzer weigerde een overeenkomst te ondertekenen om de toekomstige verkoop van scheepsdieselmotoren aan Nazi-Duitsland te stoppen en werd als gevolg daarvan door de geallieerden op de zwarte lijst gezet.
Naoorlogse periode
Tijdens de tweede hoogtijdagen na de Tweede Wereldoorlog werd de Sulzer-toren gebouwd en in het begin van de jaren zestig – het nieuwe hoofdkantoor van het bedrijf, een herkenningspunt van Winterthur en op dat moment met 99,7 meter het hoogste gebouw in Zwitserland. Het diende tot 1999 als het hoofdkantoor van Sulzer en opnieuw vanaf 2012. In 1961 werd Swiss Locomotive and Machine Works (SLM) in Winterthur overgenomen, en de grote dieselmotor werd het vlaggenschip van Sulzer wereldwijd. In 1966 verwierf Sulzer een belang van 53 prozent in Escher Wyss & Cie. In Zürich, met een recordhoogte van meer dan 30.000 werknemers. In 1969 werd Escher Wyss AG volledig overgenomen.
Toen Klaus Schwab in 1967 bij Sulzer Escher-Wyss kwam en begon met de reorganisatie van het bedrijf tot een technologiebedrijf, werd de betrokkenheid van Sulzer Escher-Wyss bij de duistere aspecten van de wereldwijde nucleaire wapenwedloop onmiddellijk duidelijk. Voordat Klaus erbij betrokken raakte, concentreerde Escher-Wyss zich vaak op het helpen ontwerpen en bouwen van onderdelen voor civiel gebruik van nucleaire technologie, bijv. opwekking van kernenergie.
Maar met de komst van de enthousiaste Klaus Schwab kwam ook de deelname van het bedrijf aan de illegale verspreiding van kernwapen technologie. In 1969 was de integratie van Escher Wyss in Sulzer volledig voltooid en zouden ze worden omgedoopt tot Sulzer AG, waarbij de historische naam Escher-Wyss uit hun naam zou worden geschrapt.
Uiteindelijk werd onthuld, dankzij een beoordeling en rapport van de Zwitserse autoriteiten en een man genaamd Peter Hug, dat Sulzer Escher-Wyss in de jaren zestig in het geheim begon met het aanschaffen en bouwen van onderdelen voor kernwapens.
Terwijl Schwab in het bestuur zat, begon het bedrijf ook een cruciale sleutelrol te spelen in de ontwikkeling van het illegale kernwapenprogramma van Zuid-Afrika tijdens de donkerste jaren van het apartheidsregime. Klaus Schwab was een leidende figuur bij de oprichting van een bedrijfscultuur die Zuid-Afrika hielp zes kernwapens te bouwen!
Dit verhoogt het verdacht dat Klaus Schwab eigenlijk tot de criminele klasse behoort, wanneer het in de context wordt geplaatst van wat er nog meer bekend is over het Zuid-Afrikaanse project. In 1973 publiceerde de boekenafdeling van de New York Times een boek van Barbara Rogers en Zdenek Cervenka met de titel The Nuclear Axis: The Secret Collaboration between West Germany and South Africa, een titel die alles zegt!
De auteurs beschrijven hoe een Luftwaffe-generaal in de Bundeswehr, zelf een overblijfsel uit de Tweede Wereldoorlog en verschillende Duitse bedrijven, waaronder Degussa (die ook betrokken was bij de nazi-atoombom ontwikkeling in de 2e wereldoorlog), betrokken waren bij het helpen van Zuid-Afrika om de atoombom te verwerven, wat ook lukte!
De regeling was ‘netjes’: in ruil voor Zuid-Afrikaans uranium zou Duitsland de technologie leveren om het te verrijken en de techniek om er een bom van te maken. Zuid-Afrika werd het front waarachter het naoorlogse Duitsland kernwapen technologie verwierf, want de Zuid-Afrikaanse bom was in feite een Duitse.
… En een Israëlische, want de derde partner was Israël , die ook technische assistentie verleende in ruil voor een constante aanvoer van uranium uit het project. De regeling was nogal handig, aangezien alle drie de staten in zekere mate en om zeer verschillende redenen elk een paria-staat waren, en elk van mening was dat zijn nationale veiligheid in gevaar werd gebracht zonder kernwapens.
In het geval van Klaus Schwab zelf lijkt het erop dat hij heeft bijgedragen aan het witwassen van relikwieën uit het nazi-tijdperk, d.w.z. de nucleaire ambities en de ambities van ook bevolkingscontrole ofwel depopulatie, om de continuïteit van een diepere agenda (Nazi tijd eugenetica gepraktiseerd in het derde rijk) te verzekeren. Terwijl het een leidinggevende functie bekleedde bij Sulzer Escher Wyss, probeerde het bedrijf de nucleaire ambities van het Zuid-Afrikaanse regime, toen de meest nazi-aangrenzende regering ter wereld, te ondersteunen, met behoud van Escher Wyss ‘eigen erfenis uit het nazi-tijdperk.
Is er enige reden om aan te nemen dat Klaus Schwab, zoals hij nu is, hoe dan ook is veranderd? Of is hij nog steeds het publieke gezicht van een decennialange inspanning om het voortbestaan van een zeer oude agenda te uit te voeren?
De laatste vraag die gesteld zou moeten worden over de echte motivaties achter de acties van de heer Schwab en misschien wel de belangrijkste voor de toekomst van de mensheid: probeert Klaus Schwab de vierde industriële revolutie te creëren, of probeert hij het Vierde Rijk te creëren?
Medische Apartheid
Klaus Schwab probeert via het World Economic Forum om het door eugenetica beïnvloede bevolkings controlebeleid te rehabiliteren tijdens het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog, een tijd waarin de onthullingen van nazi-gruweldaden de pseudowetenschap snel in grote diskrediet brachten.
Zeg nou zelf de meeste mensen zouden het niet pikken als er geen virus was, gesproken werd over deze waanzinnige plannen en ze deze zomaar zouden uitvoeren? Nee dan gebruik je een virus en jaag de bevolking de stuipen op het lijf en maak je propaganda die zo erg is dat de meeste mensen denken dat de pest er weer is en iedereen dood gaat, terwijl, achteraf blijkt dat de er maar 0.03% overleden is aan dit virus, naar wat veel medische specialisten zeggen gelijkenissen heeft met het griepvirus, het griepvirus dat op mysterieuze wijze verdwenen is en nu eigenlijk COVID heet, beetje doorzichtig zou ik zeggen, maar ja het leed is al geschied en we moeten ons opmaken voor meer medische terreur en zelfs fysieke terreur.
Maar de medische apartheid is een feit, in Duitsland in ieder geval, in het land van Klaus Schwab wordt al onderscheid gemaakt tussen gevaccineerde en ongevaccineerde en mag je als ongevaccineerde geen winkel binnen, of kinderen dadelijk niet meer naar school. Ik vergelijk het met de joden in 1933-1945, het begon met uitsluiting en de meerderheid van de bevolking geloofde het eigenlijk niet, zo zwaar was de propaganda, net als nu, in ieder geval in Duitsland. Waar regeringsleiders en kamerleden in Duitsland openlijk zeggen dat de politie kinderen uit huis gaat halen om gevaccineerd te worden en waar “Corona-hotels – gevangenissen” in Schleswig-Holstein staan en niemand erover praat! Waar een groene pas al verplicht is in Juni dit jaar, anders heb je geen toegang tot veel dingen, m.a.w. een APARTHEIDSSTAAT”!
Is er enige reden om aan te nemen dat Klaus Schwab, zoals hij nu is, hoe dan ook is veranderd? Of is hij nog steeds het publieke gezicht van een decennialange inspanning om het voortbestaan van een zeer oude agenda te uit te voeren? Ja zou ik zeggen en de EU (zelfs de wereld) elite is omgekocht door deze ‘steenrijke’ man met Nazi-verleden.
[dntplgn]
3 thoughts on “Aparheidsstaat Europese Unie (EU) de banden met Nazi-projecten – Klaus Schwab”