Hezbollah Martyrs Monument in Haret Hreik, een buitenwijk van Beiroet en hoofdkwartier van Hezbollah Foto: Mirjam©Photo
Door Sonja van den Ende
Na dagenlang het zuiden van Libanon en andere delen van het land te hebben bezocht en daar met verschillende groepen te hebben gesproken, ben ik tot de conclusie gekomen dat de sjiitische Hezbollah, de Amal-partij en de verschillende christelijke groeperingen, zoals de maronitische christenen, beweren een hebben een gemeenschappelijk doel: de strijd tegen Israël! Hezbollah, dat de oorlog die Israël in 2006 tegen Israël voerde, won, is voorbereid op een nieuwe oorlog tegen Israël. Hezbollah heeft zijn verdedigingswerken in Zuid-Libanon, waar het samenleeft met verschillende christelijke groeperingen, opnieuw opgebouwd.
Sinds het begin van de huidige Gaza-oorlog, die beide groepen ook omschrijven als een ‘bloedbad onder de bevolking van Gaza of de Palestijnen’, roepen zij gezamenlijk op tot een einde aan deze massamoord, evenals aan de beschietingen door Israël. in Zuid-Libanon, waar het grootste deel van de bevolking woont. Leden van Hezbollah en christenen leven zij aan zij in dorpen, sjiieten en christenen. Terwijl u zuidwaarts in Libanon reist, passeert u dorpen waar u aan de borden kunt zien of het een Hezbollah-nederzetting, een christelijk dorp of een van de tweede sjiitische partijen, de Amal-partij onder Nabih Berri, is. De christelijke partijen hangen vaak borden met voormalig president Michel Aoun, Hezbollah gebruikt gele vlaggen en aanhangers van de Amal-partij gebruiken groene en rode vlaggen.
Nabih Berry (r.) en Musa als Sadr met martelaren van de oorlog met Israël in 2006, een poster op straat in Zuid-Libanon Foto: Mirjam©Photo
De politieke partij Amal, bij de meesten in het Westen onbekend, speelt een belangrijke rol naast Hezbollah in het zuiden, eigenlijk in heel Libanon. Het is de op een na grootste sjiitische partij in Libanon, gematigder dan Hezbollah, maar vecht naast haar in het zuiden tegen Israël – en niet alleen sinds het begin van de Gaza-oorlog, maar al vele jaren. Aan de overkant van het zuiden, naast een groene vlag met rode letters, hangt de foto van Musa as-Sadr, de beroemde leider van de sjiieten in Libanon en oprichter van de Amal-beweging. Hij verdween in 1978 in Libië onder nog steeds onduidelijke omstandigheden. De meeste soennieten hebben traditionele banden met Amerika en Frankrijk, maar ook met landen als Saoedi-Arabië en de Golfstaten. Maar nu de oorlog van Israël tegen Gaza weer is opgelaaid, dit keer een bittere en uiterst dodelijke oorlog, verandert ook de steun van deze groep aan het Westen en zag ik meer solidariteit tussen geloofsgemeenschappen.
Musa as Sadr in Zuid-Libanon Foto: Mirjam©Photo
Alle betrokkenen zeggen hetzelfde: “Palestina moet zijn eigen staat en land hebben.” Sinds 1948 zijn de Palestijnen, na de Syriërs, het meest vertegenwoordigd onder degenen die bescherming zoeken in Libanon. Eén van de bekendste vluchtelingenkampen is het beruchte ‘Sabra en Shatilla’ in Beiroet, dat inmiddels een soort ellendige woonwijk is geworden met veel werklozen, waarin niet alleen Palestijnen wonen, maar ook veel Syrische en Ethiopische vluchtelingen. Geschilderde afbeeldingen van hun held Abu Ammar (Yassir Arafat) sieren nog steeds de muren en de ingang.
Yasser Arafat, of Abu Ammar zoals hij in de Arabische wereld bekend staat, bij de ingang van het vluchtelingenkamp Sabra en Shatilla in Beiroet Foto: Mirjam©Photo
Als je naar het zuiden reist, kom je een plaats tegen die Mleeta heet. De plaats is vernoemd naar de berg waarop het ligt. Verzetsstrijders waren daar gestationeerd tijdens de jaren van Israëlische bezetting tot 2000, toen de meeste delen van Libanon werden bevrijd. Mleeta was een van de eerste verdedigingslinies in een groot gebied dat Nabatiyeh, Jizzeen en Iqlim al-Tuffah omvatte, en was een basis voor het uitvoeren van verschillende jihadistische operaties binnen de bezette veiligheidszone. Gedurende het hele conflict slaagde de vijand er nooit in Mleeta over te steken. In plaats daarvan werd de plek een jihadistische academie met een bijzondere spiritualiteit die duizenden verzetsstrijders aantrok – gerekruteerd voor wat later bekend werd als Hezbollah. Hij werd een brug voor de Mujahideen om militaire operaties binnen de bezette zone uit te voeren. Tegenwoordig kun je Mleeta bezoeken, het is een toeristische trekpleister en een monument geworden. Het kan momenteel niet worden bezocht omdat er oorlogsdreiging vanuit Israël bestaat.
Mleeta in Zuid-Libanon herinnert aan de oorlogen met Israël Foto: Mirjam©Photo
“Nog voordat ik Mleeta en het zuiden en ook de Hezbollah-wijken in Beiroet zelf mocht bezoeken – omdat de situatie met Israël gespannen is en ieder moment weer een genadeloze oorlog kan uitbreken, waar de Libanezen al jaren ervaring mee hebben – zat in een gepantserde auto. Auto’s werden naar verschillende locaties gebracht en onderworpen aan ondervraging over waar ik heen wilde en natuurlijk wat ik zou doen met de informatie die ik had verzameld. Toen het duidelijk was dat ik in Rusland woonde en een aantal Hezbollah-strijders mij kenden uit Syrië kalmeerden ze en gaven me toestemming om door delen van Libanon te reizen!”
Mleeta is een belangrijk punt voor Hezbollah en de sjiieten. Maar voor christenen is het de stad Jounieh, anderhalf uur rijden met de auto, ten noorden van Beiroet. Op de berg boven de stad ligt de plaats die bekend staat als Harissa, een bedevaartsoord voor de christenen, net zoals Mleeta een bedevaartsoord is voor de sjiieten. In Hadrissa staat een witgekleurd bronzen beeld van 15 ton van de Maagd Maria. Aartsbisschop Shukrallah Nabil El Hajj van de Maronitische Kerk was erbij en sprak over de situatie in Palestina, christenen in Libanon en de internationale situatie. Volgens hem is de situatie zeer gespannen en gevaarlijk en staat de wereld in brand. Volgens hem zijn de oorlogen van de VS en hun vazalstaten, Europa en de NAVO, de oorzaak.
Harissa in Libanon: standbeeld van de Maagd Maria en aartsbisschop Shukrallah Nabil El Hajj van de Maronitische Kerk Foto: Mirjam©Photo
Mijn chauffeur voor de dagen in Libanon is een ‘oude, goede’ vriend die ik al jaren ken van mijn reizen door Libanon en Syrië. Hij is een aanhanger van de Amal-partij en zijn broer is de burgemeester van Markaba, de zuidelijke grensstad tegenover Kfar Giladi in Israël. Zijn familie en hij hebben enorm geleden in verschillende oorlogen, van de burgeroorlog tot de Israëlische oorlogen, en weten hoe Israëlische gevangenissen zijn! Helaas kon ik Markaba niet bezoeken, er worden dag en nacht raketten afgevuurd en hij vertelde me dat het huis van zijn zus Wafa was beschoten. Samen luisterden we in zijn auto naar het nieuws op de radio en naar de dramatische situatie in Markaba.
Een andere (kleine) groep in Libanon zijn de Druzen, die net als de Alawieten in Syrië een afgescheiden groep van de sjiieten zouden zijn. De grootste groep woont op de door Israël bezette Golanhoogten en in het gouvernement as-Suweida, in het zuiden van Syrië, maar ook in Libanon. De politieke leider is Walid Kamal Jumblatt, een Libanese Druzen-politicus en voormalig militiecommandant die leiding gaf aan de Progressieve Socialistische Partij (PSP). De Druzen speelden soms de rol van verrader in Libanon, zoals duidelijk blijkt uit de vele gesprekken die ik over hen en met leden van de andere groepen heb gevoerd. In Europa zeggen ze dat ze een minderheid vormen en worden bedreigd door de Libanese en Syrische regeringen, wat volgens mijn bronnen uiteraard niet het geval is. Maar ze doen dit om de aandacht te trekken van het Westen, dat beweert de zogenaamde mensenrechten te beschermen, die ze gebruiken wanneer het hen uitkomt. Uiteraard is ook de financiële situatie van belang. Libanon is een arm land. Er zijn zeer grote verschillen tussen rijk en arm, maar nu steunen de Druzen, naar eigen zeggen, ook de Palestijnen.
Hussein is een ‘oude, goede’ vriend uit Markaba in Zuid-Libanon. Zijn broer is de burgemeester van de Amal-partij in Markaba Foto: Mirjam©Photo
Die Gesamtheit der Libanesen sympathisiert mit den Opfern der israelischen Aggression gegenüber Gaza. Alle Gruppen sind sich einig, dass Israel das Problem ist. Die Israelis halten seit Jahren Teile Palästinas besetzt, das laut UNO ein offizielles Land ist. Am 15. Dezember 1988 wurde der Staat Palästina verkündet. Die Unabhängigkeitserklärung vom November 1988 wurde in der Generalversammlung mit der Resolution 43/177 anerkannt. Die aktuelle Situation in Palästina lässt sich mit Südafrika im vergangenen Jahrhundert vergleichen, als die Ureinwohner brutal unterdrückt wurden, es “Apartheid” gab, es schließlich unter Nelson Mandela befreit wurde, und die Palästinenser einen ebenso charismatischen Führer wie Yassir Arafat oder Abu Ammar hatten, wie er in der arabischen Welt genannt wird. Es heißt, er sei von Israel vergiftet worden, seine Popularität sei für Israel zu groß geworden!
De Arabische wereld, vooral Libanon en Syrië, had ook zijn charismatische leider: Qassam Soleimani, die overal in Libanon op posters te zien is, vooral in het zuiden en in de sjiitische wijken Beiroet en Saida (Sidon). Soleimani was een held die hielp bij de bevrijding van Daesh (ISIS) in Syrië en Irak. In januari 2020 werd de generaal van Iraanse afkomst in koelen bloede vermoord door Amerikaanse drone’s op het vliegveld van Bagdad, Irak, samen met zijn assistent, de Iraakse commandant Abu Mahdi al-Muhandis. Het bevel werd gegeven door de toenmalige Amerikaanse president Donald Trump.
Qassem Soleimani, de grote held op een poster in Zuid-Libanon foto: Mirjam©Photo
De huidige held van de sjiieten in Libanon, maar ook van christenen en grote delen van de Arabische wereld, is de leider van Hezbollah, Sayed Hassan Nasrallah. Als hij spreekt, kijkt heel Libanon televisie of volgt zijn toespraken op mobiele telefoons. Hezbollah staat bekend om zijn eerlijkheid en veel inwoners van Libanon zijn Hezbollah dankbaar voor de bevrijding in 2006 en het verdrijven van de vijand. Na de laatste oorlog in 2006 heeft Hezbollah veel mensen met geld gesteund en scholen en ziekenhuizen gebouwd, iets wat de Libanese regering tot dan toe niet was gelukt. Er werd geen rekening gehouden met hun etnische of religieuze achtergrond; iedereen werd geholpen. Natuurlijk wordt Nasrallah goed beschermd en zijn er verschillende moordaanslagen op hem gepleegd. Vrijdag zal hij na enige tijd weer spreken, een toespraak die van het allergrootste belang zal zijn voor de Arabische wereld, maar ook voor Israël en het Westen!
Hassan Nasrallah op een poster in Zuid-Libanon foto: Mirjam©Photo
De westerse wereld en Israël zelf proberen de Arabische wereld in religieuze groepen te verdelen en deze tegen elkaar op te zetten, zoals gebeurde in Irak en Syrië, waar de Arabieren zeggen dat Daesh werd gesteund door de Verenigde Staten en Europa. Na de bloedige oorlogen van Israël in Libanon was Hezbollah de eerste groep die dit onderkende. Het is bekend dat Hezbollah wordt gesteund door Iran. Maar Hamas en alle andere groepen in de Arabische wereld die strijden voor de bevrijding van Palestina kunnen ook rekenen op de steun van Iran. Het besluit voor een algemene jihad tegen Israël, gesteund door sjiieten, christenen en soennieten, werd in 2017 genomen op een conferentie in Teheran, waarbij alle leiders van de relevante groepen aanwezig waren: Hamas, Hezbollah, Fatah, PLO, groepen uit Syrië , Irak en andere landen. Ik was aanwezig op deze conferentie en voor het eerst in de geschiedenis van het moderne Midden-Oosten was de Arabische wereld nu verenigd in de strijd voor de bevrijding van Palestina.
Bij het begin van de bevrijding van Palestina op 7 oktober 2023, zoals de Libanese en Arabische wereld de aanval noemen, werd het Westen en natuurlijk Israël zelf verrast door de professionele aanval van Hamas. Er circuleren wilde theorieën dat Hamas door Israël wordt betaald en feitelijk als ‘valse vlag’ wordt gebruikt, zoals ze zeggen. Waarom wil het Westen niet geloven dat Hamas en andere groepen zoals Hezbollah hier in Libanon niet langer de zielige stenengooiende Palestijnen of arme Libanezen zijn? Het gaat om professionele milities met drones, spionagesoftware die de Israëlische inlichtingendiensten kan binnendringen, wat een jarenlange voorbereiding vergde. Het startsein hiervoor werd in 2017 gegeven in Teheran!
Sonja van den Ende Redacteur van DEVEND.ONLINE – Geopolitical news about Russia, the Donbass and the Middle-East TELEGRAM: https://t.me/devendonline en Freesuriyah.eu Sonja is een onafhankelijke journaliste uit Nederland die onder meer heeft geschreven over Syrië, het Midden-Oosten en Rusland. Ze schrijft voor verschillende nieuws sites, kranten en studeerde onder andere studies journalistiek en Engels (BA) een studie in Global Media, War and Technology! Gevestigd in Moskou, Rusland.
*PayPal donaties zijn niet meer mogelijk, PayPal heeft de rekening van deze website gesloten, als je een donatie wilt doen neem dan contact op met: sonjavandenende@gmail.com. Bedankt!
https://rumble.com/v3u0o7v-lebanon.html