DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33
Deze dagen komt het weer op TV, het Eurovisie Songfestival. Vroeger een leuk vermaak voor jong en oud, gebaseerd op kunst en cultuur, nu een politiek gekleurd festival, waar steeds bizarre en raar uitgedoste mensen op het podium staan, die we serieus moeten nemen!
Rusland, het stiefkind van Europa, maar weer eens verbannen, nu door de Oekraïense overheid, omdat de (gehandicapte) zangeres ooit op de Krim heeft opgetreden! Belachelijk gewoon, dit is politiek en geen cultureel evenement meer, wat iedereen eigenlijk zou moeten boycotten!
Vorig jaar had Jamala gewonnen, met een politieke ballade over de deportatie van 1944: Stalin deporteerde een groot deel van de Krim Tataren omdat zij zich aangesloten hadden bij de Nazi’s en niet zomaar de Wehrmacht, maar de SS en medeschuldig zijn aan de Holocaust! Maar dit wordt gewoon verdoezeld, zoals zoveel over wat er in de Oekraïne gebeurde. De fascisten zijn daar aan de macht: Svoboda (1) en Pravdy Sektor (2), die nog steeds fascistische daden plegen (2 Mei Odessa), Donetsk en Luhansk. Maar dat maakt de EU niet uit, als het maar bij de EU hoort en niet bij Rusland, dan mag je zelfs fascistisch zijn, schijnt het!
Als je dacht dat het iets uit het verleden is, dan heb je het mis, het speelt heden ten dage nog steeds en de Oekraïne kan zijn Stepan Bandera nog niet loslaten en deze fascist is de held van veel Oekraïners en Tataren.
Tijdens verschillende marsen, waar duizenden mensen aan deelnamen, werden antisemitische teksten gescandeerd. Bij deze mars werd de tot ‘Held van Oekraïne’ benoemde Stepan Bandera (1909-1959) herdacht. De heldenstatus van Stepan Bandera is zeer controversieel te noemen.
Stepan Bandera:
Met name door nationalistische Oekraïners wordt Bandera als held gezien. Hun tegenstanders daarentegen, zien Bandera als een nazi-collaborateur. Al op vroege leeftijd was Bandera actief in nationalistische bewegingen in Oekraïne. Zo was hij op jonge leeftijd lid van de beweging Plast, genoemd naar kozakken, die al snel verboden werd. Daarna kwam hij terecht bij de Unie van Oekraïense Nationalisten. Hier speelde hij een leidende rol.
De Unie van Oekraïense Nationalisten was actief in zowel Polen als het huidige Oekraïne. Bandera werd in 1934 in Polen veroordeeld tot de doodstraf, voor het beramen van moord op een Pools politicus. Dit vonnis werd omgezet in een levenslange gevangenisstraf. In 1939 begon de Duitse invasie van Polen, waarna Bandera wist te ontsnappen. Het is onduidelijk door wie hij precies bevrijd werd.
Duitse invasie van de Sovjet-Unie
Vóór de invasie van de Sovjet-Unie door Nazi-Duitsland werd Bandera gerekruteerd door de Abwehr, de Duitse militaire inlichtingendienst. Deze voerde subversieve activiteiten uit in de Sovjet-Unie. Na de start van operatie Barbarossa, de Duitse invasie van de Sovjet-Unie, en hun succesvolle verovering van de Oekraïne, riepen Bandera en zijn medestrijders een onafhankelijk Oekraïne uit.
Sachsenhausen
Algauw bekoelden de relatie tussen de nazi’s en de Oekraïense nationalisten. De beweging van Bandera werd als gevaarlijk beschouwd, en Bandera werd afgevoerd naar het concentratiekamp Sachsenhausen. Hij werd ondergebracht in een locatie voor belangrijke politieke gevangenen.
Rekrutering van Bandera
In 1944 was nazi-Duitsland aan de verliezende hand. Bandera werd benaderd en vrijgelaten. Hij werd leider van het Oekraïense opstandelingenleger. In eerste instantie vochten deze samen met de nazi’s tegen de oprukkende troepen van de Sovjet-Unie. Na de oorlog bleef Bandera met zijn medestanders actief in de strijd tegen de Sovjet-Unie en Poolse communisten.
Oorlogsmisdaden
Leden van de Unie van Oekraïense Nationalisten, de beweging van Bandera, waren tijdens de gevangenschap van Bandera actief betrokken bij de moord op tienduizenden Polen in Wolynië, een regio in het westen van het huidige Oekraïne. In dezelfde regio waren Duitse einsatzgruppen actief. Met behulp van de Oekraïense Nationalisten werd een groot deel van de joodse bevolking van de regio uitgemoord.
Bandera overleed in 1959 te München. Hij was vergiftigd met cyanide. De moord op Bandera werd uitgevoerd door Bohdan Stashynsky, agent van de KGB, de geheime dienst van de Sovjet-Unie. Vooral onder nationalisten in het westen van Oekraïne blijft Bandera tot de dag van vandaag een populair figuur.
De geschiedenis van de KRIM Tataren
De Tataren zijn nu een marginaal volk dat verspreid op de Krim woont, maar eens beheersten zij de gehele Zwarte Zeekust tussen Odessa en Rostov-aan-de-Don . Als zodanig vormden zij de noordgrens van het Ottomaanse Rijk. De Tataren stamden uit Centraal-Azië, net als hun Turkse neven, en nestelden zich in de strategisch gelegen Krim nadat de zogenoemde Gouden Horde uiteen was gevallen. De Gouden Horde was de grote volksverhuizing van Turkse volkeren naar de steppen van de Oekraïne. Het was feitelijk een invasie die op geweldadige wijze een einde maakte aan het Rijk van Kiev-Rus.
Aan het einde van de 18de eeuw waren de krijgskansen gekeerd ten gunste van de Russen en vestigden de Russische migranten zich vanaf het einde van de 18de eeuw op de Krim onder de protectie van de Russische Tsarina Catherina de Grote. De Tataren reageerden zeer agressief op de komst van Russische migranten en begonnen Russische nederzettingen aan te vallen, waardoor Rusland overging op de formele annexatie van de Krim in 1783. De hele geschiedenis van de relatie tussen de Russen en de Tataren was er één van Tataarse agressie voor 1783 en blijvende spanningen nadien.
Als de Duitsers in 1941 de Krim bezetten erven zij de spanningen tussen en de Russische en Tataarse bevolking aangezien de overheidscontrole was ingestort na het terugtrekken van het Rode Leger. De Russen en Tataren bleven elkaar onderling wantrouwen en om die reden werden Tataren niet opgenomen in het verzet tegen de Duitse bezetter. De Tataren lieten zich daarbij verleiden om dienst te nemen in zogenaamde ‘zelfverdedigingseenheden’ onder Duitse leiding. Duizenden Tataren gingen zo in Duitse dienst (Wehrmacht). In 1944 betaalden zij bij de bevrijding daarvoor de prijs en werden ze door Stalin gedeporteerd naar Centraal-Azië.
Nu wordt een lied over het leed van deze deportatie door de Europese ‘vakjuries’ beloond met de hoofdprijs van het Eurovisie songfestival (2016 Jamala 1944).
De Historicus Pierik over deze periode:
Duitse Rivièra:
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het schiereiland al door Duitsers bezet en in de Tweede Wereldoorlog gebeurde dit opnieuw. Hitler had grote plannen met de Krim. Volgens Pierik zag hij het strategische schiereiland als een toekomstige Duitse Rivièra. Het gebied moest verder dienen als een strategisch steunpunt voor het Duitse leger. Over wie er op de Krim moesten wonen, was ook al nagedacht. Na de etnische zuivering zou de Zuid-Tiroler bevolking, die onder de Italianen woonde, kunnen emigreren naar de Krim, een gebied met vergelijkbare klimatologische omstandigheden. Voor de belangrijkste steden Simferopol en Sebastopol had de Duitse leider ook al nieuwe namen bedacht: Gotenburg en Theodorichhafen.
Pierik sluit zijn boek af met twee hoofdstukken over de massale collaboratie van de Krim-Tataren en de moordpartijen die door de beruchte Einsatzgruppen op het schiereiland werden uitgevoerd. Voor de oorlog leefden er zo’n 65.000 Joden op de Krim. Door de Duitse troepen werden grote groepen Joden geliquideerd. De moord op Joden werd versneld uitgevoerd vanwege voedselschaarste. Hoewel de Krim in principe meer voedsel produceerde dan er werd geconsumeerd, was er namelijk toch sprake van voedseltekort, doordat de Sovjet-autoriteiten de voorraden voor de nederlaag grondig hadden laten vernietigen. Versnelde liquidatie van de Joden moest de nood lenigen. De verantwoordelijke voor de massale moordpartijen was Otto Ohlendorf. Hij werd na de oorlog ter dood veroordeeld.
Dat de Krim-Tataren massaal collaboreerden, komt volgens Pierik onder meer doordat zij de Duitsers, vanwege de heftige communistische repressie, als bevrijders zagen. Ook hoopten de Tataren door collaboratie meer ruimte te krijgen voor hun autonomiewensen. De Duitsers speelden hier handig op in. Volgens Pierik collaboreerde geen ander volk zo massaal met de Duitsers als de Krim-Tataren.
(1) https://nl.wikipedia.org/wiki/Svoboda_(partij)
(2) https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Rechtse_Sector
Bron:
Oekraïne ,Odessa 2 mei en het religieuze fascisme, 1 jaar later.
Pierik – Strijd om de Krim
Wikipedia.com
ISgeschiedenis.nl
